Στην εφ’όλης της ύλης συνάντηση που θα έχουν σήμερα οι υπουργοί Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος και Οικονομίας Γιώργος Σταθάκης με τους απεσταλμένων των δανειστών, θα κριθεί εν πολλοίς αν έχουν βάση οι ελπίδες της κυβέρνησης για επίτευξη συμφωνίας μέσα στο προσεχές επταήμερο για νέο πρόγραμμα και λεφτά για τη χώρα μας. Αν όλα πάνε καλά και δεν ανακύψουν εμπόδα και διαφωνίες, έως τις 11 Αυγούστου οι εκπρόσωποι των θεσμών αναμένετα να έχουν καταθέσει θετική εισήγηση για το νέο δάνειο και τα μέτρα που θα το συνοδεύουν, ώστε η συμφωνία να ψηφιστεί από το ελληνικό και τα ξένα κοινοβούλια έως τις 18 ή τις 19 Αυγούστου.
Ωστόσο οι απεσταλμένοι των δανειστών κρατάνε ακόμα κλειστά τα χαρτιά τους. Στις συναντήσεις με τους κυρίους Τσακαλώτο και Σταθάκη, περισσότερο ακούν παρά μιλάνε. «Δεν λένε “όχι” σε κάτι, τα συζητάμε όλα, πάμε καλύτερα και απ’ό,τι περιμέναμε» λένε στελέχη της ελληνικής διαπραγματευτικής ομάδας.
Ωστόσο όλα είναι εύθραυστα και οι επόμενες μέρες και ώρες θα δείξουν αν υπάρχει κοινός δρόμος για να βαδίσουν κυβέρνηση και δανειστές. Για την μεν κυβέρνηση οι πολιτικές αποφάσεις είναι εκ των πραγμάτων δύσκολες και μπορεί να γίνουν δυσκολότερες, για δε τους δανειστές δεν θεωρείται βέβαιο πως και μεταξύ τους συμφωνούν σε όλα, όπως στο θέμα του «κουρέματος» του ελληνικού χρέους.
Ακόμα και αν στη σημερινή επισκόπηση στο Χίλτον διαπιστωθεί πως «καλό κλίμα» για τα περισσότερα θέματα που ήδη συζητήθηκαν, τα ανοιχτά μέτωπα είναι ακόμα πολλά και καυτά Συγκεκριμένα:
– Σήμερα συζητείται το «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα» που θα ισχύσει μετά την κατάργηση του ΕΚΑΣ. Αν και το εγγυημένο εισόδημα θα αφορά όλους, ενώ το ΕΚΑΣ που καταργείται καλύπτει πολύ πιο λίγους, η κυβέρνηση φρόντισε η ίδια να «δαιμονοποιήσει» το μέτρο αλλά τώρα καλείται να το υπογράψει και να το υποστηρίξει στη Βουλή.
– Τα θέματα απονομής Δικαιοσύνης που θα συζητηθούν το απόγευμα, «πονάνε» εξίσου την κυβέρνηση, γιατί προβλέπουν πλειστηριασμούς εξπρές, αλλά και μέτρα αντιμετώπισης των δικαστικών αποφάσεων που ακυρώνουν μέτρα λιτότητας που έχουν συμφωνηθεί, όπως οι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις.
– Σε συζήτηση μπαίνουν ξανά και τα Εργασιακά. Ειδικά για τις ομαδικές απολύσεις, η ελληνική πλευρά δεν επιθυμεί την παραμικρή μεταβολή, αλλά το ΔΝΤέχει πάντα τα σχέδιά τους για πλήρη απελευθέρωσή τους. Για τις συλλογικές συμβάσεις, οι δανειστές δεν έχουν πει «όχι» στη συνεργασία και με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Κοινωνικών Δικαιωμάτων (εκτός του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας -ILO). Η Επιτροπή αυτή όμως έχει εκδώσει και αρκετές καταδικαστικές αποφάσεις για μνημονιακά μέτρα στις χώρες σε κρίσης, κάτι που δεν αποκλείεται να προκαλέσει νέες επιπλοκές.
– Το μακροοικονομικό σενάριο μένει ανοιχτό –ουσιαστικά δεν έχει ακόμα καν συζητηθεί. Ανοιχτό παραμένει και θέμα της μείωσης του μισθολογικού κόστους στο δημόσιο. Όσο αυτά βρίσκονται στον αέρα και δεν αποφαίνονται οι θεσμοί αν «βγαίνει» το ελληνικό πρόγραμμα (δηλαδή πόσα δισεκατομμύρια πρέπει να δοθούν στη χώρα και με ποιους όρους, ποια πλεονάσματα, ποια ύφεση και ποια μέτρα μπορεί να εξασφαλιστεί η αποπληρωμή τους) μικρή σημασία θα έχει η όποια συμφωνία διαπιστώνεται σε άλλα επί μέρους ζητήματα όπως τα σχέδια ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, η νομική μορφή που θα λάβει το νέο «υπερταμείο» αποκρατικοποιήσεων κλπ).
– Διαφωνίες υπάρχουν και για τη νομική υπόσταση που θα λάβει το νέο «υπερταμείο» των 50 δισ. Τα προβλήματα δεν είναι ανυπέρβλητα και κανείς δεν υιοθέτει ως τώρα ακραίες θέσεις όπως πχ για μεταφορά της έδρας του στο Λουξεμβούργο. Υπάρχουν όμως δύο διαφορετικές προσεγγίσεις που θα πρέπει να ξεπεραστούν με «άνωθεν» εντολές, είτε από τη μια πλευρά, είτε από την άλλη.
