Οι εικόνες που περιγράφει ο δημοσιογράφος της Telegraph Ian Birell από το ταξίδι του πριν λίγα χρόνια στην Ελλάδα είναι πραγματικά αποκαρδιωτικές. Στην πλατεία Ομονοίας, που κάποτε αποτελούσε την ακμάζουσα οικονομική καρδιά της πρωτεύουσας, υπήρχαν μόνο κλειστά μαγαζιά, τράπεζες με κατεβασμένα ρολά και ναρκομανείς που περιφέρονταν άσκοπα, αναφέρει χαρακτηριστικά σε σημερινό άρθρο του.
Κατά την περιήγησή του, ο αρθρογράφος άκουσε μία ηλικιωμένη γυναίκα να λέει στο σύζυγό της πως δεν έχει χρήματα να αγοράσει ούτε καν λεμόνια. Τα μόνα καταστήματα που φαίνονταν να ακμάζουν στην ελληνική πρωτεύουσα ήταν εκείνα που αγοράζουν χρυσό, αναφέρει ο Birell.
Αυτό το θέαμα είχε αντικρύσει ο αρθρογράφος όταν πρωτοεπισκέφθηκε την Αθήνα λίγο μετά την έναρξη της κρίσης. Ωστόσο, όπως επισημαίνει, «σήμερα η ζωή έχει γίνει πολύ χειρότερη για τους Έλληνες» καθώς τα ποσοστά αυτοκτονιών έχουν αυξηθεί, όπως και τα ποσοστά που σχετίζονται με την πείνα, τη φτώχεια, την ανεργία, εγκλωβίζοντας τη χώρα σε έναν εφιάλτη χωρίς τέλος.
Ο αρθρογράφος επέστρεψε ξανά στη χώρα για να επισκεφθεί ορφανοτροφεία όπου γονείς της άλλοτε μεσαία τάξης αφήνουν τα παιδιά τους και να επισκεφθεί φυλακές όπου στοιβάζονταν μετανάστες που έφταναν από την Αφρική. Αρκετοί Έλληνες του είπαν πως η χώρα τους έφτασε σε αυτό το σημείο λόγω των διεφθαρμένων πολιτικών της, της διόγκωσης του δημόσιου τομέα και της υιοθέτησης του ευρώ με πλαστά στοιχεία.
Σύμφωνα με τον αρθρογράφο, η συγκεκριμένη κατάσταση που θυμίζει τη Μεγάλη Ύφεση των ΗΠΑ, έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. «Αυτό δεν είναι καθόλου παράξενο», αναφέρει ο Birell σημειώνοντας ωστόσο ότι από την ημέρα της εκλογής της νέας κυβέρνησης η κατάσταση έχει χειροτερέψει, με τον κόσμο να βγάζει τα χρήματά του από τις τράπεζες και τους πιστωτές να ζητούν πρόσθετη λιτότητα.
Κατά τον δημοσιογράφο, έφτασε η στιγμή για την Ευρώπη να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα και να αποδεχθεί ότι είναι ανώφελο για την Ελλάδα να παραμείνει στο ευρώ. «Κάτι τέτοιο βέβαια δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με ελαφρότητα, καθώς θα έχει οδυνηρές συνέπειες για κάποιους καλούς ανθρώπους που δούλεψαν τίμια σε όλη τους τη ζωή, σε αντίθεση με κάποιους καλομαθημένους δημόσιους υπαλλήλους» γράφει ο Birell επισημαίνοντας ωστόσο ότι δεν υπάρχει λόγος να μείνει η χώρα στο ευρώ, αν η εναλλακτική λύση είναι περισσότερα χρόνια στασιμότητας και μεταρρυθμίσεων που θα επιβάλλονται από τους ξένους ζηλωτές.
Και καταλήγει: «Καθώς οι Έλληνες ηγέτες τσακώνονται και πάλι με τα αφεντικά τους για τους όρους της τελευταίας διάσωσης τους, είναι δύσκολο να μην εξοργιστείς στην ιδέα ότι η χώρα που γέννησε τη δημοκρατία τώρα στραγγαλίζεται από το κοινό νόμισμα που προοριζόταν να είναι η σωτηρία της. Με ή χωρίς συμφωνία, σίγουρα έφτασε η ώρα να αντιμετωπίσει η Ελλάδα τη σύγχρονη χίμαιρά της».
