Η ευρωομάδα του ΣΥΡΙΖΑ τονίζει ότι η απόφαση «ανοίγει το δρόμο για να οδηγηθεί στις ελληνικές φυλακές ο καταδικασμένος από την ελληνική δικαιοσύνη
«Ιστορική» και «μήνυμα δημοκρατίας σε όλη την Ευρώπη αλλά και όλο τον κόσμο» χαρακτηρίζει η ευρωομάδα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ την απόφαση της Ολομέλειας του Ευρωκοινοβουλίου με την άρση της ασυλίας του ευρωβουλευτή Γιάννη Λαγού, με το συντριπτικό αποτέλεσμα των 655 ψήφων υπέρ της άρσης ασυλίας, 29 κατά και 9 «παρών» σε σύνολο 693 ψήφων.
Σε ανακοίνωσή της η ευρωομάδα του ΣΥΡΙΖΑ τονίζει ότι η απόφαση «ανοίγει το δρόμο για να οδηγηθεί στις ελληνικές φυλακές ο καταδικασμένος από την ελληνική δικαιοσύνη Γιάννης Λαγός, με τη βαρύτερη από τις ποινές που επιβλήθηκαν στα μέλη του μορφώματος της Χρυσής Αυγής, η οποία εξελέγη με τον μανδύα του κόμματος, παρότι επίσημα σήμερα χαρακτηρίζεται ως εγκληματική οργάνωση» και «κλείνει έτσι μια μαύρη σελίδα της πολιτικής ιστορίας του τόπου μας για ένα μόρφωμα που κατάφερε να γίνει η τρίτη πολιτική δύναμη στη Βουλή εν μέσω Μνημονίων».
Τονίζει ότι μετά την ψηφοφορία η ελληνική κυβέρνηση, και ειδικότερα οι αρμόδιες Αρχές, «πρέπει να φροντίσουν γρήγορα ώστε να εκδοθεί ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης προκειμένου να συλληφθεί και να εκδοθεί στην Ελλάδα για να εκτίσει την ποινή του». Ειδικότερα σημειώνει ότι η απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου «είναι μια πρόκληση για το ελληνικό υπουργείο Δημόσιας Τάξης αλλά και την ελληνική κυβέρνηση να επισπεύσει τις έρευνές της για να εντοπιστεί και ο άλλος καταζητούμενος από τις ελληνικές Αρχές, ο Χρήστος Παππάς, του οποίου τα ίχνη και με ευθύνη εκπροσώπων δημοσίων αρχών, χάθηκαν λίγο πριν από την έκδοση της απόφασης».
Οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ επισημαίνουν ότι «η ψηφοφορία έλαβε χώρα έξι και πλέον μήνες μετά την καταδίκη του νεοναζί ευρωβουλευτή στην Ελλάδα». Αναφέρουν δε ότι σύμφωνα με την επίσημη ενημέρωση του προέδρου του Ευρωκοινοβουλίου Ντέιβιντ Σασόλι προς τον αντιπρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου Δημήτρη Παπαδημούλη, «βασικός λόγος γι’ αυτή την καθυστέρηση ήταν ότι το επίσημο αίτημα από την ελληνική κυβέρνηση έφτασε στις Βρυξέλλες συνοδευόμενο από 2.000 σελίδες δικογραφίας στα ελληνικά, οι οποίες, όπως είναι αυτονόητο, έπρεπε να μεταφραστούν από τις υπηρεσίες του Ευρωκοινοβουλίου».
