Στην κάμερα της ΝΕΡΙΤ μίλησε χθες βράδυ ο Κλαούντιο Ρανιέρι, ο οποίος αναφέρθηκε στο κάκιστο ξεκίνημα της εθνικής ομάδας στα προκριματικά του EURO 2016, ενώ σχολίασε και τα σενάρια παραίτησης του ή αποχώρησης του, καθώς και στο ποδόσφαιρο που παίζουν οι Έλληνες ποδοσφαιριστές.
Aναλυτικά η συνέντευξη του Ρανιέρι στη ΝΕΡΙΤ:
Για τους λόγους που ήρθε στην Εθνική: «Ο λόγος είναι απλός. Eγώ πάντα έβλεπα την Ελλάδα σαν ένα φιλικό κράτος. Έχω έρθει πολλές φορές στην Ελλάδα και αγαπάω τον ελληνικό λαό και στη συνέχεια, γνωρίζοντας Έλληνες ποδοσφαιριστές και βλέποντας Έλληνες ποδοσφαιριστές που παίζουν στην Ευρώπη, αλλά και την Εθνική ομάδα, είπα ότι είναι μια καινούρια δουλειά, μια δουλειά που μου αρέσει. Ήθελα να ανακαλύψω καινούριες καταστάσεις και γι’ αυτο δέχτηκα την πρόταση να έρθω εδώ… Συναντήθηκα με τον Γιάννη Μπεθάνη και τον Σαρρή στη Ρώμη, θέλησαν να με γνωρίσουν πριν από την αναχώρηση της ομάδας για το παγκόσμιο κύπελλο. Έπρεπε να μιλήσουν με κάποιους προπονητές, θέλανε να δούνε ποιοι είναι διαθέσιμοι και είχαμε μια συνάντηση στη Ρώμη και από εκεί γεννήθηκαν όλα…»
Για το ξεκίνημα στα προκριματικά: «Ειλικρινά δεν περίμενα ένα τέτοιο ξεκίνημα από την ομάδα. Ήξερα ότι θα ήταν δύσκολο. Η αλλαγή προπονητή ήδη σου προκαλεί ένα στρες, οι παίκτες δεν ξέρουν εμένα και εγώ δεν ξέρω αυτούς στο 100%, δεν ξέρουν τι ακριβώς ζητάω. Όταν γυρίζεις από ένα Μουντιάλ πολλές ομάδες έχουν μια πτώση, γιατί το Μουντιάλ μπορεί να κάψει όλη την ενέργεια. Είδαμε την Ολλανδία, την Πορτογαλία και την Γερμανία να δυσκολεύονται στο να επιστρέψουν στην ίδια κατάσταση όπως ήταν πριν, αλλά επίσης πιστεύω ότι κάποιοι ποδοσφαιριστές δεν υπάρχουν πλέον και κάποιοι είναι τραυματίες. Επίσης, παίζει ρόλο η έλλειψη αποφασιστικότητας και προσοχής. Όλο αυτό μας έκανε να χάσουμε αυτές τις δυο αναμετρήσεις και να φέρουμε ισοπαλία με την Φινλανδία…».
Για το τι χρειάζεται για να δούμε αποτελέσματα: «Το πιο έξυπνο πράγμα που μπορούμε να κάνουμε, γιατί δεν μπορούμε να τα θέλουμε αμέσως και όλα, για να κάνεις την αλλαγή χρειάζεται χρόνος. Χρειάζονται συνεχείς προπονήσεις, γιατί είναι άλλο πράγμα να προπονείς μια ομάδα κάθε μέρα για περισσότερο χρόνο και σιγά-σιγά η φιλοσοφία του προπονητή να περνάει μέσα στο DNA του ποδοσφαιριστή και είναι άλλο πράγμα να τους προπονείς τρεις-τέσσερις μέρες πριν από ένα ματς και οι ποδοσφαιριστές να έρχονται με στρες και με άγχος από τα διάφορα προβλήματα των ομάδων τους».
