Ομιλία του Προέδρου της ΝΔ κ. Ευάγγελου Μεϊμαράκη σε στελέχη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης
Είναι πολύ μεγάλη τιμή και χαρά για μένα να είμαι εδώ σήμερα μαζί σας. Παίρνω δύναμη από τη δύναμή σας. Κουράγιο από το κουράγιο σας. Αισθάνομαι ότι έρχεται η ώρα που θα αλλάξουμε την Ελλάδα, γιατί θα πάμε όλοι μαζί. Όλοι οι Έλληνες, όσοι πιστεύουμε στη δημιουργία και το αύριο. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
Είναι μεγάλη τιμή, καταρχήν, για μένα να είστε όλοι εδώ. Να είναι όλοι οι δήμαρχοι, όλοι οι δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοι, περιφερειάρχες, όλοι όσοι ασχολούνται με την αυτοδιοίκηση είτε τώρα είτε πιο παλιά. Είναι ακόμα μεγαλύτερη η τιμή να με προσφωνεί ο Πρόεδρος της Ένωσης Περιφερειαρχών και ο δήμαρχος, ο Πρόεδρος της ΚΕΔΕ. Αλλά είναι και πολύ συγκινητικό για μένα να με προσφωνεί ο Νικήτας Κακλαμάνης.
Ξέρετε ότι είμαι από τους ανθρώπους που με πολύ σεβασμό προσέρχομαι στην ιστορία της αυτοδιοίκησης. Και ξέρετε ότι ως Γραμματέας ήμουν ο πρώτος επίσημος από πλευράς της Νέας Δημοκρατίας που συμμετείχε σε συνέδριο της ΚΕΔΚΕ τότε και μπόρεσε να μιλήσει και σε συνέδριο της ΕΝΑΕ. Από τότε πίστευα ότι η κεντρική εξουσία και η αυτοδιοίκηση είναι θεσμικοί συνεργάτες. Και είναι αναγκασμένοι να συνεργάζονται, για το καλό των πολιτών, για το καλό των δημοτών. Είναι αναγκασμένοι να συνεννοούνται ανεξαρτήτως πολιτικής και ιδεολογικής αφετηρίας. Ανεξαρτήτως τι ψηφίζουν στις εκλογές. Και έλεγα ότι και οι δήμαρχοι που ανήκουν στην ιδεολογική κατεύθυνση της Νέας Δημοκρατίας θα πρέπει, όταν αναλαμβάνουν ως άρχοντες της Αυτοδιοίκησης, να είναι διεκδικητικοί και αυστηροί απέναντι και στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Γιατί θα πρέπει να κατανοήσουμε όλοι το θεσμικό ρόλο του καθενός μας.
Γι΄ αυτό ακριβώς, με σεβασμό, αλλά και με ανοχή στη διεκδίκηση και στην άλλη άποψη, προσπαθούσαμε να συνεργαζόμασταν, όταν η Νέα Δημοκρατία ήταν στην αντιπολίτευση, αλλά και μετά όταν ήταν στην κυβέρνηση. Και θα έλεγα ότι, όπως άκουσα κι από τον Νικήτα, πράγματι μέχρι το 2009, αποκαταστήσαμε πλήρως τη σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ κεντρικής κυβέρνησης και Αυτοδιοίκησης. Και είχαν βελτιωθεί πάρα πολύ οι σχέσεις μας. Και είχαμε φτιάξει μαζί προγράμματα για τους δήμους με ιδιαιτερότητες, για τους ορεινούς δήμους, για τους νησιωτικούς δήμους, για τους μεγάλους δήμους, για τους μικρούς δήμους. Και είχαμε πετύχει με το σημερινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Προκόπη Παυλόπουλο, να υπάρχει άρρηκτη σχέση και σύνδεση, παρότι δεν τα είχαμε λύσει όλα, υπήρχαν και τότε κάποια ζητήματα. Αλλά δυστυχώς σήμερα, η σχέση εμπιστοσύνης έχει κλονιστεί, έχει φτάσει στο μηδέν. Οι δήμοι δεν έχουν πάρει τους πόρους ούτε του ΕΣΠΑ ούτε για τα σχολεία ούτε για την κοινωνική περίθαλψη ούτε για τη βοήθεια στο σπίτι ούτε για τίποτα. Και αυτό δυστυχώς, έχει αντανάκλαση άμεση στη ζωή των Ελλήνων πολιτών.
Επειδή είναι προεκλογική περίοδος, δε θέλω να υποσχεθώ τίποτα, γιατί η καχυποψία των πολιτών είναι αυξημένη τώρα. Και ό,τι και να υποσχεθούμε, θα πουν «Είναι εκλογές και μας τα υπόσχονται». Ένα, όμως, θέλω να δεσμευτώ: Ότι καμία απόφαση δε θα λαμβάνεται χωρίς συνεννόηση και συνεργασία με την Αυτοδιοίκηση. Συνεννόηση και συνεργασία και με την περιφέρεια το δεύτερο βαθμό Αυτοδιοίκησης.
