Ο πήχης μετά από το θετικό momentum του περασμένου φθινοπώρου είχε μπει ψηλά και αφορούσε στη διεκδίκηση της νίκης στις επόμενες εθνικές εκλογές, αλλά μια σειρά λανθασμένων κινήσεων οδήγησε εκ νέου το ΠΑΣΟΚ σε καθοδική τροχιά σε όλα τα γκάλοπ. Το κλίμα σήμερα, στο εσωτερικό του κόμματος δείχνει ότι η ψυχική απόσταση ανάμεσα στην ηγεσία και στα στελέχη της εσωκομματικής αντιπολίτευσης είναι η μεγαλύτερη πληγή για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όπως διαπιστώθηκε και από τις δηλώσεις του Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλου.
Ο αντιπρόεδρος της Βουλής προσπάθησε πρόσφατα να περιγράψει το πραγματικό ζήτημα για το ΠΑΣΟΚ: ότι δεν υπάρχει ούτε ομοψυχία στη βάση, ούτε διάθεση πραγματικής συμπερίληψης στον τρόπο λήψης αποφάσεων από την ηγεσία, πράγμα που οδηγεί στην έλλειψη κοινής πορείας και στρατηγικής.
Με το «όπλο παρά πόδα» η εσωκομματική αντιπολίτευση
Στην εσωκομματική αντιπολίτευση κρίνουν ότι «ο δρόμος που βαδίζει το ΠΑΣΟΚ δεν είναι ο σωστός», ενώ οι πιο θερμόαιμοι διατείνονται ότι, ούτε η απειλή τη διαγραφής τους εμποδίζει από το να εκφράζουν τη γνώμη τους – από τη στιγμή ειδικά, που αισθάνονται ότι δεν μπορούν να την διατυπώσουν στις συνεδριάσεις των οργάνων.
Έμπειρα στελέχη θεωρούν, για παράδειγμα, ότι οι όποιες εξαγγελίες περί ανασυγκρότησης και διεύρυνσης έπρεπε να είχαν υλοποιηθεί σε προγενέστερο και πιο κατάλληλο χρόνο και όχι όταν το ΠΑΣΟΚ άρχισε να βιώνει για τρίτη φορά από το 2021 τον δημοσκοπικό κατήφορο, εμφανίζοντας σημαντικές διαρροές ψηφοφόρων προς άλλα κόμματα.
Τα ίδια στελέχη τονίζουν, πάντως, ότι έχουν αποφασίσει να κρατήσουν χαμηλούς τόνους διότι: πρώτον δεν θέλουν να χρεωθούν κινήσεις υπονόμευσης της ηγεσίας και δεύτερον δεν επιδιώκουν να συμμετάσχουν σε ό,τι εγκλωβίζει το ΠΑΣΟΚ στη δημοσκοπική κατρακύλα. Ακόμη και μόνο για λόγους προσωπικής «επιβίωσης», νυν βουλευτές αποφεύγουν συστηματικά να εκφράσουν δημοσίως τις διαφωνίες τους, γνωρίζοντας ότι σε διαφορετική περίπτωση μπορεί να δημιουργήσουν εσφαλμένες εντυπώσεις στα κοινά τη εκλογικής τους περιφέρειας.
Υπάρχουν βέβαια στελέχη που δεν «περιμένουν» τους υποψήφιους αρχηγούς και αντιπάλους του κ. Ανδρουλάκη στις πρόσφατες εσωκομματικές κάλπες, για να τραβήξουν με τις δημόσιες παρεμβάσεις τους το «καπάκι» από το «πράσινο καζάνι» που βράζει. Ο βουλευτής Αρκαδίας είναι ένας από αυτούς, αφού ελάχιστες ημέρες μετά από τη διαγραφή της Κατερίνας Μπατζελή κατέδειξε – την ανάγκη διορθωτικών αλλαγών, στρατηγικής, επικοινωνίας και προσώπων, προκειμένου το ΠΑΣΟΚ να επανέλθει, χωρίς καθυστέρηση, σε ανοδική τροχιά.
Ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος
Ο κ. Κωνσταντινόπουλος, όπως είπε προ ημερών, δεν είναι χαμένη η υπόθεση, «αρκεί το ΠΑΣΟΚ να κάνει μια σοβαρή αντιπολίτευση, να έχει εναλλακτική πρόταση και ταυτόχρονα να ξεκινήσει έναν διάλογο στον προοδευτικό χώρο για το πώς μπορεί να είναι η κυβέρνηση την επόμενη μέρα». Με αυτή τη φράση επιχείρησε επί της ουσίας να σταθεί απέναντι στο μοντέλο αντιπολίτευσης που ακολουθεί η Ζωή Κωνσταντοπούλου και ταυτόχρονα να διαμηνύσει στη Χαριλάου Τρικούπη ότι οι κοινές δράσεις (όπως η πρόταση δυσπιστίας) με την Πλεύση Ελευθερίας μόνο καλό δεν έκαναν στην εικόνα του ΠΑΣΟΚ. Εκείνο δε, που δεν παρέλειψε να επισημάνει ήταν ότι δεν πρόκειται να σταματήσει να εκφράζει τις απόψεις του υπό το φόβο της διαγραφής.
Σε «κλίμα Οδυσσέα» φαίνεται ότι πλέουν και άλλα στελέχη, κοινοβουλευτικά και μη, από διάφορες τάσεις. Πιστεύουν ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης παίζει «κλειστό παιχνίδι» κι ότι «ακυρώνοντας» τη λειτουργία των εκλεγμένων οργάνων με τη συγκρότηση του Πολιτικού Κέντρου απέτυχε να δώσει δυναμική στο εγχείρημα.
«Δεν μπορώ να σας κρύψω ότι θεωρώ ότι το Πολιτικό Κέντρο δεν έχει πετύχει τους στόχους του. Από τη μέρα που έχει επιλεγεί και συνεδριάζει, το ΠΑΣΟΚ έχει χάσει 10 μονάδες», λέει ο αντιπρόεδρος της Βουλής για το άτυπο όργανο στο οποίο συμμετέχουν οι κ.κ. Δούκας, Γερουλάνος, η Άννα Διαμαντοπούλου και στελέχη της Χαριλάου Τρικούπη. Και προσθέτει με νόημα: «Το να είναι μέσα στο Πολιτικό Κέντρο όλες οι τάσεις, αυτό δεν λέει κάτι. Δεν φτιάχνουμε τα όργανα για να βάλουμε και τους φίλους μας. Βάζουμε αυτούς που πραγματικά μπορούν».
