Και το τελευταίο ευρώ που θα καταφέρουν να εισπράξουν μέσα στις γιορτές, περιμένουν πλέον δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις σε όλη τη χώρα, για να δουν αν θα μπορέσουν να συνεχίσουν παρακάτω ή θα αναγκαστούν να προβούν σε απολύσεις και κλείσιμο καταστημάτων.
Παράγοντες της αγοράς έχουν λάβει το μήνυμα από μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις ότι η εορταστική κίνηση είναι η τελευταία τους ελπίδα που θα δείξει αν θα ανακτήσουν την ρευστότητα που έχουν ανάγκη για να μπορέσουν να πληρώσουν τους προμηθευτές και άλλες υποχρεώσεις τους σε υπαλλήλους και στο κράτος.
Οι ίδιοι παράγοντες θεωρούν απολύτως καθοριστική την στάση του ελληνικού καταναλωτικού κοινού που, αν καταφέρει με όλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι πολίτες, να … «επιμείνει ελληνικά», επιλέγοντας να στηρίξουν με τις αγορές του προϊόντα και επιχειρήσεις που δίνουν θέσεις εργασίας και προοπτική σε εργατικά χέρια στη χώρα μας, τότε μπορεί τα προβλήματα να μετριαστούν και να αποφευχθούν τα χειρότερα.
Ωστόσο η κίνηση της εορταστικής αγοράς έως τώρα δεν επιτρέπει ιδιαίτερη αισιοδοξία και πολλοί προεξοφλούν ήδη ότι αμέσως μετά θα επακολουθήσει «γενικό ξεκαθάρισμα». Ήδη οι προμηθευτές έχουν περιορίσει σε σημαντικό βαθμό την πίστωση στις επιχειρήσεις λιανικού εμπορίου, από το φόβο μήπως σκάσουν «κανόνια» που θα συμπαρασύρουν και τους ίδιους. Πολλά καταστήματα και μεγάλες αλυσίδες έχουν περιορισμένο στοκ ή και ελλείψεις στις αποθήκες τους, είτε γιατί οι ίδιοι είχαν κάνει συγκρατημένες προπαραγγελίες, είτε γιατί οι προμηθευτές δεν τους δίνουν πια εμπόρευμα με τους όρους και τις ευκολίες που το έκαναν παλαιότερα.
Είτε έχουν περιέλθει σε θέση αδυναμίας, είτε έχουν αντοχές, πολλές και μεγάλες επιχειρήσεις αποφεύγουν τα οικονομικά «ανοίγματα», με στόχο να διασώσουν ό,τι μπορούν με όσα καταφέρουν να εισπράξουν (στην πρώτη περίπτωση) ή να κρατήσουν κεφάλαια που θα τους επιτρέψουν να προβούν σε εξαγορές ή επεκτάσεις (στην δεύτερη περίπτωση) για να καλύψουν το κενό που θα δημιουργηθεί στην αγορά.
Τα μηνύματα αυτά φτάνουν όμως και πολύ ψηλά στην κυβέρνηση. Σύμφωνα με πληροφορίες από την αγορά μάλιστα, υπάρχει «γραμμή» προς μεγάλους επιχειρηματίες να είναι έτοιμοι να αναλάβουν αυτοί επιχειρήσεις που θα κλείσουν, ειδικά για εκείνες που απασχολούν εκατοντάδες ή και χιλιάδες εργαζόμενους, με στόχο να μην προκληθεί κοινωνική ένταση και στρατιές ανέργων -σκηνικό δηλαδή που δεν συνάδει σε εικόνα αριστερής κυβέρνησης.
Από την άλλη, εξαγορές διάσωσης αυτού του τύπου, καλύπτουν μεν το πρόβλημα αλλά μόνον προσωρινά, αφού οι επιχειρήσεις που θα διαδεχτούν τις παλαιές δεν θα μπορούν να διατηρήσουν εσαεί το δίκτυο και το προσωπικό, αλλά θα καταστρώσουν σχέδιο εξοικονόμησης δαπανών (πωλήσεις, απολύσεις και μειώσεις μισθών) για να μη βουλιάξουν και αυτές από τα βάρη που αναλαμβάνουν.
Επιπλέον, οι κινήσεις αυτές δεν οδηγούν σε διάσωση μικρών ή ατομικών επιχειρήσεων, που σημαίνει πως χιλιάδες καταστήματα της γειτονιάς θα βρεθούν σε αδιέξοδο, που όμως δεν θα γίνει άμεσα αντιληπτό στην κοινή γνώμη (επειδή πχ απασχολούν λίγους υπαλλήλους, δεν έχουν επιχειρησιακά σωματεία και συλλόγους για να προκαλούν μαζικές αντιδράσεις κλπ).
Όπως εκτιμούν οι ίδιες πηγές, η κυβέρνηση θέλει να διασφαλίσει την ηρεμία στην αγορά μέχρι τον Φεβρουάριο ή Μάρτιο τουλάχιστον, ώστε να αφιερωθεί απερίσπαστη στην διαπραγμάτευση για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, έχοντας την πίεση μόνον για να πληρώνει μισθούς και συντάξεις στο δημόσιο.
Αποφεύγοντας στραβοπατήματα και αντιδράσεις, ευελπιστεί έτσι ότι μία συμφωνία για ελάφρυνση του δημοσίου χρέους θα σηματοδοτήσει μία νέα εποχή σταθερότητος και ασφάλειας στην κοινωνία, με καλύτερη ψυχολογία, χωρίς την απειλή του Grexit και προοπτική ανάκαμψης που θα δώσει ώθηση και στην Οικονομία.
Όσον αφορά στους απλούς καταναλωτές (δηλαδή όσους είναι ακόμα οικονομικά ενεργοί, έχουν δουλειά και πληρώνονται), κορυφαίο στέλεχος της αγοράς έλεγε πως «δεν είναι λύση απλώς να βρούνε τι δώρα θα κάνουν και να ψωνίσουν ό,τι βρουν μπροστά τους, γιατί αν πχ δίνουν 100 ευρώ για εισαγόμενα προϊόντα, τότε τα 50 μένουν στην τσέπη του πωλητή και στην οικονομία της χώρας, ενώ τα άλλα μισά πάνε σε φόρους ή φεύγουν στις χώρες από τις οποίες εισάγονται τα προϊόντα».
Με την έννοια αυτή, και έναν μισθό ολόκληρο αν ξοδέψει κάποιος για αγορές, λένε οι ίδιες πηγές, «στις 2-3 συναλλαγές που θα κάνουν οι επόμενοι τα λεφτά θα έχουν εξανεμιστεί και στην αγορά δεν θα μείνει ξανά τίποτε».