Κι αυτό, διότι θα πρέπει να συνδιαμορφώνουμε το πρόγραμμά μας. Θα πρέπει να συνεννοούμαστε τα μεγάλα έργα. Θα πρέπει ο διάλογος βέβαια να μην είναι ατέρμων, να λαμβάνονται αποφάσεις. Αλλά και όταν θα υπάρχει διαφωνία, μέσα από το διάλογο με τα επιχειρήματα θα προσπαθούμε να εξασφαλίσουμε την ανοχή των πολιτών, των δημοτών, ώστε να προχωρήσουν τα έργα.
Παρατηρώ ότι τα τελευταία χρόνια μεγάλα έργα δε μπορούν να προχωρήσουν πουθενά, σε κανένα δήμο, σε καμία περιφέρεια. Ήρθε η ώρα, αφού τα συζητήσουμε, αφού τα συνεννοηθούμε, να μπορέσουμε να προχωρήσουμε και στην υλοποίησή τους. Το δεύτερο είναι ότι η κεντρική διοίκηση πρέπει να διδάσκεται από την αυτοδιοίκηση. Η αυτοδιοίκηση, ο δήμαρχος, το δημοτικό συμβούλιο συνθέτει, συνεννοείται, συνεργάζεται. Και γι’ αυτό ακριβώς, επειδή είμαστε σε μια φάση που τα προβλήματα της χώρας είναι μεγάλα, πολυσύνθετα, απαιτούν οι πολιτικές δυνάμεις να συνεργάζονται, να συνεννοούνται, να μπορούν να βρουν κοινές λύσεις. Και ταυτόχρονα, θέλω να σας πω ότι πιστεύω ότι μέσα από τις κοινές λύσεις μπορούμε να έχουμε και μακρόχρονη θητεία Βουλής, ώστε να μπορούμε να υλοποιούμε με πολιτική σταθερότητα τις μεγάλες αποφάσεις.
Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια, τα κρίσιμα χρόνια, αντί να υπάρχει πολιτική σταθερότητα, ώστε να προσελκύσουμε επενδύσεις, να χτίσουμε εμπιστοσύνη, να καταλάβουν όλοι ότι η χώρα νοικοκυρεύεται, προχωράει προς τα εμπρός, υπάρχει μια αστάθεια, μια μεγάλη αβεβαιότητα, που προκαλείται από τις συνεχείς επαναλαμβανόμενες εκλογικές διαδικασίες.
Μας λένε «Φοβάστε τις εκλογές. Φοβάστε να απευθυνθείτε στο λαό;». Όχι, βέβαια. Όχι μόνο δε φοβόμαστε, αλλά θέλουμε και να απευθυνθούμε. Αλλά αυτά να γίνονται προς ωφέλεια του λαού και με βάση το Σύνταγμα. Διότι δεν είναι δυνατόν, κάθε έξι μήνες, κάθε χρόνο, να έχουμε μια εκλογική διαδικασία και να διαλύεται το σύμπαν.
Γι’ αυτό και τώρα η Νέα Δημοκρατία ζητούσε να βρει λύση η Βουλή που διαλύθηκε. Γιατί μπορούσε και έπρεπε να βρει λύση. Μπορούσε και έπρεπε ο κ. Τσίπρας να έρθει στη Βουλή να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης, να δει. Και αν δεν την είχε, να έχει τότε το νομιμοποιητικό λόγο να προσφύγει στους πολίτες. Θα έπρεπε να μπορέσει να συζητήσει και να εξαντλήσει τη διερευνητική του εντολή. Διότι, ξέρετε- το λέω πολλές φορές και ίσως εμείς που ασχολούμαστε συνεχώς δε μας κάνει εντύπωση, ενώ βλέπω ότι πολλοί πολίτες, όταν το πρωτο-ακούνε, προβληματίζονται- ότι τα τελευταία έξι χρόνια από το ’09 μέχρι σήμερα, τα χρόνια της κρίσης, έχουμε αλλάξει εφτά Πρωθυπουργούς; Εφτά Πρωθυπουργούς μαζί με τους υπηρεσιακούς Πρωθυπουργούς; Και αφήστε μέσα από τους ανασχηματισμούς πόσους υπουργούς έχουμε αλλάξει.
