Το μικροτσίπ μοιάζει με τις ασφάλειες που έχουν οι ηλεκτρικές συσκευές και εμφυτεύεται με τοπική αναισθησία.
Με ένα τηλεχειριζόμενο μικροτσίπ που εμφυτεύεται στον αστράγαλο θα μπορεί να αντιμετωπίζεται στο εγγύς μέλλον η ακράτεια ούρων. Αυτή η νέα και ελπιδοφόρα μέθοδος έχει εφαρμοστεί πειραματικά στην Ολλανδία σε 20 άτομα με πολύ καλά αποτελέσματα και, όπως εκτιμούν οι ειδικοί, φαίνεται πως θα αντικαταστήσει τους εμφυτεύσιμους νευροτροποιητές, που ήδη χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση της ακράτειας.
“Το μικροτσίπ μοιάζει με τις ασφάλειες που έχουν οι ηλεκτρικές συσκευές και εμφυτεύεται με τοπική αναισθησία, ενώ ο ασθενής με ένα τηλεκοντρόλ μπορεί να ρυθμίζει την ούρηση και μάλιστα μπορεί να την αναστέλει” αναφέρει ο Σταύρος Χαραλάμπους, στο περιθώριο της 6ης Πανελλήνιας Συνάντησης του Τμήματος Ουροδυναμικής, Ουρονευρολογίας και Γυναικολογικής Ουρολογίας της Ελληνικής Ουρολογικής Εταιρείας (ΕΟΕ), που διεξάγεται στη Θεσσαλονίκη.
Η μέθοδος αυτή ενδείκνυται για ανθρώπους που έχουν ακράτεια ούρων λόγω νευροεκφυλιστικών παθήσεων, όπως Αλτσχάιμερ και Πάρκινσον, αλλά και όσους έχουν υποστεί σοβαρές βλάβες στη σπονδυλική στήλη από κάποιο δυστύχημα και δεν μπορούν να ελέγξουν την ούρηση ανθρώπους , εξηγεί ο κ Χαραλάμπους ο οποίος είναι και πρόεδρος του Τμήματος Ουροδυναμικής, Ουρονευρολογίας και Γυναικολογικής Ουρολογίας της ΕΟ.Ε
“Αυτό το μικροτσίπ είναι πιο εύκολο στον χειρισμό από τους νευροτροποιητές, οι οποίοι είναι συσκευές που μοιάζουν με βηματοδότη και οι οποίες ήδη χρησιμοποιούνται στην Ευρώπη, αλλά και από τον περασμένο Ιούνιο έχουν εφαρμοστεί σε ασθενείς στο νοσοκομείο Παπαγεωργίου στη Θεσσαλονίκη. Και οι νευροτροποιητές είναι εμφυτεύσιμες συσκευές που συνδέονται με εσωτερικά καλώδια με την σπονδυλική στήλη. Με τοπική αναισθησία και με μια ειδική επέμβαση που γίνεται στην σπονδυλική στήλη με λεπτή βελόνα εντοπίζεται το νεύρο που ελέγχει την ούρηση. Ο λόγος που γίνεται με τοπική αναισθησία είναι για να μπορεί ο ασθενής να απαντάει, όταν καταλάβει ότι έχει εντοπιστεί το νεύρο. Η συσκευή που συνδέεται με τη σπονδυλική στήλη για 1-2 εβδομάδες μένει έξω από τον οργανισμό ώστε να μπορέσει να ρυθμιστεί και, αφού ρυθμιστεί, εμφυτεύεται στον ασθενή” εξηγεί ο κ. Χαραλάμπους.
Η ακράτεια ούρων, όπως αναφέρει ο κ. Χαραλάμπους, αυξάνει προοδευτικά με την πάροδο της ηλικίας. Το 40% των γυναικών κάθε ηλικίας παρουσιάζει ακράτεια και από αυτές ένα ποσοστό 70% μπορεί να αντιμετωπιστεί με φάρμακα, ενώ το 30% αντιμετωπίζεται με ταινίες που τοποθετούνται με επέμβαση. Στους άντρες, η ακράτεια μετά από προστατεκτομή αντιμετωπίζεται με τεχνητό σφιγκτήρα ή όπως και στις γυναίκες με ταινίες.
Το θέμα της αντιμετώπισης της ακράτειας ούρων θα συζητηθεί στο πλαίσιο διάρκεια της 6ης Πανελλήνιας Συνάντησης του Τμήματος Ουροδυναμικής, Ουρονευρολογίας και Γυναικολογικής Ουρολογίας. Επίσης, η νυχτερινή ενούρηση στα παιδιά θα αποτελέσει ένα τα θέματα της συνάντησης.
Όπως αναφέρει ο κ, Χαραλάμπους, η νυχτερινή ενούρηση στα παιδιά είναι ένα σύμπτωμα που δεν οφείλεται σε κάποια πάθηση, αλλά με την ωρίμανση της λειτουργίας της ουροδόχου κύστης. Δηλαδή, για τη νυχτερινή ενούρηση ευθύνεται η καθυστέρηση ωρίμανσης του μηχανισμού ούρησης. “Όταν ένα παιδί εξακολουθεί να ‘βρέχεται’ το βράδυ, μετά την ηλικία των 6 ετών θα πρέπει να πηγαίνει στο γιατρό. Το πρόβλημα αντιμετωπίζεται πολύ εύκολα με φάρμακα, τα οποία είναι ειδικά σχεδιασμένα για παιδιά” εξηγεί ο κ. Χαραλάμπους.
