Με το «τυπωθείτω» από την Τρόικα για το προσχέδιο του νέου κρατικού προϋπολογισμού που θα καταθέσει στη Βουλή την Δευτέρα υπουργός Οικονομικών, ουσιαστικά ολοκληρώθηκε χθες η πρώτη -και ίσως η πιο εύκολη- φάση των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές. Μετά από τρία χρόνια επίμονων αμφισβητήσεων, οι ξένοι ελεγκτές «το χώνεψαν» ότι το πρωτογενές πλεόνασμα είναι και πάλι γεγονός, οπότε έπαψαν να το αμφισβητούν και άναψαν –προσωρινά τουλαχιστον- το «πράσινο φως» στην κυβέρνηση για να επισημοποιήσει τις φοροελαφρύνσεις που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ.
Σήμερα όμως αρχίζουν τα δύσκολα για την κυβέρνηση. Στο τραπέζι μπαίνουν πλέον τα θέματα της αγοράς και των αποκρατικοποιήσεων. Η Τρόικα θα μεταβεί στο Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων, σε μια επίσκεψη που θα κρίνει πολλά για το μέλλον των διαπραγματεύσεων όχι μόνο για την αξιολόγηση και για την δόση των 7,1 δισ. ευρώ αλλά και για το χρέος ή και την μετά-Μνημόνιο εποχή. Το μεσημέρι θα έχει συσκέψεις με τον υπουργό Περιβάλλοντος κ.Μανιάτη για τα αγορά Ηλεκτρικής Ενέργειας ενώ το βράδυ θα έχει νέα συνάντηση με τον υπουργό Εργασίας για τα εργασιακά, τις ομαδικές απολύσεις και τον νόμο για τα συνδικαλιστικά δικαιώματα.
Το θέμα των αποκρατικοποιήσεων ίσως αποδειχθεί καθοριστικό για την τύχη του ελληνικού προγράμματος, καθώς συνδέεται άμεσα με τη μείωση του χρέους και τις χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας που κατά την Τρόικα θα ανέλθουν ή και θα ξεπράσουν τα 12 δισ. ευρώ.
Με βάση το πρώτο Μνημόνιο, από το 2010 μέχρι σήμερα θα έπρεπε να είχαν εισπραχθεί 35 δισεκατομμύρια ευρώ από αποκρατικοποιήσεις (και συνολικά 50 δισ. έως το 2015). Ο στόχο ήταν προφανώς ανεδαφικός αλλά από τα 35 δισ. δεν θα εισπραχθούν μέχρι και φέτος ούτε τα πέντε!
Και τα μισά των μισών αν είχαν εισπραχθεί από εκείνα τα 35 δισ. ευρώ, ίσως δεν είχαν γίνει τόσες μειώσεις μισθών και συνταξεων , ούτε θα συζητούσε ή θα πίεζε κανείς για να ζητήσει η Ελλάδα και τρίτο δάνειο (ή και τρίτο Μνημόνιο ενδεχομένως) για μετά το 2014.
Οι δανειστές έχουν ενοχληθεί ότι από τη μια η κυβέρνηση προαναγγέλλει το τέλος από τα Μνημόνια, αλλά δεν έχει βρει τρόπο να εξασφαλίσει έσοδα από τον «θησαυρό» των 400 δισ. ευρώ της ακίνητης περιουσίας, τα οποία επικαλούνταν και προέβαλαν από το 2010 ήδη οι ελληνικές κυβερνήσεις.
Στο πλαίσιο αυτό, η υστέρηση στο θέμα των αποκρατικοποιήσεων (και η αναπλήρωσή της με υπερβολές σε μειώσεις στα εισοδήματα και άλλα υφεσιακά μέτρα) δίνουν «πάτημα» στους δανειστές να επιρρίψουν στην ελληνική πλευρά τις ευθύνες για αποτυχίες και λάθη του ελληνικού προγράμματος.
Καθώς μάλιστα έχει μπει στο τραπέζι η έξοδος του ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα, αν δεν λάβει η Ελλάδα τα υπόλοιπα χρήματα των δόσεων που έχει δεσμευτεί να της δώσει ως το 2016 το Ταμείο, η πρόοδος στο θέμα των αποκρατικοποιήσεων θεωρείται για τους ξένους «πρώτης προτεραιότητος», που τους απασχολεί και προβληματίζει πολύ περισσότερο από τις όποιες φοροελαφρύνσεις ή άλλα μέτρα κοινωνικής στήριξης σκοπεύει να προωθήσει –μονομερώς ή μη- για το 2015 και τα επόμενα χρόνια η κυβέρνηση.
Τα θέματα αγορών και επενδύσεων «καίνε» κυβέρνηση και δανειστές