Γίνεται κατανοητό ότι ένας Πρωθυπουργός, για να μπορέσει να χαράξει ουσιαστική πολιτική και να υλοποιήσει τις μεγάλες αποφάσεις, απαιτείται χρόνος;
Γίνεται κατανοητό ότι το ’12, που κράτησε η κυβέρνηση, προσπάθησε για να απεμπλέξει τα μεγάλα έργα που είχαν σταματήσει και έκανε τουλάχιστον οκτώ μήνες για να μπορέσουν να ξεκινήσουν, γιατί σε αυτά τα μεγάλα έργα συμμετέχουν πάνω από 40 φορείς; Πάνω από 40 τράπεζες και πρέπει όλοι να συμφωνήσουν και να συνεννοηθούν; Και γίνεται κατανοητό ότι μόλις ξεκινάει το έργο, πάμε για εκλογές και σταματάνε; Και πως θα πάει η χώρα μπροστά; Μπορεί εταιρεία να δουλέψει αν αλλάζει τον διευθύνοντα σύμβουλο κάθε λιγότερο από ένα χρόνο; Μπορεί ακόμα και περίπτερο να χαράξει προγραμματισμό άμα συμβαίνει κάτι τέτοιο;
Είμαι από αυτούς που από το 2000 που συζητούσαμε την αναθεώρηση του Συντάγματος, προσπαθούσα να βρω διάταξη η οποία θα μας δίδει θητεία Βουλής τουλάχιστον τρία χρόνια. Και να σας πω, μια και μιλάω στους δήμαρχους και στους περιφερειάρχες, είχα αναρωτηθεί από τότε κι αναρωτιέμαι και τώρα, γιατί η θητεία των δημάρχων και των περιφερειαρχών είναι πέντε απρόσκοπτα χρόνια και επιλύουν τα προβλήματα και η θητεία της Βουλής δε μπορεί να είναι τουλάχιστον τρία;
Και ύστερα, εφόσον πράγματι υπάρχει πρόβλημα, να προσφύγουμε στους πολίτες. Και θέλω αυτό επίσης να το ξεκαθαρίσω: όχι ότι φοβόμαστε την εντολή του λαού. Αλλά εμείς, η Νέα Δημοκρατία πιστεύει στην αντιπροσωπευτική κοινοβουλευτική Δημοκρατία, που σημαίνει ότι οι πολίτες επιλέγουν τους αντιπρόσωπους βουλευτές τους, οι βουλευτές τους μέσα στο Κοινοβούλιο διαλέγονται και παίρνουν τις αποφάσεις που υλοποιεί η κυβέρνηση. Δε σημαίνει ότι κάθε φορά που έχουμε ένα πρόβλημα, πάμε στο λαό. Διότι τότε έχουμε άμεση Δημοκρατία, έχουμε αλλοίωση του πολιτεύματος, όπως περιγράφεται από το Σύνταγμα.
Καλό είναι να ρωτάμε τους πολίτες, αλλά όχι όταν αυτό δεν είναι προς όφελος τους, όχι όταν αυτό δημιουργεί την αστάθεια και την αβεβαιότητα και σταματούν τα πάντα, σταματούν την απρόσκοπτη πορεία της χώρας προς την έξοδο από την κρίση. Δεν είναι δυνατόν εσείς να μας δίνεται εντολή να λύσουμε το πρόβλημα κι όταν φτάνουμε στο πρόβλημα, να ξαναγυρίζουμε το ερώτημα και να λέμε «Δώστε μας νέα εντολή για το συγκεκριμένο πρόβλημα». Αυτό σημαίνει ανευθυνότητα. Σημαίνει ότι δε μπορούμε να ασκήσουμε τα καθήκοντά μας. Σημαίνει ότι το Σύνταγμα δεν το εφαρμόζουμε.
Έτσι και σε εσάς δεν υπάρχουν προβλήματα πολλά; Δεν τα συζητάτε στο περιφερειακό συμβούλιο; Δεν τα συζητάτε στο δημοτικό συμβούλιο; Δε μπορείτε μέσα από τις διαφωνίες σας να συνθέσετε; Δεν έχετε μια αντικειμενική λογική για κάποια ζητήματα; Λες «Αυτός ο δρόμος πρέπει να γίνει». Είσαι δεξιός, αριστερός, κεντρώος, ό,τι και να είσαι, πρέπει να γίνει. Εμείς εδώ γιατί δε μπορούμε να συμφωνήσουμε ούτε στα αυτονόητα ούτε στη λογική; Του λέμε ότι εμείς στηρίζουμε την Ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Πήρε 251 ψήφους στη Βουλή που μπορούσε να φερθεί ως εθνικός ηγέτης. Και παρόλα αυτά, πήγε να προκηρύξει τις εκλογές. Σκεφτείτε η αντιπολίτευση να μην του είχε δώσει τη στήριξη. Και του δώσαμε τη στήριξη, όχι για τα μέτρα, αλλά γιατί εμείς πιστεύουμε στην Ευρώπη. Γιατί αν βγούμε από την Ευρώπη, πάνε και οι επιδοτήσεις στα αγροτικά προϊόντα, πάει και το ΕΣΠΑ, πάνε και οι πόροι βοηθείας. Γι’ αυτό μας έβαλε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στην Ευρώπη, γι’ αυτό παλεύουμε να μείνουμε στην Ευρώπη και γι’ αυτό πιστεύουμε ότι η πορεία της χώρας είναι μόνο Ευρωπαϊκή. Δεν μπορεί να είναι κάτι το διαφορετικό.
