Όμως, συνεχίζει, «η πατρίδα μας, χάρη κυρίως στη βελτίωση της παθητικής και ενεργητικής ασφάλειας των οχημάτων και τον εκσυγχρονισμό του οδικού δικτύου, έχει καταγράψει μια μεγάλη μείωση θανάτων από τροχαία κατά 2/3 από τις αρχές του 2000 έως σήμερα. Υπερέβαιναν τους 2.000 ετησίως ενώ πλέον κυμαίνονται στους 600-650 ετησίως ή τους 60-65 ανά εκατομμύριο πληθυσμού.
Μπορούμε να εφησυχάζουμε; Όχι. Διότι στην υπόλοιπη Ευρώπη οι θάνατοι από τροχαία δεν υπερβαίνουν τους 45 ανά εκατομμύριο πληθυσμού, με συνέπεια η Ελλάδα να βρίσκεται ακόμη στις χειρότερες θέσεις της ΕΕ ως προς την απώλεια ζωής από τροχαία δυστυχήματα.
Τι κάνουμε για να αλλάξουμε αυτή την τραγική πραγματικότητα που στερεί τη ζωή κάθε χρόνο από 650 συνανθρώπους μας, αφήνοντας ταυτόχρονα χιλιάδες τραυματίες με σοβαρά προβλήματα υγείας;
Η απάντηση είναι πως το πρόβλημα της επικίνδυνης και ανεύθυνης οδικής συμπεριφοράς δεν αντιμετωπίζεται με ένα μόνο μέτρο. Ούτε και λύνεται εύκολα ή γρήγορα.
Απαιτείται καταρχήν καλή μελέτη των διαχρονικών στατιστικών δεδομένων ώστε να κατανοήσουμε ποιο είναι το προφίλ των Ελλήνων οδηγών. Ποιες οι κυριότερες αιτίες δυστυχημάτων. Πότε και πού συμβαίνουν συχνότερα», αναφέρει και προσθέτει:
«Στην χώρα μας, για παράδειγμα, διαπιστώσαμε πως οι θάνατοι δικυκλιστών είναι σχεδόν οι μισοί στο σύνολο των θανατηφόρων τροχαίων, ποσοστό πολύ υψηλότερο από την υπόλοιπη Ευρώπη. Ή ότι τα περισσότερα θανατηφόρα συμβαίνουν το βράδυ, λόγω υψηλών ταχυτήτων και χρήσης αλκοόλ, κυρίως τα Σαββατοκύριακα, με ένταση τους καλοκαιρινούς μήνες. Και με αρνητικούς πρωταγωνιστές, ως προς την πυκνότητα του πληθυσμού, τα νησιά Βορείου και Νότιου Αιγαίου, τα Ιόνια και τη Στερεά Ελλάδα.
Για όλα αυτά απαιτείται μια σύνθετη στρατηγική και συντονισμός πολλών υπουργείων και πολιτικών ώστε να φέρουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα».
Ενώ για το ποιοι είναι οι βασικοί πυλώνες αυτής της στρατηγικής, ο υπουργός Επικρατείας απαντά:
* Καλύτεροι οδικοί άξονες.
