Μπορεί να δήλωσε ότι θα συνεχίσει να είναι παρών όμως ξέρει -και πρέπει να το συνηθίσουν και στην Κουμουνδούρου– ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπαίνει σε περιδίνηση και θα χρειαστεί αρκετός χρόνος, ενδεχομένως και πέραν της τετραετίας, μέχρις ότου ο/η διάδοχος του Τσίπρα και ευρύτερα οι ηγετικές εκφράσεις της Κεντροαριστεράς καταφέρουν να διαβάσουν και να αποκωδικοποιήσουν τις νέες προκλήσεις της εποχής, τις νέες αντιθέσεις και τα νέα ρεύματα της κοινωνίας προκειμένου να καταλήξουν σε ένα νέο και ελκυστικό για την κοινωνική πλειοψηφία εθνικό αφήγημα και ένα ρεαλιστικό πολιτικό σχέδιο αναδιοργάνωσης της σύνολης Κεντροαριστεράς και διακυβέρνησης της χώρας.
Εξυπακούεται, πως στον «μεγάλο χειμώνα» που περιμένει την αξιωματική αντιπολίτευση ο Τσίπρας δεν θα διακινδυνεύσει να …πλευριτώσει. Για ικανό χρονικό διάστημα θα θεάται μακρόθεν τα τεκταινόμενα και τις εξελίξεις. Δεν θα έχει τη συμπεριφορά του Κώστα Καραμανλή, που για 14 χρόνια έχασε τη μιλιά του και απλώς πήγαινε στη Βουλή όταν υπήρχε κάποια σημαντική ψηφοφορία, αλλά θα μιμείται κατά περίπτωση τον Αντώνη Σαμαρά και τον Γιώργο Παπανδρέου, επιλέγοντας τα θέματα στα οποία θα τοποθετείται στη Βουλή και δημόσια. Πρόθεση να επιστρέψει δεν έχει. Τουλάχιστον στο προβλεπτό μέλλον. Και αυτό το κατέστησε σαφές στους συντρόφους του. Δεν αποκλείεται ή μάλλον το σκέφτεται, αυτό είπε στα μέλη του Εκτελεστικού Γραφείου, να γράψει κάποιο βιβλίο με τα όσα έζησε όταν ήταν πρωθυπουργός, αλλά και στην αντιπολίτευση, τόσο πριν το 2015 όσο κυρίως την περίοδο 2019-2023.
Από τη στιγμή που αποφάσισε να παραδώσει τα σκήπτρα, ο/η διάδοχος του μπορεί, εφόσον το θέλει, να τον συμβουλεύεται, αλλά μέχρις εκεί. Ούτε στην Πολιτική Γραμματεία πήγε ούτε στην Κεντρική Επιτροπή θα πάει. Όσοι μετέχουν στα καθοδηγητικά όργανα της Κουμουνδούρου θα πρέπει να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους. Θα πρέπει να μάθουν να συνυπάρχουν χωρίς τον …πατερούλη. Ο Αλέξης πέταξε το μωρό στη θάλασσα κι αυτό ή θα μάθει κολύμπι ή θα πνιγεί. Η πρόκληση για τους επιγόνους του Τσίπρα είναι να μπορέσουν, χωρίς αυτόν, να κρατήσουν το κόμμα ενωμένο και να ανακόψουν την καθοδική του φορά. Extremely difficult project, που θα έλεγε με οξφορδιανή προφορά, και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος.
Αναμφίβολα, η παραίτηση Τσίπρα είναι μια πράξη ορθοφροσύνης αφού το να τα παρατάς δεν σημαίνει πάντα ότι είσαι αδύναμος. Μερικές φορές σημαίνει ότι είσαι αρκετά δυνατός για να μην επιμένεις. Βεβαίως, εκτός από ορθοφροσύνη η παραίτηση του Αλέξη ήταν και αναγκαστική. Το μετεκλογικό περιβάλλον για τον ΣΥΡΙΖΑ με επικεφαλής τον Τσίπρα ήταν ναρκοθετημένο.
Οι αντίπαλοί του τον περίμεναν στη γωνία για να του επιτεθούν με κάθε μέσο. Αν έμενε, έστω μέχρι τις ευρωεκλογές, όπως του εισηγούνταν κάποιοι, αντί για πολιτική θα έπρεπε να κάνει πιρουέτες σε ναρκοπέδιο αφού όλοι θα του υπενθύμιζαν με τρόπο, ακόμη και με ειρωνεία, το εκλογικό αποτέλεσμα. Από τον Μητσοτάκη, μέχρι τον Ανδρουλάκη και τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, αλλά και όσους, μεταξύ των οποίων και δημοσιολογούντες, συναπαρτίζουν το λεγόμενο «αντισύριζα μέτωπο».
Τα κοινοβουλευτικά καζάνια της κολάσεως για τον Αλέξη δεν θα ήταν μόνον οι συζητήσεις σε επίπεδο αρχηγών κομμάτων, αλλά και το γεγονός ότι θα ηγείτο μιας κολοβής αξιωματικής αντιπολιτεύσεως. Έχοντας λιγότερους από 50 βουλευτές, ο ΣΥΡΙΖΑ στερείται σοβαρών κοινοβουλευτικών όπλων, όπως η πρόταση μομφής και η σύσταση εξεταστικών επιτροπών, ενώ θα έχει λιγότερους μετακλητούς υπαλλήλους και σοβαρή περικοπή της ετήσιας χρηματοδότησης κάτι που εκ των πραγμάτων θα προσθέσει αφενός και οικονομικά εμπόδια στην λειτουργία και την άσκηση αποτελεσματικής αντιπολίτευσης και αφετέρου θα έχει παρενέργειες και σε άλλους θεσμούς και δράσεις που επιχορηγεί η Κουμουνδούρου.
Σε αυτά θα πρέπει να προσθέσουμε και την (βασίμως πιθανολογούμενη) μεταστροφή των λεγόμενων γκρι κουστουμιών της εξουσίας. Όσο ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν οιωνεί κυβέρνηση και ο Τσίπρας οιωνεί πρωθυπουργός η λεγόμενη διαπλοκή συμφερόντων, στις προσθαφαιρέσεις εξουσίας που έκανε, λάμβανε, και ήταν λογικό, σοβαρά υπόψιν της το 31,5% των εκλογών του 2019. Από τη στιγμή που αυτό έπεσε κάτω και από το 18% είναι επίσης λογικό να κάνουν δεύτερες σκέψεις για το κυβερνητικό μέλλον του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ. Και συνακόλουθα να έχουν συμπεριφορά που να αντιστοιχεί στο νέο πολιτικό στάτους της Κουμουνδούρου.