Για το τι σκέφτεται να αλλάξει: «Κάποιος θα έρθει κουρασμένος. Άλλος θα έρθει ελαφρώς τραυματίας και την δεύτερη μέρα της προπόνησης μπορεί να μην είναι έτοιμος στο 100%. Όλο αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μειώσει το χρόνο που χρειάζεται για να αφομοιώσουν την καινούρια φιλοσοφία του προπονητή. Εγώ πάντα στην καριέρα μου ως πρώτο σκοπό έχω να μάχομαι στο γήπεδο, να δίνω τα πάντα για τη φανέλα, για τους φιλάθλους, για την ομάδα και γι’ αυτό θέλω οι παίκτες μέσα στο γήπεδο να τα δίνουν όλα και να δίνουν το μάξιμουμ των δυνατοτήτων τους γιατί πρέπει να είμαστε δυνατοί πνευματικά. Από εκεί και πέρα, εγώ βλέπω ότι αν εσύ δεν μπορείς να μου τα δώσεις όλα αυτά, εάν σου δίνω μια ευκαιρία, σου δίνω δυο ευκαιρίες, από εκεί και πέρα όμως πρέπει να αλλάξω».
Για τις επιλογές του στις πρώτες κλήσεις: «Αυτή τη στιγμή εμείς έχουμε χάσει πολύ σημαντικά κομμάτια από την ομάδα, παίκτες με χαρακτήρα, με προσωπικότητα και μιλάω για το κέντρο, τώρα δημιουργούμε ένα νέο χαρακτήρα στην ομάδα. Αυτό τον χαρακτήρα πρέπει να τον βγάλουν στο γήπεδο οι ποδοσφαιριστές. Γιατί ο προπονητής μπορεί να έχει το χαρακτήρα αλλά είναι οι παίκτες που μπαίνουν στο γήπεδο και πρέπει να τα δώσουν όλα για την Εθνική. Γι’ αυτό και προτιμώ τους νέους, ας μην έχουν εμπειρία, αλλά να τα δίνουν όλα μέσα στο γήπεδο».
Για τον τρόπο παιχνιδιού της Εθνικής: «Τώρα καταλαβαίνω ότι οι Έλληνες μου ζητάνε να δούνε την Εθνική τους στην επίθεση. Ναι είναι σωστό να κάνεις επίθεση, να είσαι συνέχεια στην επίθεση, αλλά παράλληλα πρέπει να είμαστε συνέχεια προσεκτικοί στις αντεπιθέσεις που δεχόμαστε όπως με την Ιρλανδία, δεχτήκαμε το γκολ στη αντεπίθεση και αυτό δεν είναι καλό. Πρέπει να είμαστε όλοι πολύ προσεκτικοί. Να συμμετέχουμε όλοι και εγώ να έχω την εξυπνάδα να καταλάβω ότι η Εθνική ομάδα για όλα αυτά τα χρόνια είχε νίκες όλο με 1-0 ,1-0 2-1, να τα θυσιάσουμε δηλαδή όλα και να έχουμε μια νίκη από ένα ελεύθερο χτύπημα. Πρέπει όμως να έχεις και τους ποδοσφαιριστές για να παίξουν επιθετικό ποδόσφαιρο. Και μένα μου αρέσουν οι ποδοσφαιριστές που μπορούν να κάνουν ένα, δυο, τρία γκολ. Θα πρέπει όμως να υπάρχει και ο γκολτζής παίκτης που ξέρει να βάζει γκολ. Πρέπει να συναρμολογήσουμε την παλιά φιλοσοφία με την καινούρια φιλοσοφία. Όλο αυτό χρειάζεται χρόνος για να γίνει».
Για την συνέχεια: «Εμείς τώρα πρέπει να βλέπουμε παιχνίδι-παιχνίδι. Για εμάς τώρα κάθε παιχνίδι είναι ένας τελικός. Τώρα έχουμε τα νησιά Φερόε και πρέπει να πάμε μόνο να κερδίσουμε. Δεν θα είναι εύκολο γιατί αυτοί θα παίξουν όλοι αμυντικά και θα προσπαθήσουν να βγούν στην αντεπίθεση και θα χρειαστεί να είμαστε έξυπνοι και γρήγοροι και επίσης να το θέλουμε πολύ. Θελω να δω τους παίκτες μου να… τρώνε το χόρτο, να είναι πονηροί, θέλω να κάνουμε τα πάντα για να κερδίσουμε το παιχνίδι. Τώρα πρέπει να πάμε παιχνίδι με παιχνίδι δεν πρέπει να κάνουμε κανένα λάθος. Η Εθνική ομάδα όταν βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο πάντα έβρισκε τις λύσεις, στην μεγάλη δυσκολία έπαιρνε πάντα αποτέλεσμα. Εγώ θέλω να περάσω το νόημα στους παίκτες μου ότι αυτό θα είναι το παιχνίδι της ζωής τους. Θα χρειαστεί να δώσουν το μάξιμουμ για να μπορέσουμε να κερδίσουμε».
