Η Συμφωνία των Πρεσπών ήταν μια τραγική συμφωνία. Αχρείαστη, αδικαιολόγητη και φυσικά άκρως επιζήμια. Οδηγηθήκαμε σε αυτή, για την ακρίβεια μας έσυρε σε αυτή, ο Αλέξης Τσίπρας προφανώς υπό την την πίεση του ξένου παράγοντα ο οποίος επιθυμούσε την είσοδο των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ. Ο πρόθυμος Τσίπρας είπε ναι, εκεί που όλοι οι προκάτοχοι του είχαν πει όχι. Το έκανε για να είναι αρεστός στους ξένους; Το έκανε για άλλους λόγους; Το έκανε από ιδεοληψία; Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει πέρα από εκείνον και όσους έχουν πρόσβαση σε τέτοια πληροφόρηση.
Η συνέχεια για τα όσα έγιναν στο εσωτερικό είναι επίσης γνωστή. Συλλαλητήρια, ξεκάθαρη καταδίκη από τη Νέα Δημοκρατία της εθνικής υποχώρησης, δέσμευση για εξάντληση κάθε περιθωρίου επαναδιαπραγμάτευσης.
Δόξα τω Θεώ και αυτό ήταν εξαιρετικά ανακουφιστικό, ο σημερινός Πρωθυπουργός δεν λαϊκισε ποτέ ούτε σε αυτό το ζήτημα. Η συμφωνία των Πρεσπών αν και απαράδεκτη, δεσμεύει τη χώρα αφού έχει κυρωθεί από δυο εθνικά κοινοβούλια. Είπε όμως πως θα εξαντλήσει κάθε περιθώριο για να την αλλάξει και πως “δεν θα απεμπολήσει το δικαίωμα του για ΒΕΤΟ στην ένταξη των Σκοπίων στην ΕΕ”.
Έγιναν οι εκλογές, ο Τσίπρας τιμωρήθηκε και για τις Πρέσπες, η νέα κυβέρνηση ορκίστηκε, ανέλαβε καθήκοντα και χθες ο νέος Υπουργός Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος βρέθηκε στο συνέδριο του Economist όπου είπε επι λέξη μεταξύ άλλων:
«Δεν αμφισβητώ την πρόθεση κανενός ότι αυτή η Συμφωνία επιτεύχθηκε για καλό σκοπό, για να ενισχύσει τη σταθερότητα στην περιοχή, για να ενισχύσει τις γεωπολιτικές σταθερές της περιοχής, έτσι ώστε να μην υπάρξουν ανατροπές. Απλά, η άποψή μου είναι, με κάθε καλή πρόθεση, και θέλω να το τονίσω αυτό, ότι για να σταθεί αυτή η Συνθήκη και να παράξει θετικά αποτελέσματα, θα πρέπει και τα δύο μέρη να σταθούν με προσήλωση στην τήρηση των ουσιωδών όρων αυτής. Αυτή είναι και η θέση μου, αν θέλετε ως νομικού. Αν αυτή εφαρμοστεί με απαρέγκλιτη τήρηση όλων των ουσιωδών όρων της, τότε νομίζω ότι θα μπορούμε να πάμε σε ένα καλύτερο μέλλον.»
Διαβάζει κανείς τα όσα είπε ο νέος ΥΕΘΑ και παθαίνει ένα μικρό εγκεφαλικό. Ειδικά αν ανήκει σε αυτούς που με πάθος αγωνίστηκαν για την ακύρωση αυτής της συμφωνίας. Ειδικά αν ανήκει σε αυτούς που ψήφισαν στις τελευταίες εκλογές με ένα από τα βασικά κριτήρια και αυτή την συμφωνία.