Εάν είχε προχωρήσει σε εκλογές πριν υπογράψει, θα είχε έναν δημοκρατικό νομιμοποιητικό λόγο. Αφού υπέγραψε κι αφού έκανε δημοψήφισμα, γιατί ξαναπάει στο λαό; Είναι δυνατόν να βρίσκεται στο παιχνίδι που έχει το πρόβλημα και ζητάει τη ”βοήθεια του κοινού” και να ανοίξει η κουρτίνα δύο; Εδώ κυβερνάμε τη χώρα. Πρέπει να ληφθούν αποφάσεις. Πρέπει να είμαστε σοβαροί και υπεύθυνοι, για να μπορέσουμε στ΄ αλήθεια να βγάλουμε τη χώρα από τη μεγάλη κρίση που βρίσκεται. Διότι χώρες που ήταν σε προγράμματα, ήδη κάποιες βγήκαν και κάποιες άλλες είναι να βγουν.
Αυτό είναι το νέο που μας έφερε ο νέος Τσίπρας. Το νέο Μνημόνιο, το επώδυνο, το δύσκολο. Ζητήσαμε αφού εν πάση περιπτώσει πάμε για εκλογές να μας δώσει τα περιθώρια του χρόνου να τα συζητήσουμε. Όχι, μέσα σε 20 μέρες. Μα δεν το ‘χουμε κουβεντιάσει. Μα και το Γενάρη σε 20 μέρες έγιναν, και το ’12 σε 20 μέρες έγιναν. Απάντηση: «Πράγματι σε 20 μέρες έγιναν. Το ’12 όμως, το Μνημόνιο-πλαίσιο που υπήρχε, είχε υπογραφεί το ’11 και το ‘χαμε συζητήσει, και ξέρανε και οι πολίτες ποια είναι η πορεία της χώρας. Το Γενάρη πήγαμε εκβιαστικά σε εκλογή λόγω εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, αλλά και πάλι υπήρχε ο οδικός χάρτης.
Εμείς λέγαμε ότι θα πάμε στην πέμπτη αξιολόγηση με επώδυνες αποφάσεις 1 δις. κι ότι θα βγούμε στις αγορές, κι ο Τσίπρας έλεγε ότι θα σκίσει το Μνημόνιο. Ήξεραν οι πολίτες τι πάνε να ψηφίσουν. Σήμερα, γνωρίζουν οι πολίτες τις πάνε να ψηφίσουν, όταν το νέο μνημόνιο μας το ‘φερε 14 Αυγούστου ως κατεπείγον στη Βουλή και προκηρύσσει τις εκλογές 20 Σεπτεμβρίου για να μην καταλάβουν οι πολίτες τι υπέγραψε ο ίδιος; Για να μην έρθει το ραβασάκι για τον ΕΝΦΙΑ που έλεγε ότι θα καταργήσει; Για να μην έρθει το ραβασάκι για τη μείωση των συντάξεων που ήδη μειώθηκαν 2% οι κύριες κι 6% οι επικουρικές; Για να μην έρθει το ραβασάκι για το 23% ΦΠΑ για όλα αυτά τα οποία αυξάνει; Και μας πάει άρον-άρον σε εκλογική διαδικασία, χωρίς να ‘χουμε συζητήσει και οι πολίτες θα πάνε στις κάλπες με καθοριστικής σημασίας ψήφο για την επόμενη πενταετία χωρίς να γνωρίζουν το πλαίσιο που θα πορευθεί η χώρα; Γι’ αυτό και ζητήσαμε και παραπάνω χρόνο. Για να μπορούμε να περιοδεύσουμε τη χώρα. Να μπορούμε να συνομιλήσουμε με τους Δημάρχους με τους πολίτες. Αλλά φοβάται. Και το διάλογο φοβάται. Δεν θέλει ούτε να ‘ρθει να συζητήσουμε. Καλά δε θέλει να ‘ρθει να κυβερνήσουμε, αλλά ούτε να συζητήσουμε δε θέλει; Δε θέλει να ‘ρθει να μας δει; Τι δημοκρατική αντίληψη είναι αυτή; Πώς φαντάζεται τη Δημοκρατία στο μυαλό του; Ότι δε θα συζητάμε; Δε θα μιλάμε; Θα πρέπει να είμαστε με το «σεις» και με το «σας»; Γιατί απήντησε ότι «εγώ δεν κάνω κυβέρνηση μ’ αυτόν που με είπε ψευτράκο»… Τι λες; Ζητούμε συγγνώμη. Προκειμένου να λύσουμε το πρόβλημα της χώρας, του ζητούμε επισήμως συγγνώμη. Αν μόνο αυτό είναι η δικαιολογία , εμείς του λέμε ότι κακώς το είπαμε. Δικαιολογίες για να μη συνεργαστούμε υπάρχουν πολλές.
