Είτε οι πιστωτές υποχωρήσουν τις επόμενες ημέρες είτε η χώρα χρεοκοπήσει, ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να βγει κερδισμένος, επισημαίνει σε άρθρο του ο Ian Martin της Telegraph, επισημαίνοντας ωστόσο ότι οι Έλληνες σίγουρα δεν θα βγουν κερδισμένοι, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα.
«Στα ανώτατα στρώματα της ευρωπαϊκής ελίτ, όπου οι ηγέτες πηγαίνουν πάντα σε συνόδους με γυαλιστερά γερμανικά αυτοκίνητα και δείχνουν σοβαροί και σημαντικοί μπροστά στις κάμερες, εκεί όπου οι εύγλωττοι διπλωμάτες ξέρουν να κλείνουν τις συμφωνίες τους διακριτικά με άλλους αξιωματούχους, δεν υπάρχει πιο σίγουρη ένδειξη ότι ένας ομόλογος έχει χάσει τελείως το μυαλό του από το να ανακοινώσει ότι πρόκειται να κάνει δημοψήφισμα για ευρωπαϊκά ζητήματα», επισημαίνει ο Βρετανός αρθρογράφος.
«Στα μάτια της ευρωπαϊκής ελίτ, αυτή η απόφαση ανέδειξε αυτόματα τον κ. Τσίπρα νικητή του διαγωνισμού «Τρελός Ευρωπαίος της χρονιάς». Πριν αρκετά χρόνια, όταν ο ξεχασμένος σήμερα προκάτοχός του επιχείρησε μία παρόμοια κίνηση, απαιτώντας δημοψήφισμα, οι Γερμανοί απάντησαν στον Γιώργο Παπανδρέου να κόψει τις ανοησίες. Στην πραγματικότητα, ο τότε Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί είπε στον Μπαράκ Ομπάμα ότι ο Έλληνας ηγέτης ήταν τρελός», προσθέτει ο αρθρογράφος.
«Τώρα, ο κ. Τσίπρας ζήτησε το δικό του δημοψήφισμα», προσθέτει ο Μάρτιν και διερωτάται: «Τι νομίζει ότι κάνει; Συνειδητοποιεί ότι δεν λειτουργεί έτσι η Ευρωζώνη και η ΕΕ; Ποιος ξέρει τι θα γίνει αν οι Έλληνες ψηφοφόροι ερωτηθούν εάν εγκρίνουν την τελευταία πρόταση των δανειστών; Μπορεί να πουν όχι!»
Ο φόβος των ηγετών και των αξιωματούχων της ΕΕ για τα δημοψηφίσματα έχει τις ρίζες του στην πικρή εμπειρία από τις αρχές του ’90. Οι ψηφοφόροι είναι απρόβλεπτοι και μερικές φορές δεν κάνουν αυτό που τους λένε οι ηγέτες. Γιατί λοιπόν να το ρισκάρεις;
«Όμως ο κ. Τσίπρας σίγουρα δεν είναι τρελός, τουλάχιστον με την έννοια της απώλειας των λογικών του. Παρά τις μαρξιστικές πεποιθήσεις του και τα δημαγωγικά κόλπα του, υπάρχει κάτι μάλλον συναρπαστικό σχετικά με τον πονηρό τρόπο με τον οποίο έχει χειριστεί την κρίση και αρνήθηκε να γίνει υποχείριο των συντεχνιακών δυνάμεων της ΕΕ, ακόμη κι αν δέχτηκε ένα χαστούκι (κυριολεκτικά την προηγούμενη εβδομάδα) από τον Ζαν Κλοντ Γιούνκερ», υπογραμμίζει ο αρθρογράφος.
«Ο κ. Τσίπρας είχε ένα πρόβλημα όταν ανήλθε στην εξουσία. Αν και το στιλ του αρέσει σε αρκετούς Έλληνες ψηφοφόρους, τους αρέσει επίσης και το ευρώ γιατί σημαίνει συμμετοχή σε μία δημοκρατική – θεωρητικά – λέσχη που προσδίδει κύρος. Για αυτό έπρεπε να φανεί ότι προσπαθεί για μία συμφωνία, ώστε να δημιουργήσει την ψευδαίσθηση της καλής πίστης και να μπορεί να πει στους ψηφοφόρους ότι, παρότι έβαλε τα δυνατά του, οι κακοί αρχιτέκτονες της λιτότητας- οι κεντρικοί τραπεζίτες και οι τεχνοκράτες του ΔΝΤ- αρνούνταν να λογικευτούν», σημειώνει ο αρθρογράφος.
«Ο κ. Τσίπρας μπορεί έτσι κι αλλιώς να βγει κερδισμένος. Εάν οι δανειστές υποχωρήσουν τις επόμενες ημέρες επειδή οι ευρωπαϊκοί χρηματοπιστωτικοί θεσμοί είναι εκτεθειμένοι και το ΔΝΤ είναι αντιμέτωπο με μία τεράστια τρύπα στα βιβλία του, ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορεί να διακηρύξει τη νίκη του. Αν πάλι η Ελλάδα χρεοκοπήσει, και επιστρέψει στη δραχμή σε ένα κλίμα αδικίας και αντι-γερμανικού αισθήματος, αυτή η εξέλιξη θα υπηρετήσει καλά την ελληνική Αριστερά για τις επόμενες γενιές», καταλήγει ο Μάρτιν, υπογραμμίζοντας ωστόσο ότι «ο ελληνικός λαός σίγουρα δεν θα βγει κερδισμένος, τουλάχιστον όχι βραχυπρόθεσμα».