Για το αν του πέρασε από το μυαλό του η παραίτηση: «Εμένα δεν μου πέρασε ποτέ από το μυαλό η ιδέα να παραιτηθώ. Είμαι ένας άνθρωπος με πρόγραμμα, που θέλω το μάξιμουμ από τον εαυτό μου και το ίδιο ζητάω και από τους παίκτες. Δεν έχω σκεφθεί ποτέ να παραιτηθώ και στο μυαλό μου αυτή τη στιγμή είναι μόνο το πως να κερδίσουμε τα νησιά Φερόε».
Για το αν μπορεί η Εθνική να παίξει επιθετικά: «Η νίκη είναι το ζητούμενο αλλά για να παίξεις ένα τέτοιο ποδόσφαιρο, επιθετικό, χρειάζονται οι πρωταθλητές, χρειάζονται οι πολλοί μεγάλοι ποδοσφαιριστές, θέλεις παίκτες που ξέρουν να ντριμπλάρουν τον αντίπαλο όπως ο Κριστιάνο Ρονάλντο. Χωρίς τέτοιους παίκτες δεν μπορείς να παίξεις τέτοιο ποδόσφαιρο. Θέλεις αυτόν που ξεσηκώνει τον κόσμο. Είναι μοναδικός και εμείς δεν έχουμε τέτοιους παίκτες. Αν είναι όμως οι δικοί μου είναι τέτοιου είδους παίκτες και πρωταθλητές τότε πρέπει να το αποδείξουν. Γιατί είναι διαφορετικό να παίξεις στην επίθεση ή να κάνουμε αυτό που έκανε τόσο καιρό η προηγούμενη Εθνική ομάδα. Για μένα αυτό είναι πάντα ένα δίλημμα, να παίξουμε στην επίθεση ή να παίξουμε και να κερδίσουμε με ένα γκολ διάφορα;».
Για την αντιμετώπιση της Εθνικής από τους αντιπάλους: «Έχουμε δει ότι παίζοντας με συγκεκριμένο τρόπο οι αντίπαλοι μας σέβονται πάρα πολύ, γιατί οι ομάδες που παίζουμε, στην κατάταξη της UEFA, είναι πιο κάτω από εμάς. Μας σέβονται και πλέον μας περιμένουν. Κάνουν το παιχνίδι που πάντα έκανε η Ελλάδα. Αυτό είναι ένα καινούριο θέμα για την Εθνική ομάδα και πρέπει να είμαστε προσεκτικοί σε ολο αυτό. Πρέπει να προσέξουμε να είμαστε καλά αμυντικά και πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και όχι όπως με την Ιρλανδία, που δεχτήκαμε το γκολ από το κόρνερ. Η υπόθεση δεν είναι αν παίζουμε αμυντικό η επιθετικό ποδόσφαιρο. Ήταν ένα στημένο που έπρεπε να είμαστε εμείς προσεκτικοί και τα παιδιά πρέπει να καταλάβουν ότι θα χρειαστεί να παίξουν και για την επίθεση, όπως και εγώ πρέπει να τους εξηγήσω ότι, ναι, παίζουμε επιθετικά, αλλά πρέπει να είμαστε και έξυπνοι και πονηροί».