Φίλες και φίλοι, μας ψηφίζετε για να βρούμε λύση στο πρόβλημά σας. Ανεξαρτήτως αν μπορούμε ή δεν μπορούμε, ή μας αρέσει του καθενός η πορεία ή όχι ή το λεξιλόγιο. Άλλωστε επιτρέψτε μου να σας πω ότι εγώ δεν έβρισα. Τόσα χρόνια τώρα, όλοι αυτοί μας βρίζουν. Μας λένε προδότες, μας λένε γερμανοτσολιάδες, μας λένε δολοφόνους της κοινωνίας. Ενθάρρυναν κατά επανάληψη εντάσεις εναντίον προσώπων της παράταξης. Και παρ’ όλα αυτά η γενναιοψυχία της παράταξης μου λέει ότι πρέπει να τους απλώσουμε το χέρι προκειμένου να σώσουμε τη χώρα.
Μου λέει ότι βρισκόμαστε στο δύσκολο σταυροδρόμι που πρέπει να το βαδίσουμε όλοι μαζί. Μου λέει ότι δεν είναι δυνατόν όλα αυτά να κρατήσουν το λαό μας διχασμένο. Δεν είναι δυνατόν να μπούμε σε διχαστικά συνθήματα. Δεν είναι δυνατόν να μπαίνουμε σε διχαστικά διλλήματα. Δεν είναι δυνατόν να φέρνουμε διχαστικά συνθήματα, να φύγει το παλιό, να έρθει το νέο. Να φύγουν τα παιδιά από την οικογένεια και να διώξουν τους γονείς τους. Να διχάσουμε την οικογένεια. Να μη μιλούν οι νέοι με τους μεγαλύτερους. Να μη μιλούν οι γονείς με τα παιδιά.
Εμείς τους λέμε ότι ξέρουμε ότι όποτε τα παιδιά συμφωνούν με τους γονείς και οι γονείς με τα παιδιά, τότε έχει δημιουργία η οικογένεια. Εμείς τους λέμε ότι ο λόγος μας είναι ενωτικός. Εμείς θέλουμε να ενώνουμε, να προσθέτουμε δυνάμεις. Δεν μπορεί συνεχώς να βάζουμε διχαστικά διλλήματα σε όλα. Ακόμα και στη μελαγχολία, μας είπε ότι τους έχει πιάσει αριστερή μελαγχολία. Δεν κοιτάει που μας έφερε εθνική μελαγχολία με τη διακυβέρνησή του.
Εμείς 21 Σεπτέμβρη διώχνουμε την αριστερή μελαγχολία. Φέρνουμε τη δημιουργία. Φέρνουμε ξανά το χαμόγελο στα χείλη των Ελλήνων. Των δημιουργικών Ελλήνων με τους οποίους θα προσπαθήσουμε τώρα να βαδίσουμε μπροστά. Γιατί φίλες και φίλοι δεν έχουμε περιθώρια. Η χώρα πλέον δεν έχει άλλα αστεία. Και θέλω να σας πω ότι είναι μια μεγάλη ευκαιρία αυτές οι εκλογές. Μια ευκαιρία για να φύγει ο λαϊκισμός από τη μέση. Μια ευκαιρία για να νικήσει η αλήθεια απέναντι στο ψέμα. Μια ευκαιρία που θα αποδείξει και πάλι ότι η Νέα Δημοκρατία είναι παράταξη που ξέρει, μπορεί να σηκώνει στους ώμους της την Ελλάδα στις δύσκολες ώρες. Βάλαμε και βάζουμε πλάτη για την Ελλάδα. Και θα ξαναβάλουμε. Και όποτε χρειαστεί η Νέα Δημοκρατία θα είναι παρούσα και ας αφήσουν τα παλιά και τα νέα. Διότι τα κόμματα έχουν ιστορίες ετών. Αν κοιτάξουν στην Ευρώπη θα δούνε κόμματα 100 ετών, 120 ετών. Με ιστορία ολόκληρη, με γενεές ολόκληρες. Με παρουσία θετική. Με πιθανά λάθη και παραλείψεις, από τα οποία μπορεί να έχουμε διδαχθεί. Αλλά δεν είναι δυνατόν κάθε φορά που θα υπάρχει ένα τέτοιο ζήτημα να λέμε: καταργούμε τα κόμματα. Τα κόμματα τα φτιάχνουν οι κοινωνικές ανάγκες, έτσι ώστε να μπορούν οι πολίτες να βρίσκουν ανταπόκριση. Και για αυτό ακριβώς η Νέα Δημοκρατία ξύπνησε και πάλι. Πυκνώνουν οι τάξεις της Νέας Δημοκρατίας σε όλη την Ελλάδα.
Καταλαβαίνω ότι τους έχει πιάσει μια ανησυχία. Καταλαβαίνω ότι τους έχει πιάσει αγωνία. Καταλαβαίνω ότι θα πετάξουν και λάσπη, θα δημιουργήσουν ένταση. Εμείς με το χαμόγελο θα τους αντιμετωπίσουμε. Ξέρουμε ότι όποιος χάνει εκνευρίζεται πάρα πολύ και πολλές φορές ξεφεύγει και από τα όρια. Εμείς επειδή ακριβώς είναι κρίσιμες αυτές οι εκλογές και επειδή το ήθος και το ύφος της παράταξής μας είναι διαφορετικό, θα προσέλθουμε στο δημόσιο διάλογο, όπως πρέπει, με επιχειρήματα.
