Εβδομήντα και πλέον χρόνια μετά το τέλος του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, η αμερικανική μυστική υπηρεσία CIA αποχαρακτήρισε ένα έγγραφό της με οδηγίες για την καταστροφή εχθρικών επιχειρήσεων.
Εβδομήντα και πλέον χρόνια μετά το τέλος του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, η αμερικανική μυστική υπηρεσία CIA αποχαρακτήρισε ένα έγγραφό της με οδηγίες για την καταστροφή εχθρικών επιχειρήσεων.
Το έγγραφο, στο οποίο αναφέρεται δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας Independent, είχε συνταχθεί ως απόρρητο τον Ιανουάριο του 1944, με τίτλο: «Απλό εγχειρίδιο για σαμποτάζ: Στρατηγικές Υπηρεσίες», και περιγράφει διάφορους τρόπους, τους οποίους θα έπρεπε να χρησιμοποιήσουν οι κατάσκοποι για να πλήξουν σημαντικές επιχειρήσεις του ‘Αξονα κατά τη διάρκεια του πολέμου. Οι τεχνικές του σαμποτάζ, όμως, φαίνονται να μοιάζουν πολύ με εκείνες που χρησιμοποιούνται σήμερα σε πολλές υπηρεσίες, αναφέρει το δημοσίευμα.
Στο έγγραφο καταγράφονται λεπτομερώς οι «απλές πράξεις που μπορεί να κάνει ο απλός μεμονωμένος πολίτης – σαμποτέρ», με τις οποίες θα μπορούσε να προκαλέσει ζημιές σε χώρες και εταιρείες, χρησιμοποιώντας απλά μέσα και «με τρόπο που να συνεπάγεται έναν ελάχιστο κίνδυνο τραυματισμού, εντοπισμού και αντιποίνων».
Ορισμένες από τις συστάσεις του εγγράφου είναι δύσκολο να υλοποιηθούν και απαιτούν προεργασία. ‘Αλλες, ωστόσο, φαίνονται μόνο ως απλές συμβουλές. Στις τελευταίες περιλαμβάνεται η σύσταση στους αυτόκλητους σαμποτέρ που εργάζονταν μέσα σε εχθρικές εταιρείες να κάνουν συσκέψεις σε κρίσιμες περιόδους και να είναι τυπολάτρες «εφαρμόζοντας όλους τους κανονισμούς κατά γράμμα».
Το εγχειρίδιο συμβουλεύει τους κρυφούς αυτούς πράκτορες να «είναι κακοί στις δουλειές τους,να λειτουργούν ανόητα εις βάρος αυτών των εταιρειών – στόχων, και να είναι όσο τον δυνατόν ευέξαπτοι και εριστικοί, χωρίς να δημιουργούν προβλήματα στους ίδιους».
Όπως τονίζεται στο εγχειρίδιο, οι εργαζόμενοι-κρυφοί σαμποτέρ θα πρέπει όσο μπορούν:
1. Να παραπέμπουν όλα τα θέματα σε επιτροπές για «περαιτέρω μελέτη και εξέταση». Προσπάθεια να είναι οι επιτροπές όσο το δυνατόν περισσότερες – ποτέ λιγότερες από πέντε.
2.Να αναφέρουν και να αναδεικνύουν στην ατζέντα άσχετα θέματα, όσο το δυνατόν συχνότερα.
3.Να παρανοούν τις εντολές που λαμβάνουν, ώστε να μην τις εκτελούν. Να θέτουν διευκρινιστικά ερωτήματα συνεχώς ή να εμπλέκονται σε μακρά αλληλογραφία για τις εντολές. Να προβάλλουν ενστάσεις για αυτές, όταν μπορούν.
4.Να διαπραγματεύονται για τις ακριβείς διατυπώσεις ανακοινώσεων, πρακτικών Δ.Σ., αποφάσεων.
5.Να είναι παράλογοι και να ζητούν από τους συναδέλφους τους να «είναι παράλογοι» και να αποφεύγουν τη βιασύνη που θα μπορούσε να καταλήξει σε εκπλήξεις ή δυσκολίες αργότερα.
6.Να μην ζητούν ή να μην ανανεώνουν τον εξοπλισμό ή τις πρώτες ύλες για την εταιρία τους, έως ότου τα τρέχοντα αποθέματα εξαντληθούν, ώστε και η παραμικρή καθυστέρηση στην ικανοποίηση της παραγγελίας, να σημαίνει διακοπή λειτουργίας της εταιρίας στο μεταξύ.
7.Για να μειώσουν το σθένος (ηθικό) των εργαζομένων και κατά συνέπεια της παραγωγικότητας, να είναι ευχάριστοι σε σχέση με τους εργαζόμενους που δεν είναι αποδοτικοί και να τους δίνουν προαγωγές που δεν τις αξίζουν. Να κάνουν διακριτική μεταχείριση εις βάρος των αποδοτικών εργαζόμενων, ώστε να τους αναγκάζουν να παραπονούνται αδικαιολόγητα για την εργασία τους και να γίνονται ενοχλητικοί.
8.Να συμπληρώνουν με δυσανάγνωστο τρόπο τις αιτήσεις, ώστε να πρέπει να συμπληρωθούν και πάλι, να κάνουν λάθη ή να παραλείπουν να συμπληρώνουν τις πληροφορίες που ζητούνται σε αιτήσεις.
9.Να διαρρέουν δυσάρεστες και ενοχλητικές φήμες, εις βάρος της εταιρίας, των εργαζομένων, του κλάδου κ.λπ.
