«Κατά μέσο όρο οι γυναίκες ζουν παραπάνω από τους άνδρες. Όμως, όπως δείχνουν τα ευρήματά μας, στις γυναίκες με διαβήτη τύπου 1 αυτή η «γυναικεία προστασία» φαίνεται να χάνεται και οι θάνατοι είναι περισσότεροι από ό,τι στους άνδρες με την ίδια ασθένεια», δήλωσε η Ρέιτσελ Χάξλέϊ.
Μολονότι στο γενικό πληθυσμό οι γυναίκες έχουν μερικά χρόνια μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής σε σχέση με τους άνδρες, στην περίπτωση των ατόμων με διαβήτη τύπου 1, το πλεονέκτημα αντιστρέφεται και οι γυναίκες αντιμετωπίζουν κατά 40% αυξημένο κίνδυνο πρόωρου θανάτου (από οποιαδήποτε αιτία) έναντι των ανδρών με την ίδια πάθηση, σύμφωνα με μια νέα αυστραλιανή επιστημονική έρευνα.
Αν και σε απόλυτους αριθμούς είναι περισσότεροι οι άνδρες με διαβήτη τύπου 1 που πεθαίνουν, από ό,τι οι γυναίκες, οι γυναίκες με τη νόσο εμφανίζουν μεγαλύτερο ποσοστό θνησιμότητας. Οι γυναίκες διαβητικές έχουν επίσης περίπου διπλάσιο κίνδυνο να πεθάνουν ειδικά από καρδιά, σε σχέση με τους άνδρες διαβητικούς, σύμφωνα με την ίδια έρευνα. Ο κίνδυνος πρόωρου θανάτου από εγκεφαλικό είναι κατά 37% μεγαλύτερος στις γυναίκες ασθενείς.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια, Ρέιτσελ Χάξλεϊ, της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου του Κουίνσλαντ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για θέματα διαβήτη και ενδοκρινολογίας “Lancet Diabetes & Endocrinology”, ανέλυσαν τα στοιχεία από όλες τις έρευνες των τελευταίων 50 ετών σχετικά με τη θνησιμότητα των διαβητικών. Οι μελέτες από όλο τον κόσμο (συνολικά 26) αφορούσαν συνολικά 214.114 ανθρώπους.
«Κατά μέσο όρο οι γυναίκες ζουν παραπάνω από τους άνδρες. Όμως, όπως δείχνουν τα ευρήματά μας, στις γυναίκες με διαβήτη τύπου 1 αυτή η «γυναικεία προστασία» φαίνεται να χάνεται και οι θάνατοι είναι περισσότεροι από ό,τι στους άνδρες με την ίδια ασθένεια», δήλωσε η Ρέιτσελ Χάξλέϊ.
Ο διαβήτης τύπου 1 (λεγόμενος και «παιδικός») αυξάνεται παγκοσμίως και τα σχετικά περιστατικά στα παιδιά έως 14 ετών είναι κάθε χρόνο αυξημένα κατά 3% έναντι του 1989. Πρόκειται για μια αυτοάνοση πάθηση, κατά την οποία το πάγκρεας δε λειτουργεί σωστά, αδυνατώντας να παράγει την αναγκαία ορμόνη ινσουλίνη, ώστε να ρυθμίσει το επίπεδο του σακχάρου στο αίμα.
Εξάλλου, μια άλλη αμερικανική επιστημονική έρευνα, η μεγαλύτερη του είδους της, από ερευνητές των πανεπιστημίων ΜΙΤ και Χάρβαρντ, με επικεφαλής τον Ράμνικ Ξαβιέ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό “Cell, Host and Microbe”, δείχνει, ότι πριν την εμφάνιση διαβήτη τύπου 1 σε ένα παιδί, προηγούνται αλλαγές στην κοινότητα των μικροβίων (μικροβίωμα) στο έντερό του.
Συγκεκριμένα, παρατηρείται μια αισθητή μείωση στον αριθμό των «καλών» μικροοργανισμών που προωθούν την υγεία του εντέρου. Η ανακάλυψη μπορεί να οδηγήσει σε μια νέα τεχνική έγκαιρης διάγνωσης του παιδικού διαβήτη, αναλύοντας την ποικιλία των μικροβίων στο σώμα του παιδιού.
Το ανθρώπινο μικροβίωμα, το οποίο αποτελείται από τρισεκατομμύρια μικροοργανισμούς (κυρίως βακτήρια και ιούς), που συμβιώνουν πάνω και μέσα στο σώμα μας, προσελκύει όλο και περισσότερο το ενδιαφέρον των επιστημόνων. Οι αλλαγές στο μικροβιακό οικοσύστημα φαίνεται να συνδέονται με διάφορες παθήσεις, μεταξύ των οποίων ο διαβήτης.