Για την Ελλάδα σαν χώρα: «Πάντα λέω ότι είμαστε πολύ κοντά με τους Έλληνες. Όλοι εμείς στην Μεσόγειο μοιάζουμε. Γνώρισα την Ελλάδα όταν για πρώτη φορά ήρθα σαν ποδοσφαιριστής με την Ρόμα. Κάναμε ένα φιλικό και από εκείνη τη στιγμή και μετά ήμουν πολύ γοητευμένος. Τα παιδιά μου διάβαζαν ελληνική ιστορία, διαβάζανε Ελυτη, Όμηρο και γενικά είμαστε πολύ γοητευμένοι με την Ελλάδα. Ερχόμαστε πάντα διακοπές στις εκπληκτικά νησιά με τον ωραίο κόσμο που είναι πολύ ανοιχτός, φιλόξενος και γι’ αυτό πάντα διάλεγα την Ελλάδα σε σχέση με άλλες χώρες. Όταν δέχτηκα το τηλεφώνημα του προέδρου, δέχτηκα ευχαρίστως και με μεγάλη χαρά να έρθω στην Ελλάδα. Έχω παίξει αρκετά χρόνια σαν ποδοσφαιριστής στον Νότο στην Ιταλία, στην Κατάνια, στο Καταντζαρο, στο Παλέρμο και βλέπω ξανά την αγάπη και το πάθος που είχαν οι φίλοι της Νότιας Ιταλίας με τους Έλληνες. Νιώθω πολύ σαν το σπίτι μου όταν έρχομαι στην Αθήνα και στην Ελλάδα. Επειδή έχω παίξει στην Νότια Ιταλία, ξέρω ακριβώς πως αισθάνεται ο κόσμος και την επόμενη μέρα που θα πάει στην δουλειά του, αν έρθει η νίκη τα προβλήματα όλα τα οικογενειακά μπαίνουν λίγο στην άκρη και βλέπει κάπως πιο θετικά τα πάντα. Το ποδόσφαιρο είναι πολύ σημαντικό για έναν φίλαθλο και για την ψυχολογία του. Εγώ το ξέρω αρκετά καλά και θέλω να το μεταδώσω και στους παίκτες μου αυτό. Οι παίκτες μπορούν και πρέπει να καταλάβουν πόσο καλό η πόσο κακό μπορούν να κάνουν στους φιλάθλους που έρχονται στο γήπεδο…».
Για το πόσο δύσκολο είναι να φτάσει ψηλά: «Είναι δύσκολο, γιατί είχα την τύχη να έχω πάρα πολλούς πρωταθλητές. Εσείς πριν μου είπατε για τον Τζόλα που ήταν ένας παίκτης που θα μπορούσε να καθορίσει μια ομάδα. Ο Τζόλα ήταν ένας από τους παίκτες που έκανε τα δύσκολα να φαίνονται εύκολα. Είχα πολλές εμπειρίες στην καριέρα μου και έχω μια που ξεχωρίζω. Αυτή από το Κάλιαρι. Εγώ δεν ήμουν ένας μεγάλος ποδοσφαιριστής, ήμουν ένας νορμάλ παίκτης της Σέριε Α σε μια ομάδα που ανεβοκατέβαινε και παλεύαμε πάντα για αυτό το στόχο. Αυτό έγινε και στο Καταντζαρο και εκεί ήμασταν τρία χρόνια στην δεύτερη κατηγορία, τα δυο τα κερδίσαμε και τον ένα το χάσαμε στην διαδικασία των πλει οφ και μετά στην Κατάνια και μείναμε στην Σέριε Α για πέντε χρόνια. Το ίδιο και στο Παλέρμο. Δώσαμε μεγάλες μάχες. Ποτέ δεν ήμουν ένας μεγάλος ποδοσφαιριστής και ξεκίνησα από πολύ χαμηλά. Ξεκίνησα βήμα βήμα και έφτασα να δουλέψω στα μεγαλύτερα κλαμπ της Ευρώπης. Εγώ μέσα μου ακόμα έχω τον καλπασμό που κάναμε με την Κάλιαρι από την τρίτη κατηγορία στην δεύτερη και από την δεύτερη στην πρώτη. Όλα αυτό μέσα σε τρία χρόνια. Αυτό το γεγονός ήταν που με εκτόξευσε. Για όλη μου την καριέρα, για όλη τη ζωή μου. Εγώ θα θυμάμαι αυτή την ομάδα, αυτόν τον λαό».
Για την πίεση και για το ότι δεν δίνουν όλοι το μάξιμουμ: «Αισθάνομαι έντονα την πίεση γιατί εγώ πρώτος πιέζω τον εαυτό μου. Πάντα θέλω το μάξιμουμ από μένα και από τους ποδοσφαιριστές. Ξέρω καλά όμως ότι δεν δίνουμε το εκατό τοις εκατό. Την πίεση θα την πάρω όμως εγώ ολόκληρη πάνω μου, γιατί είμαι ένας θετικός άνθρωπος και θέλω να τη γυρίσω σε θετική ενέργεια. Εύχομαι και οι ποδοσφαιριστές που σίγουρα αισθάνονται αυτή την πίεση, να τη γυρίσουν σε θετική ενέργεια στο παιχνίδι με τα νησιά Φερόε».