Φίλες και φίλοι εσείς γνωρίζετε από τους δήμους σας περισσότερο από όλους τους πολίτες πως κινούνται. Πρέπει να τους πείσουμε ότι αυτή η εκλογή είναι κρίσιμη. Δεν έχουμε περιθώρια ούτε για ψήφο διαμαρτυρίας, ούτε για ψήφο τιμωρίας, ούτε για αποχή. Έχουμε ανάγκη να έρθουνε όλοι στην κάλπη. Και έχουμε ανάγκη πριν έρθουν να μας έχουν ακούσει, να μας κρίνουν και να μας συγκρίνουν. Το Γενάρη συνέκριναν τα πεπραγμένα τα δικά μας με το συννεφάκι που καλλιεργούσε ο Τσίπρας με τα ψέματα του. Και ήταν πολλοί εκείνοι που λέγανε ότι και τα μισά από αυτά που λέει να κάνει, καλά θα είναι. Σήμερα μπορούμε να συγκρίνουμε αυτό το συννεφάκι και τα ψέματα με τα δικά του πεπραγμένα. Με όσα υποσχέθηκε τότε και υφάρπαξε την ψήφο, με τα πεπραγμένα του. Κι αν συγκρίνουμε τα πεπραγμένα του, με αυτά που έλεγε, τίποτα δεν υλοποιήθηκε. Διότι το Γενάρη προεκλογικά μας έλεγε ότι με ένα άρθρο, σε ένα νόμο τελειώνω το μνημόνιο. Μετά τις εκλογές άρχισε να λέει, να το δούμε, να το συζητήσουμε, να το κουβεντιάσουμε. Αν το έλεγε αυτό από την αρχή, ίσως να υπήρχε και μια δικαιολογία. Το ότι θα το έσκιζε όμως με ένα άρθρο, δεν του αφήνει καμιά δικαιολογία και τον κρίνουμε αυστηρά. Είχε προσδιορίσει και το πότε θα το σκίσει. Θα είναι ντάλα μεσημέρι μας είπε, σε μια ομιλία. 12:00 με 14:00 δηλαδή. Είχε βρει και την ώρα.
Εμείς δεν το λέμε αυτό. Εμείς λέμε ότι μπορούμε όλοι μαζί να κρατήσουμε τη χώρα όρθια προχωρώντας προς μια κατεύθυνση. Ποια είναι αυτή κατεύθυνση;
Αμέσως μόλις, με τη βοήθεια του θεού και τη θέληση των πολιτών, κληθεί η Νέα Δημοκρατία να σχηματίσει κυβέρνηση, με κορμό δεδομένο τη Νέα Δημοκρατία, θα προχωρήσουμε τις μεταρρυθμίσεις και τις αποκρατικοποιήσεις που έχει ανάγκη ο τόπος και που εμείς τις πιστεύουμε και τις είχαμε ξεκινήσει. Αυτό θα δημιουργήσει ένα καλό θετικό, κλίμα. Θα προσπαθήσουμε να έχουμε έναν πειθαρχημένο δημοσιονομικά προϋπολογισμό μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου, αρχές Νοεμβρίου που θα στείλει ένα μήνυμα προς όλους ότι η χώρα έχει πάρει την απόφαση να νοικοκυρευτεί.
Θα φτιάξουμε μια κυβέρνηση η οποία θα έχει όλες εκείνες τις δημιουργικές, ευρωπαϊκές, πολιτικές δυνάμεις στο πλαίσιο της συνεννόησης και της συνεργασίας. Αλλά ταυτόχρονα θα φτιάξουμε και με μια εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης στην οποία θα συμμετέχουν όλοι όσοι έχουν δημιουργική άποψη και γνωρίζουν. Που θα μπορεί να συζητά με τους έξω. Και στις αξιολογήσεις θα μπορεί με πιο ήπιο τρόπο, να προσπαθεί να δώσει λύσεις στην υλοποίηση του τρίτου, νέου μνημονίου.
Ταυτόχρονα, θα φτιάξουμε και μια νέα ομάδα, στην οποία θα μετέχουν οι φορείς της Αυτοδιοίκησης που θα φτιάξει ένα νέο εθνικό σχέδιο ανάπτυξης για τη χώρα. Ένα νέο, εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης και ανάπτυξης για τη χώρα. Αυτό το σχέδιο θα πρέπει μέχρι το Πάσχα του 2016 να το έχουμε έτοιμο. Και κατά τομείς και κατά περιφέρεια. Μπορεί να μη συμφωνήσουμε στα έργα του τι πρέπει να γίνει τώρα ή τι πρέπει να γίνει πιο μετά. Αλλά θα έχουμε συμφωνήσει όλοι ότι αυτό θα αποτελεί τον οδικό χάρτη της χώρας μέχρι το 2020. Ώστε όποιος και αν είναι Υπουργός, όποιος και αν είναι κυβέρνηση, όποιος και να είναι στην Αυτοδιοίκηση να προσπαθεί να υλοποιήσει και να εφαρμόσει αυτό το σχέδιο, που θα έχει εγκρίνει η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών.
