Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στην Τουρκία προμηνύει μία μεγάλη περίοδο αστάθειας. Αυτό που μετράει είναι ασφαλώς το γεγονός ότι ο Πρόεδρος Ερντογάν το κέρδισε και θα μπορέσει να κυβερνήσει με ένα νέο αυταρχικό προεδρικό σύστημα. Η μικρή διαφορά, οι ενστάσεις της αντιπολίτευσης και η ήττα που υπέστη στις μεγάλες πόλεις δεν μπορούν όμως να αγνοηθούν. Μια ματιά στον εκλογικό χάρτη δείχνει ότι μιλάμε πλέον σαφώς γιά δύο Τουρκίες, μία των παραλίων, των μεγάλων αστικών κέντρων και των κούρδων και μία της υπόλοιπης χώρας.
Η χώρα μπορεί εύκολα να βρεθεί στο κατώφλι ενός εμφυλίου μετά από αυτό το δημοψήφισμα. Δικλείδες ασφαλείας στην μεγαλομανία του Σουλτάνου δεν θα υπάρχουν. Κάποιοι αισιόδοξοι προβλέπουν ότι το οριακό αποτέλεσμα ενδέχεται να τον κάνει πιό μετριοπαθή και λογικό. Δεν ξέρω από που αντλούν αυτή την αισιοδοξία. Οι πρόσφατες εξελίξεις θα έπρεπε να έχουν πείσει όλους ότι κάθε αρνητική εξέλιξη τον ωθεί σε έναν πιό αυταρχικό τρόπο διακυβέρνησης και πολλές φορές την ..παράνοια.
Ευρωπαίοι και αμερικανοί αξιωματούχοι ήθελαν μία καθαρή νίκη του. Οχι επειδή τον συμπαθούν η μπορούν να συνεννοηθούν εύκολα μαζί του. Αλλά γιατί ανησυχούσαν γιά το σενάριο μιάς αποσταθεροποιημένης Τουρκίας. Αυτό όμως, όπως όλα δείχνουν, θα είναι το βασικό σενάριο τα επόμενα χρόνια.
