Αξιοσημείωτες είναι οι δηλώσεις του αιγυπτιολόγου και συγγραφέα του βιβλίου «Ο χαμένος τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου» Andrew Chugg στο Discovery που σημειώνει: «Οι ροζέτες που βλέπουμε στην Αμφίπολη είναι παρόμοιες με εκείνες στο χρυσό φέρετρο του Φιλίππου Β’, του πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Μοιάζει να είναι ένα σήμα κατατεθέν».
Μάλιστα ο Chugg δίνει τη δική του αίσθηση για το ποιος βρίσκεται μέσα στον τύμβο. «Η βασίλισσα Ολυμπιά (μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου) είναι η βασική υποψήφια, αλλά δεν αποκλείεται η Ρωξάνη ή και ο συνδυασμός και των δύο ταυτοχρόνως».
Ο Chugg αναφέρει πως μέσα στον τάφο ενδέχεται να είναι θαμμένη η μητέρα του Μ. Αλεξάνδρου Ολυμπία και συμπληρώνει: «Οι Καρυάτιδες είναι πραγματικά εντυπωσιακό εύρημα. Οι Καρυάτιδες είναι ένα ακόμα δείγμα πως ο τάφος ανήκει σε ένα σημαντικότατο πρόσωπο της βασιλικής οικογένειας. Σημείωσε, δε, πως οι σφίγγες είναι χαρακτηριστικό σύμβολο των Μακεδόνων από τον τέταρτο αιώνα π.Χ. Οι σφίγγες δεν ήταν συχνές σε τύμβους εκείνης της περιοχής, βρέθηκαν όμως σε δύο τάφους στη Βεργίνα – ο ένας εκ των οποίων αποδόθηκε στη γιαγιά του Μ. Αλέξανδρου, την Ευρυδίκη.
Οι ρόδακες «δείχνουν» βασιλικό τάφο
Οι ρόδακες είναι βασιλικό σύμβολο της Μακεδονικής Δυναστείας. Υπενθυμίζεται πως ο Ήλιος της Βεργίνας έχει στο κέντρο του ρόδακα, η δε λάρνακα που βρέθηκε στον τάφο του Φιλίππου με τα οστά του, κοσμείται από ρόδακες, δεκάφυλλους σε οριζόντια γραμμή και οκτάφυλλους καθέτως.
Η λάρνακα του Φιλίππου με τους δεκάφυλλους ρόδακες
Ο αρχαιο-ελληνικός ρόδακας ήταν αρχικά στολίδι στα διαδήματα των βασιλισσών των Μυκηναίων. Στην κλασσική περίοδο, οι ρόδακες κοσμούσαν τις οροφές των ιερών της Αφροδίτης, των Ασκληπιείων, τις τοιχογραφίες σπιτιών αρχόντων και ήταν διάδημα της Άρτεμης και της Αφροδίτης. Ρόδακας ήταν και η βάση του «Ήλιου της Βεργίνας» των Μακεδόνων Βασιλέων.
Ο αρχαίος-ελληνικός ρόδακας είχε σχήμα μικρού ρόδου (τριαντάφυλλου), με ανοιγμένα και στρογγυλά στις άκρες τα φύλλα του, περιβάλλονταν από κύκλο και ήταν χαραγμένος πάνω σε πέτρα ή μάρμαρο ή από χρυσό. Τα φύλλα του στην αρχή ήταν τέσσερα και στη συνέχεια επτά, δώδεκα και δέκα έξι στην Μακεδονική περίοδο.
Ο αριθμός των φύλλων του είχε διαχρονικό συμβολικό χαρακτήρα. Συμβόλιζαν τα τέσσερα στοιχεία της φύσης (αέρας, γη, φωτιά, νερό), τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου ή τους δώδεκα θεούς των αρχαίων Ελλήνων και την παγκόσμια κυριαρχία και ακτινοβολία των Βασιλέων της Μακεδονίας. Ήταν σημεία ομορφιάς, αγνότητας, ευγονίας, λατρείας και ισχύος.
Ευρήματα αρχαίου-ελληνικού ρόδακα υπάρχουν σε χρυσό διάδημα βασίλισσας στις Μυκήνες, στο Θόλο της Επιδαύρου, σε διάδημα προτομής της Θεάς Άρτεμης που βρέθηκε στο Καρπενήσι, σε διάδημα χρυσελεφάντινης γυναικείας κεφαλής στους Δελφούς, σε τοιχογραφίες αρχοντικών στο Ακρωτήρι της Σαντορίνης, σε κιονόκρανα του Ιερού της Ελευσίνας, κ.α.