Σε αυτό το εθνικό σχέδιο ζητάμε τη βοήθεια της αυτοδιοίκησης. Και της Περιφέρειας και των δημάρχων και δημοτικών συμβούλων. Είναι η ώρα να συζητήσετε στα περιφερειακά και δημοτικά συμβούλια, όχι μόνο τα έργα για τα οποία με έχετε ήδη ενημερώσει οι περισσότεροι περιφερειάρχες και οι δήμαρχοι και τα ξέρετε. Αλλά και την αξιολόγηση και πως θα πορευθούμε, ώστε να μπορέσουμε όποια γίνεται να τα εντάξουμε στο ΕΣΠΑ και από εκεί να μπορούμε να τα προχωρήσουμε μέσα από τις δημόσιες επενδύσεις.
Νομίζω ότι ξέρετε ήδη ποια θα είναι τα έργα. Σκεφτείτε όμως ότι το σχέδιο το δικό σας θα ενταχθεί στο εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης της χώρας στο οποίο θα έχουμε συμφωνήσει όλοι μαζί και θα το παρουσιάσουμε στην Ευρώπη. Και επειδή γνωρίζω ότι υπάρχει πρόβλημα με την απορρόφηση των πόρων του ΕΣΠΑ, όχι με ευθύνη των δημάρχων ή των περιφερειαρχών και των συμβουλίων, αλλά με ευθύνη της κεντρικής κυβέρνησης, είναι του άλλου η ευθύνη, ότι δεν έχει υπογράψει, δεν έχει δώσει τους πόρους, να ξέρετε ότι είμαστε σε επαφή με τον κ. Χριστοδουλάκη και ζητάμε την παράταση των πόρων αυτών από έξι μήνες ως ένα χρόνο, ώστε να μη χαθούν οι πόροι και να μη χαθούν και από το νέο ΕΣΠΑ. Γιατί αν δεν απορροφηθούν, φεύγουν από το ΕΣΠΑ.
Αυτή δυστυχώς είναι η κατάντια και η ευθύνη όπως άφησαν στο υπουργείο τα πράγματα. Και όσα δεν πέτυχαν αυτοί σε 7 μήνες, τα πετυχαίνει τώρα η υπερεσιακή κυβέρνηση. Όπως έγινε στο μεταναστευτικό, όπου η υπηρεσιακή κυβέρνηση σε τρεις μέρες πήρε κάποιες αποφάσεις που μπορούν να δώσουν λύσεις στο μεταναστευτικό.
Επειδή αναφέρθηκα σε αυτό το θέμα και στην κυβέρνηση που έφυγε, να πω ότι η Νέα Δημοκρατία πέραν του debate των αρχηγών, έχει ζητήσει και έξι- εφτά τραπέζια διαλόγου των εκπροσώπων των κομμάτων, θεματικά, για την παιδεία, για την υγεία, για το μεταναστευτικό. Ώστε να δουν οι πολίτες ποιους έχουν αυτοί υπουργούς και εκπροσώπους και ποιους έχουμε εμείς και να κρίνουν ποιος ξέρει τα προβλήματα και ποιος δεν τα ξέρει. Ώστε να έρθει η κα Τασία για το μεταναστευτικό, να αντιμετωπίσει τους εκπροσώπους των κομμάτων με τις προτάσεις που έχουν κατατεθεί. Να κρίνει ο κόσμος, να δούμε πραγματικά αν αυτά που λένε και η παρουσία τους είναι παλιό ή το νέο. Η κα Φωτίου, για παράδειγμα. Όσοι θέλουν και όποιοι μπορούνε. Γιατί εγώ βλέπω και πολλά νέα στελέχη στη Νέα Δημοκρατία με κέφι και ζωντάνια που θέλουν να δώσουν τη μάχη για τις αρχές μας. Και έχουμε η Νέα Δημοκρατία δόξα στο Θεό, στελέχη που έχουν γνώσεις, που μπορούν να προσφέρουν και μπορούν να οδηγήσουν τη χώρα μπροστά.