Και αναρωτιέται κάνεις εύλογα. Μα είναι δυνατόν; Τι έπαθε ο συμπαθέστατος Βουλευτής Καβάλας της Νέας Δημοκρατίας; Αφού και ο ίδιος σε συζητήσεις του αλλά και σε δημόσιες τοποθετήσεις του κατακεραύνωνε τον Αλέξη Τσίπρα και τη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ για τη συμφωνία των Πρεσπών; Τι λέει; Είναι δυνατόν;
“Μπορούμε να πάμε σε ένα καλύτερο μέλλον αν σταθούμε με προσήλωση στην τήρηση των ουσιωδών μερών αυτής;” Σοβαρολογούμε;
Όπως ήταν αναμενόμενο σήμερα επικράτησε απίστευτη αναταραχή. Προφανώς όλα αυτά έφτασαν και στο Μαξίμου και έτσι ο κ. Παναγιωτόπουλος εξερχόμενος από τη Βουλή και με τους Δημοσιογράφους να έχουν πέσει πάνω του όλη μέρα για να τοποθετηθεί, επανήλθε και ξεκαθάρισε:
«Eξηγούμαι λοιπόν για να μην παρεξηγούμαι. Χθες στο συνέδριο του Economist, μπροστά σε διεθνές ακροατήριο, είπα ότι για να σταθεί η Συμφωνία των Πρεσπών πρέπει να μην παραβιάζονται ουσιώδεις όροι της από κάποιο μέρος. Ήταν σαφής ο αποδέκτης… ήταν σαφές για ποιον ήταν. Απλά αυτό έγινε ανεπαισθήτως στη διπλωματική γλώσσα που άρμοζε στην συγκεκριμένη περίσταση. Είναι μια νομική θεώρηση, δεν έχει καμία σχέση με το αν μας αρέσει ή δεν μας αρέσει. Η συμφωνία προφανώς δεν μου αρέσει. Προφανώς δεν αρέσει στην Νέα Δημοκρατία. Προφανώς δεν αρέσει στην Κυβέρνηση… Όλα τα άλλα που ακούγονται είναι υλικό προς στρέβλωση».
Όλοι κατανοούμε πως δεν θα ήταν δυνατό ενώ η κρίση με την Τουρκία βρίσκεται σε εξέλιξη και το βασικό μας όπλο είναι το Διεθνές Δίκαιο, ένας Έλληνας Υπουργός και δη και ο Υπουργός Άμυνας, σε ένα διεθνές πανελ, παρουσία του Αμερικανού Πρέσβη, να άρχιζε τις καταγγελίες για την απαράδεκτη συμφωνία και να περιφρονούσε στο λόγο του τις νομικές δεσμεύσεις που αυτή έχει δημιουργήσει. Θα ήταν λαϊκισμός, δεν το έκανε ούτε προεκλογικά η Νέα Δημοκρατία, θα ήταν εθνικά ανεύθυνο.
Αν εμείς δεν σεβόμαστε το Διεθνές Δίκαιο γιατί ζητάμε από την Τουρκία να το σεβαστεί; Καταλαβαίνουμε όλοι το σκεπτικό.
Έχει όμως μεγάλη απόσταση ο σεβασμός του Διεθνούς Δικαίου, που αποτελεί όπλο της χώρας μας στο μέτωπο που έχει με την Τουρκία, από την αναφορά σε ένα “καλύτερο μέλλον” που θα έρθει μέσω της “τήρησης της συμφωνίας“. Αν δεν το ακούγαμε δεν θα το πιστεύαμε.
Δεν είναι εύκολο για κανέναν να βρίσκεται σε μια τέτοια θέση όπως αυτή του Υπουργού Αμύνης ή του Υπουργού Εξωτερικών αυτή την περίοδο. Χρειάζεται όμως αυτοσυγκράτηση και κανείς δεν πρέπει να ξεχνά τις δεσμεύσεις της Νέας Δημοκρατίας απέναντι στον Ελληνικό λαό για τη συμφωνία των Πρεσπών, είτε μιλά σε εσωτερικό, είτε μιλά σε εξωτερικό ακροατήριο.
Οι πληγωμένοι από τη συμφωνία Έλληνες, είτε κατανοούν είτε όχι το Διεθνές Δίκαιο στην πλειοψηφία τους δεν ενδιαφέρονται για αυτό. Αυτή είναι ευθύνη και δουλειά της κυβέρνησης, όχι των πολιτών.
Η δήλωση του Πρωθυπουργού στις 25/01/2019 όταν ως Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης απευθύνθηκε στον Ελληνικό λαό μετά την κύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών από τη Βουλή, θα πρέπει να είναι η πυξίδα όλων όσων εμπιστεύθηκε για να τον εκπροσωπούν στην κυβέρνηση του.