Για τα αποτελέσματα και τον κόσμο: «Αυτό που δεν μου αρέσει είναι τα αποτελέσματα, γιατί δεν κάνουμε τους Έλληνες ευτυχισμένους. Μετά το Μουντιάλ, ο κόσμος περίμενε κάτι ωραίο, κάτι θετικό και εμείς δεν τους το δωρίζουμε. Ο εκνευρισμός μου έχει να κάνει με το ότι δεν δίνουμε στον ελληνικό λαό αυτό που του αξίζει. Για να δώσουμε όμως περισσότερα πρέπει να δουλέψουμε μαζί με τα παιδιά, γιατί αλλάζουμε σιγά-σιγά από ένα συγκεκριμένο στυλ παιχνιδιού σε ένα άλλο. Δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα αμέσως. Αργούμε, γιατί δεν μπορώ να είμαι κάθε μέρα με τα παιδιά».
Για το ότι δεν μπορεί να περάσει τη φιλοσοφία του: «Πρέπει να ζητήσω το μάξιμουμ από τους ποδοσφαιριστές μέσα σε τέσσερις μέρες. Μετά τους βλέπω έπειτα από ένα μήνα και μετά από τέσσερις μήνες αυτό είναι δύσκολο. Καταλαβαίνω, το ήξερα από πριν, αλλά το καταλαβαίνω τώρα περισσότερο. Εγώ αισθάνομαι απογοητευμένος που δεν μπορώ να δώσω τον χαρακτήρα μου στα παιδιά που μπαίνουν μέσα στο γήπεδο και αυτό είναι που με εκνευρίζει περισσότερο….»
Για τον Γκέκα και τις κλήσεις: «Πρώτα από όλα, τον Γκέκα τον καλέσαμε γιατί τα πάει πολύ καλά στην Τουρκία. Είναι μέσα στα γκολ. Εγώ πρέπει να κάνω μια λίστα πριν την τελική επιλογή δεκαπέντε μέρες πριν και όταν κατάλαβα ότι ο Γκέκας δεν ήταν σε αυτί την αρχική λίστα, είπα να τον βάλουμε για να έχω την δυνατότητα όταν φτιάξω την τελική λίστα να μπορέσω να τον καλέσω. Πρέπει όμως επίσης να θυμηθώ ότι τα δυο τελευταία χρόνια ο Γκέκας δεν είχε βάλει γκολ στην εθνική ομάδα. Είναι όμως ένας παίκτης που τον έχουμε στα υπόψη γιατί έχω και εγώ ανάγκη από ποδοσφαιριστές που μπορούν να σκοράρουν. Ένας παίκτης που στην αρχή τον κάλεσα και μετά τον άφησα εκτός ήταν ο Διαμαντάκος. Τον Μάνταλο τον κάλεσα γιατί κοιτάζουμε να βάλουμε μέσα στον αγωνιστικό χώρο νέους παίκτες με αξία. Στους νέους πρέπει να δίνεις τη δυνατότητα να κάνουν λάθος για να γίνονται καλύτεροι. Θα ήθελα όμως οι ποδοσφαιριστές που έχουν την εμπειρία να δώσουν το κάτι παραπάνω, αυτή είναι η υπόθεση….»
Για τη στήριξη των Ελλήνων: «Από την στιγμή που δεν καταφέραμε να τους δώσουμε αυτό που ήθελαν, ζητώ από τους Έλληνες φιλάθλους να είναι κοντά μας αυτή τη στιγμή γιατί είναι σημαντικό και τα παιδιά να νιώσουν ότι παίζουν στην έδρα μας»
Για τα όσα ζήτησε από την ΕΠΟ όσον αφορά τις υποδομές: «Μερικούς μήνες πριν, η ομοσπονδία μου είχε ζητήσει να δω τι μπορούμε να κάνουμε για τα νέα παιδιά. Εγώ τους είχα πει γιατί δεν μπορώ να ασχοληθώ και με τα παιδιά τους είχα προτείνει στην ΕΠΟ να μιλήσουν με τον Κριστιαν Νταμιανό. Ήταν ο δικός μου δεύτερος προπονητής στην Γιουβεντους, στη Ρομα, στην Ίντερ στην Πάρμα Αυτός ήταν ο υπεύθυνος στο Κλερ Φοντέν που για όποιον δεν ξέρει είναι το πρώτο σχολείο για τους νέους ποδοσφαιριστές στην Γαλλία. Απο εκεί έχουν βγει διάφοροι όπως ο Τρεζεγκέ, ο Ανρί, ο Γκαλάς, πάρα πολλοί παίκτες. Για να καταλάβετε, όταν ήμουν στην Αγία Πετρούπολη τελευταία, έγινε μια ερώτηση στον προπονητή της Γερμανίας, τον νικητή του παγκόσμιου κυπέλλου. Τον ρώτησαν “πως φτάσατε να κερδίσετε το Μουντιαλ;”. Αυτός τους είπε την ιστορία από την αρχή. Όταν έφτασε ο Κλινσμαν στην εθνική το πρώτο πράγμα που ζήτησε, ήταν να κάνει μια ακαδημία για τους νέους ποδοσφαιριστές.
