Τσίπρας για τις επιθέσεις στη Μαρέβα: Μας παρέσυρε ο… Μητσοτάκης

Παρά τις φήμες ότι στο βιβλίο του σκόπευε να ζητήσει συγγνώμη από τη σύζυγο του πρωθυπουργού Μαρέβα Γκραμπόφσκι για την, επί μακρόν, επίθεση εναντίον της, ο Αλέξης Τσίπρας δεν φαίνεται να μετανοεί γι’ αυτή την τακτική, είτε προσωπικά είτε ως ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ. Αντιθέτως, ο κ. Τσίπρας περνά στην αντεπίθεση στην «Ιθάκη», καταγγέλλει ότι στοχοποιήθηκε και συκοφαντήθηκε ο ίδιος από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος κατά τον συγγραφέα της Ιθάκης ήταν και ο υπαίτιος αυτής της ανοίκειας αντιπαλότητας. Κατά την άποψη του Αλέξη Τσίπρα, ο ΣΥΡΙΖΑ απλώς αντέδρασε στην εκστρατεία λάσπης εκ μέρους της ΝΔ και, πάνω στην προσπάθειά του να αμυνθεί «από κεκτημένη ταχύτητα», «παρασύρθηκε σε λάθη» κ.λπ.

Γράφει, ειδικότερα, ο Αλέξης Τσίπρας: 

Καλλιεργώντας, ωστόσο, συνειδητά αυτό το κλίμα οξύτητας, σε βαθμό μανίας, ο Μητσοτάκης και οι σπόνσορες του κατάφεραν δύο πράγματα. Το πρώτο ήταν ότι η επανάληψη κάθε συκοφαντίας, με δεδομένη την απόλυτη κυριαρχία του στα ΜΜΕ, άφηνε σε ένα μέρος της κοινής γνώμης τους λεκέδες της.

Το δεύτερο ήταν ότι μας παρέσυρε σε λάθη. Σε κατάσταση πολιορκίας και υπό το κράτος της οργής, υιοθετήσαμε μια τακτική ανάδειξης σκανδάλων, που αφορούσαν όχι μόνο τον Μητσοτάκη, αλλά και την επιχειρηματική δραστηριότητα της συζύγου του. Δεν χρειάζεται να πω ότι όλες μας οι καταγγελίες προέκυψαν από δημοσιογραφικές αποκαλύψεις, που στηρίζονταν σε συγκεκριμένα στοιχεία. Σε οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα δεν θα χρειάζονταν καταγγελίες. Θα αποτελούσαν από μόνες τους αντικείμενο διερεύνησης, ακόμα και λόγο αντικατάστασης του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης από το ίδιο του το κόμμα. Στην Ελλάδα, ωστόσο, υπήρχε ένα είδος εθισμού σε μεγάλα τμήματα της κοινωνίας, που είχαν φτάσει να ταυτίζουν την πολιτική με τέτοιες συμπεριφορές. Ήξεραν οι πάντες, άλλωστε, ακόμα και οι πιο φανατικοί οπαδοί της Ν.Δ., την οικονομική κατάσταση και την επιχειρηματική δραστηριότητα του Μητσοτάκη και της συζύγου του. Κανένας δεν θα άλλαζε την άποψή του από αυτό.

Ήταν σαν να είχαμε επιλέξει να παίξουμε στο δικό τους γήπεδο. Προφανώς, δεν έπρεπε να κλείνουμε τα μάτια μπροστά σε σκανδαλώδεις, ή τουλάχιστον ύποπτες, συμπεριφορές. Αλλά το δυνατό μας χαρτί δεν ήταν αυτό, ήταν η πολιτική. Το καθαρό μας πολιτικό πρόσωπο, οι ιδέες και το όραμά μας. Όλα αυτά έφτασαν να σκεπάζονται από τις φωνές, στις χαμηλού επιπέδου αντιπαραθέσεις στη Βουλή και στα τηλεοπτικά παράθυρα. Και αυτό μας έκανε τελικά ζημιά, γιατί οι αντίπαλοί μας είχαν πρωτοφανή επικοινωνιακή υπεροπλία.

Αλλά και γιατί, με την κεκτημένη ταχύτητα της καταγγελίας, οδηγηθήκαμε σε λάθη που εξαφάνιζαν το δίκιο μας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιου λάθους ήταν η άδικη επίθεση του Πολάκη στον υποψήφιο Ευρωβουλευτή της Ν.Δ. Κυμπουρόπουλο, λίγο πριν από τις ευρωεκλογές. Αυτό αντιμετωπίστηκε από τη Ν.Δ. ως μάννα εξ ουρανού.