Η «περίοδος μέχρι το έκτακτο συνέδριο δεν πρέπει να δώσει την εντύπωση μιας πλήρους αποσυσπείρωσης και να λειτουργήσει παραλυτικά. Άρα το κενό στο επίπεδο του προέδρου πρέπει να καλυφθεί όπως προβλέπεται από τις καταστατικές διαδικασίες», είπε σε συνέντευξή του στην ΕΦΣΥΝ ο Πάνος Σκουρλέτης, παρατηρώντας με αυτοκριτική διάθεση πως «σε κάθε περίπτωση μετά το 2019 έγιναν επιλογές που δοκιμάστηκαν, διαμορφώθηκαν πλειοψηφίες και μειοψηφίες εντός του ΣΥΡΙΖΑ. Δημιουργήθηκε μια εικόνα του κόμματός μας η οποία, όπως προκύπτει εκ των πραγμάτων, δεν συνέβαλε στην οικοδόμηση νέων σχέσεων εμπιστοσύνης με την κοινωνία».
Ερωτηθείς αν αισθάνεται μέρος της «κομματικής γραφειοκρατίας», για την οποία έκανε λόγο πρόσφατα, αφήνοντας αιχμές, ο πρώην Υπουργός, Χρήστος Σπίρτζης, «κατ’ αρχάς, τα λίγα κιλά που έχω πάρει τα τελευταία χρόνια δεν με καθιστούν «βαρίδι». Πιστεύω στην εσωτερική δημοκρατία, η οποία αναβαθμίζεται όταν καταλήγει σε προωθητικές συνθέσεις. Δεν έχουμε ανάγκη από νέους διχασμούς, αλλά από ένα νέο σοκ συλλογικότητας στη λειτουργία μας», υποστήριξε ο πρώην Γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ. Και πρόσθεσε: «Όσοι αποκαλούν «κομματική γραφειοκρατία» όσους έχουν εκλεγεί μόλις πριν από έναν χρόνο στα όργανα του κόμματος, μέσα από τις συνεδριακές μας διαδικασίες, προσβάλλουν πρώτα απ’ όλα τα χιλιάδες μέλη του κόμματος που πήραν μέρος σε αυτές. Συνιστώ ψυχραιμία, σοβαρότητα και συντροφική αλληλεγγύη».
Αναφορικά με την κριτική που δέχτηκε για την αποτυχία του κόμματος του στις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκβολές, είπε ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ διαχρονικά είχε μια ισχνή αυτοδιοικητική εκπροσώπηση, παρ’ όλο που πολλές από τις επεξεργασίες του σφράγισαν τον χώρο της αυτοδιοίκησης. Στις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές του 2019 είχε δοθεί κατεύθυνση για τη συγκρότηση πλατιών σχημάτων συνεργασίας με σαφή προγραμματικά στοιχεία, ωστόσο η ταυτόχρονη διεξαγωγή τους με τις ευρωεκλογές -απόφαση με την οποία είχα διαφωνήσει- σε συνδυασμό με την κορύφωση του τότε αντιΣΥΡΙΖΑ μετώπου δεν άφηναν πολλά περιθώρια κινήσεων» εξήγησε από μέρους του ο κ. Σκουρλέτης, σημειώνοντας πως «υποστηρίξαμε αυτοδιοικητικά σχήματα σε 250 δήμους της χώρας, από τα οποία γύρω στα πενήντα βρέθηκαν τελικά στην διοίκηση των δήμων. Λόγω δε της απλής αναλογικής πάνω από 800 κομματικά στελέχη εκλέχτηκαν ως δημοτικοί σύμβουλοι».
«Φαντάζομαι πως μέσα από αυτούς θα μπορούσε να αναδειχθεί μια σημαντική σε αριθμό νέα μπορούσε να αναδειχθεί μια σημαντική σε αριθμό νέα «μαγιά» αυτοδιοικητικών στελεχών, που θα μπορούσαν να παίξουν σημαντικό ρόλο μελλοντικά» τόνισε και δήλωσε πως «είχα καταθέσει μια συγκεκριμένη πρόταση συγκρότησης ενός δικτύου αιρετών, αλλά τελικώς δεν υλοποιήθηκε».
Πάντως, «το «αστείο» της υπόθεσης είναι πως παρά την απόδοση ευθυνών στο πρόσωπό μου μέσω δημοσιευμάτων σε «φιλικά» και μη μέσα, ποτέ κανείς δεν μου άσκησε ευθέως κριτική εντός των οργάνων του κόμματος για το αποτέλεσμα των αυτοδιοικητικών εκλογών, παρ’ όλο που κατ’ επανάληψη ζήτησα να γίνει μια ουσιαστική και σε βάθος συζήτηση για την αυτοδιοίκηση. Η μη συζήτηση σε βάθος για όλους τους τομείς μετά το 2019 ήταν ένα μεγάλο λάθος» ανέφερε χαρακτηριστικά ο πρώην Γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, λέγοντας για την Τοπική Αυτοδιοίκηση πως «οι διεργασίες εντός της δεν αντανακλώνται ευθέως στην κεντρική πολιτική σκηνή».
«Κινήσεις κορυφής» η διεύρυνση
Με το βλέμμα στραμμένο στην εκλογή νέας ηγεσίας, ο κ. Σκουρλέτης επέμεινε πως «κατ’ αρχάς πρέπει να αξιολογήσουμε το βασικό σχέδιο και τις επιλογές που κάναμε μετά το 2019. Υπήρχε μια σαφής ταυτότητα ή ένας θολός πολυσυλλεκτισμός, στη βάση ενός μέσου όρου θέσεων;» διερωτήθηκε και υποστήριξε πως «η επιλογή της διεύρυνσης πήρε έναν χαρακτήρα κινήσεων κορυφής και όχι κοινωνικής γείωσης και διεύρυνσης της παρουσίας μας μέσα στους κοινωνικούς χώρους».
«Το ερώτημα «στροφή προς την Αριστερά ή προς το Κέντρο;» είναι ένα απλουστευτικό και λανθασμένο ερώτημα. Για τη δική μας Αριστερά ένα κόμμα διακυβέρνησης και εξουσίας πρέπει να απαντά στο ποιοτικό – πολιτικό ερώτημα «ποια διακυβέρνηση και σε ποια προοπτική;». Η απεύθυνσή μας προς τις κοινωνικές ομάδες που θέλουμε να εκφράσουμε πρέπει να εκκινεί από το έδαφος της Αριστεράς» σχολίασε, υπογραμμίζοντας πως «ένα σοβαρό κόμμα με προοπτική εξουσίας οφείλει να ξεκινάει τις αναλύσεις του από το πώς τοποθετείται απέναντι στις πολλαπλές κρίσεις».
Να μην κάνουμε πιο αχνή την αριστερή μας ταυτότητα
«Η ιστορική, και πάντα επίκαιρη, διάκριση Αριστεράς – Δεξιάς αντανακλάται στις παραπάνω κρίσεις. Είναι αλήθεια ότι στην Ευρώπη υπάρχει μια συντηρητική στροφή. Αυτό δεν πρέπει να μας οδηγήσει στο να παρουσιάσουμε μια πιο αχνή αριστερή ταυτότητα, στο να κρυφτούμε, αλλά κατά τη γνώμη μου πρέπει να μας κάνει να αναζητήσουμε τους σύγχρονους δρόμους της Αριστεράς», κατέληξε.
