Πολλές παθήσεις εμφανίζονται στους παχύσαρκους, επειδή το σώμα τους χάνει την ικανότητα να ελέγχει την ινσουλίνη, μία ορμόνη-κλειδί που μπορεί να ανοίξει την «πόρτα» σε αρκετές καρδιο-μεταβολικές ασθένειες εκτός του διαβήτη τύπου 2.
Αρκεί ένας παχύσαρκος άνθρωπος να μειώσει κατά 5% το βάρος του, για να δει σημαντικά οφέλη στην υγεία του, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα με ελληνική συμμετοχή. Η ωφέλεια προκύπτει κυρίως χάρη στον καλύτερο έλεγχο της ινσουλίνης στο ήπαρ, καθώς επίσης στους μυϊκούς και λιπώδεις ιστούς.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Σάμιουελ Κλάιν, διευθυντή του Κέντρου Ανθρώπινης Διατροφής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ουάσιγκτον στο Σεν Λιούις, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιολογίας “Cell Metabolism”, παρακολούθησαν 40 άνδρες και γυναίκες με παχυσαρκία, ηλικίας 32 έως 56 ετών. Για λόγους σύγκρισης, οι 20 διατήρησαν το βάρος τους και οι άλλοι 20 έκαναν προσπάθειες να το μειώσουν από 5% έως 15%.
Μία απώλεια βάρους της τάξης μόνο του 5% (π.χ. ένας άνθρωπος 100 κιλών έχασε πέντε κιλά) αποδείχθηκε αρκετή για να βελτιωθεί ο μεταβολισμός των παχύσαρκων και να μειωθεί ο κίνδυνος εκδήλωσης διαβήτη και καρδιοπάθειας, που -μαζί με τον καρκίνο- αποτελούν μερικές από τις πιο σοβαρές πιθανές επιπτώσεις της παχυσαρκίας.
Πολλές παθήσεις εμφανίζονται στους παχύσαρκους, επειδή το σώμα τους χάνει την ικανότητα να ελέγχει την ινσουλίνη, μία ορμόνη-κλειδί που μπορεί να ανοίξει την «πόρτα» σε αρκετές καρδιο-μεταβολικές ασθένειες εκτός του διαβήτη τύπου 2.
Όπως είπε ο Κλάιν, «είναι πολύ πιο δύσκολο να χάσει κανείς το 10% του βάρους του, όμως ακόμη και με ένα 5% είδαμε πραγματικά σημαντικά οφέλη για πολλά όργανα ταυτόχρονα».
Στην έρευνα συμμετείχε και ο ειδικός σε θέματα μεταβολισμού ελληνικής καταγωγής Φαίδων Μάγκος, επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Φυσιολογίας της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού Πανεπιστημίου της Σιγκαπούρης, καθώς και ερευνητής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Ουάσιγκτον στο Σεν Λιούις.
