Την πρώτη του δήλωση μετά τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου έκανε το απόγευμα της Δευτέρας, ο υποψήφιος για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, Στέφανος Τζουμάκας. Από το κείμενο του, δεν έλειπαν οι αιχμές και τα βέλη κατά μελών του κόμματος αλλά και προς υποψήφιους.
«Ήταν και είναι γνωστή η επιδίωξη ορισμένων κύκλων και μηχανισμών που διήλθαν αθέμιτες μεθοδεύσεις εναντίον μου και για λόγους συμφερόντων που έχουν εγκατασταθεί στο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ καθώς και για λόγους πρακτικών ιδιοκτησίας της παράταξης από μειοψηφικά δίκτυα και πρόσωπα με επιδιώξεις χωρίς αρχές», αναφέρει o κ. Τζουμάκας.
Ολόκληρη η δήλωση του Στέφανου Τζουμάκα
Θα ήθελα καταρχάς να ευχαριστήσω τα μέλη και τους φίλους του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, που παρά τη ματαίωση από την πρόσφατη μεγάλη εκλογική ήττα, συμμετείχαν ενεργά στις προεκλογικές συζητήσεις και στις εκλογές για την ανάδειξη Προέδρου.
Θα ήθελα να σημειώσω πώς εκτός από τον αντικυβερνητικό χαρακτήρα που είχε η μεγάλη προσέλευση πολιτών στις κάλπες, πανελλαδικό είναι το μήνυμα της αγωνίας για την κρίση ταυτότητας και προσανατολισμού του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
Θα ήθελα ιδιαιτέρως, να ευχαριστήσω τους συντρόφους και τις συντρόφισσες που έμπρακτα με στήριξαν και με τη ψήφο τους. Δεν κράτησαν απλώς αρχές και αξίες, δε στήριξαν μόνο μια πολιτική υποψηφιότητα που θέτει θέματα αξιοπιστίας, αυτονομίας και δημοκρατίας, θέματα για ένα ανοιχτό, λαϊκό κόμμα του 80% των πολιτών, θέματα δημιουργίας νέας Πολιτικής και Κοινωνικής Πλειοψηφίας με δυνατότητες Εναλλακτικής Προοδευτικής Λύσης για τη χώρα.
Γνωρίζω ότι η επιλογή σας αυτή ήθελε σθένος, όχι μόνο πολιτικό. Ήταν και είναι γνωστή η επιδίωξη ορισμένων κύκλων και μηχανισμών που διήλθαν αθέμιτες μεθοδεύσεις εναντίον μου και για λόγους συμφερόντων που έχουν εγκατασταθεί στο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ καθώς και για λόγους πρακτικών ιδιοκτησίας της παράταξης από μειοψηφικά δίκτυα και πρόσωπα με επιδιώξεις χωρίς αρχές.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ θα συνεχίζει να έχει κρίση ηγεσίας, κρίση πολιτικών επιδιώξεων και κρίση πολιτικής ενότητας και αξιοπιστίας καθότι πέραν των άλλων ανέκαμψε σήμερα και ένα βαθιά συντηρητικό ρεύμα τιμωρητισμού και αφελείς προσδοκίες καθώς και χειραγωγούμενων φαντασιώσεων για εκκαθάριση εσωτερικών αντιθέσεων, ως συνέχεια του ευτελισμού και της παρακμής στο προοδευτικό κίνημα.