Θέλω να σας πω ότι αυτή η εκλογή είναι πάρα πολύ κρίσιμη και σοβαρή και πρέπει να βρείτε όλους εκείνους τους πολίτες που σκέφτονται αυτά που είπαμε, να τους πείσετε για τα επιχειρήματά μας, να έρθουν να ψηφίσουν. Δεν είναι ώρα για ψήφο διαμαρτυρίας, δεν είναι ώρα για ψήφο τιμωρίας, δεν είναι ώρα για αποχή. Αυτοί όλοι που το Γενάρη προτίμησαν αυτή την πορεία, άθελα τους, έμμεσα, έφεραν πρώτο το ΣΥΡΙΖΑ. Και βλέπουν τώρα ότι εφτά μήνες μετά μας κόστισε περίπου 90 δις. Πολλά δεν είναι για να διαμαρτυρόμαστε; 90 δις για μια ψήφο διαμαρτυρίας ή μια ψήφο αποχής μέσα σε επτά μήνες; Πολλά δεν είναι για τον ελληνικό λαό που δοκιμάζεται; Επειδή, προσέξτε, το Γενάρη ψήφισαν οι άνθρωποι, και δύσκολα μπορούν τώρα, δημοσίως τουλάχιστον, να αλλάξουν την ψήφο τους, ιδιωτικώς μπορούμε να τους πούμε πέντε λόγια για να τους πείσουμε
Δε θέλουμε αυτοί να βγουν μπροστά. Θέλουμε να πάνε στην κάλπη και να ψηφίσουν Νέα Δημοκρατία. Κι εμείς είμαστε με τη μεγάλη αγκαλιά, με την ανοιχτή αγκαλιά, γιατί γνωρίζουμε πως και γιατί θα γίνουμε πλειοψηφία. Και ξέρουμε ότι κι αυτούς τους υποδεχόμαστε. Είμαστε το κόμμα που υποδέχεται τους πάντες. Και για να κλείσω κι αυτό το θέμα, στο εκκλησίασμα χωράνε όλοι οι πιστοί. Στην Ελλάδα χωράνε όλοι οι Έλληνες. Από εκεί και πέρα, το πως θα κυβερνηθούμε είναι θέμα πράγματι του Κοινοβουλίου. Αλλά δε μπορεί να αποκλείσουμε εκ των προτέρων κανέναν. Κι επειδή και σε πολλούς δήμους έχουν δημιουργηθεί στενοχώριες, παράπονα, που είναι λογικά όλα αυτά τα χρόνια μεταξύ μας γιατί κατέβηκε ένας με διαφορετικό ψηφοδέλτιο ή κατέβηκε αλλιώς, κατανοώ ότι πρέπει να μπορέσουμε να τα ξεπεράσουμε όλα αυτά. Δεν είναι ώρα για τέτοια. Αυτά μπορούμε να τα ξαναέχουμε στις δημοτικές εκλογές. Τώρα έχουμε εθνικές εκλογές. Τώρα μας συνδέει η χώρα μας. Μας συνδέουν οι κοινοί αγώνες. Οι κοινές μας προτάσεις και απόψεις.
Παρακαλώ, λοιπόν, και όλους τους φίλους δημοτικούς συμβούλους και δημάρχους, να δώσουν αυτοί πρώτοι το παράδειγμα, να δώσουν αυτοί πρώτοι το χέρι. Να μαζέψουν και να συναντηθούν με όλους εκείνους που κατά εκλογικές περιόδους δε συντάχθηκαν μαζί τους. Είμαι σίγουρος ότι οι περισσότεροι ήδη το έχετε κάνει, γιατί ξέρω ότι μπορείτε και έχετε την ικανότητα να συνθέτετε. Είμαι σίγουρος ότι με όποιους δεν έχει γίνει, θα το προσπαθήσετε, γιατί είναι η ώρα πραγματικά να πάμε όλοι μαζί, όσοι αγαπούμε την Ελλάδα, όσοι θέλουμε να δημιουργήσουμε κι όσοι μπορούμε να σηκώσουμε όρθια την κοινωνία μας.
Με αυτές τις σκέψεις, λοιπόν, παρότι δε μπορώ να αποχωριστώ ένα τόσο εκλεκτό ακροατήριο, όπως είναι η Αυτοδιοίκηση και οι εκπρόσωποί της, που είναι οι πολλαπλασιαστές των μηνυμάτων, είμαι σίγουρος ότι θα δώσουμε τον καλύτερο μας εαυτό μέχρι την Κυριακή.
Α, και προσέξτε: Μπορεί οι δημοσκοπήσεις να μας φέρνουν πρώτους και μπορεί να μας φέρνουν και ψηλά. Μην επαναπαυθείτε. Οι εκλογές «κλειδώνουν» Κυριακή το βράδυ που ξεκλειδώνει η κάλπη. Μέχρι εκείνη την ώρα, πρέπει να είμαστε όλοι όρθιοι και σε επαγρύπνηση. Μην πιστέψουμε ή αφήσουμε τους όποιους, με τις γνήσιες ή όχι δημοσκοπήσεις που παρουσιάζονται- εγώ δεν τις αμφισβητώ- να μας παρασύρουν σε χαλάρωση. Εμείς θα κάνουμε τη δουλειά μας μέχρι την Κυριακή που θα κλείσει η κάλπη και μετά με την υπευθυνότητά μας και χωρίς μεγάλους πανηγυρισμούς, θα πάρουμε την Ελλάδα στους ώμους μας, θα πάρουμε τους Έλληνες δίπλα μας και θα προχωρήσουμε για τη νέα πορεία που θα χαράξουμε.
Ζήτω η Νέα Δημοκρατία. Ζήτω η Ελλάδα μας. Η Πατρίδα μας, η χώρα μας, ο τόπος μας.
Σας ευχαριστώ πολύ.