Εκεί γεννήθηκαν οι καινούργιες γενιές. Εγω είπα αυτό το πράγμα στην ΕΠΟ, ότι έχουμε ανάγκη από ένα άτομο υπεύθυνο σε όλη την ακαδημία των νέων, ένα άτομο που θα μπορεί να διαλέξει τους προπονητές, γιατί το μέλλον είναι στα παιδιά και η Ελλάδα έχει πολλά, άλλα δεν έχουν αξία. Έχουμε ανάγκη να κάνουμε ένα ποδοσφαιρικό σχολείο. Να ψάξουμε, να πάμε σε διάφορες περιοχές με τους προπονητές και να πάρουμε τους πιο άξιους από παντού. Να πάρουμε αυτούς που αξίζουν οχι τους φίλους κάποιων. Είναι μεγάλη πληγή το να κάνεις ποδοσφαιριστή κάποιον που δεν είναι ποδοσφαιριστής. Εμείς πρέπει να πάμε σε υψηλό επίπεδο. Παιδιά-ποδοσφαιριστές που δεν έχουν σπόνσορες, ώστε να τα σπρώχνουν, αλλά παιδιά που αξίζουν να πάρουν μέρος στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Το μέλλον της Ελλάδας, της Ιταλίας όλων των χωρών. είναι οι νέοι. Πρέπει να βρεις σωστά άτομα που ξέρουν, που μπορούν να ανεβάσουν τα παιδιά αυτά ψηλά».
Για τους προπονητές στις μικρές ομάδες: «Σας παρακαλώ παρά πολύ, δώστε μου τις ευθύνες αυτές που μου αναλογούν γιατί εγώ δεν ξέρω κανέναν. Από τη στιγμή που εγώ δεν ξέρω κανέναν από τις μικρές εθνικές, πως μπορεί να έβαλα εγώ κάποιον εκεί; Δώστε μου τις ευθύνες για την πρώτη ομάδα την εθνική Ανδρών. Όχι για τις μικρές εθνικές. Θα μου δώσετε τις ευθύνες για τις μικρές εθνικές αν η ΕΠΟ θα προσλάβει σαν υπεύθυνο όλων τον κύριο Κριστιαν Νταμιάνο και τότε θα είμαι εγώ ο υπεύθυνος, αλλά όχι τώρα…»
Για τον Καραγκούνη: «Λόγω του ότι εγώ δεν μπορώ να προπονώ την ομάδα όλες τις μέρες, είχα ανάγκη από ένα άτομο που να γνωρίζει από μέσα όλα τα χαρακτηριστικά, ψυχολογικά και τεχνικά, διαφόρων ποδοσφαιριστών που υπάρχουν στην Ελλάδα. Όταν άκουσα ότι ο Γιώργος ήταν ελεύθερος και ήταν ένα άτομο σοβαρό, ένα άτομο που σε κοιτάει στα ματιά και ποτέ δεν σε προδίδει, ζήτησα από αυτόν αν μπορεί να γίνει μέρος στο προπονητικό επιτελείο το δικό μας. Είναι ένας άνθρωπος που γνωρίζει όλη την εθνική ομάδα. Εδώ και είκοσι χρόνια είναι μέλος σε αυτή την ομάδα. Έχουμε μια άριστη σχέση και μιλάμε για όλα τα θέματα, μιλάμε για τους ποδοσφαιριστές, για τα χαρακτηριστικά των παικτών… Ζήτησα από αυτόν να μιλήσει στους ποδοσαιριστές αυτούς που είναι στο εξωτερικό, στους τραυματίες και μετά να με ενημερώσει. Κάνω μια μεγάλη ανταλλαγή ιδεών με τον Καραγκούνη….»
