Στατιστική ανάλυση που έγινε έδειξε πως η πιθανότητα θανάτου μετά την επέμβαση είναι κατά μέσο όρο σχεδόν 30% μικρότερη στην ομάδα που ανήκει στο 20% του πληθυσμού με το μεγαλύτερο εισόδημα, σε σχέση με το 20% των ανθρώπων με το χαμηλότερο εισόδημα. Όσο σταδιακά μικραίνει το εισόδημα, τόσο αντίστοιχα αυξάνει ο μετεχγειρητικός κίνδυνος.
Όσο υψηλότερο είναι το εισόδημα ενός ασθενούς, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να επιβιώσει ύστερα από μια καρδιοχειρουργική επέμβαση, τόσο βραχυπρόθεσμα, όσο και μακροπρόθεσμα, σύμφωνα με μια νέα σουηδική επιστημονική έρευνα.
Η μελέτη επιβεβαιώνει ότι οι κοινωνικο-οικονομικοί παράγοντες συνδέονται όχι μόνο με τον καρδιαγγειακό κίνδυνο (οι πλουσιότεροι αρρωσταίνουν λιγότερο), αλλά και με τον κίνδυνο θανάτου μετά από μια επέμβαση στην καρδιά.
Οι ερευνητές του ιατρικού Ινστιτούτου Καρολίνσκα και του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου του Πανεπιστημίου της Στοκχόλμης, με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή καρδιοχειρουργικής Ούλρικ Σαρτίπι, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό καρδιολογικό περιοδικό “Journal of the American College of Cardiology”, μελέτησαν στοιχεία για 100.500 άτομα που έκαναν επέμβαση καρδιάς μεταξύ 1999-2012. Οι ασθενείς χωρίστηκαν σε πέντε ομάδες (20% η κάθε μία) ανάλογα με το εισόδημά τους και παρακολουθήθηκαν κατά μέσο όρο επί επτά χρόνια μετά την επέμβαση.
Η στατιστική ανάλυση έδειξε πως η πιθανότητα θανάτου μετά την επέμβαση είναι κατά μέσο όρο σχεδόν 30% μικρότερη στην ομάδα που ανήκει στο 20% του πληθυσμού με το μεγαλύτερο εισόδημα, σε σχέση με το 20% των ανθρώπων με το χαμηλότερο εισόδημα. Όσο σταδιακά μικραίνει το εισόδημα, τόσο αντίστοιχα αυξάνει ο μετεχγειρητικός κίνδυνος.
«Διαπιστώνουμε μια έντονη συσχέτιση ανάμεσα στο εισόδημα και στην επιβίωση μετά την εγχείρηση, αλλά δεν μπορούμε να γνωρίζουμε με βεβαιότητα ποιοί άλλοι παράγοντες μπορεί να παίζουν ρόλο γι’ αυτό» δήλωσε ο Σαρτίπι.
Τέτοιοι παράγοντες, που επηρεάζουν την μετεγχειρητική πρόγνωση, είναι η ηλικία (όσο μεγαλύτερος είναι κανείς, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος της επέμβασης), το φύλο, η ύπαρξη άλλων ασθενειών όπως του ήπατος και του διαβήτη, το κάπνισμα, η διατροφή, η άσκηση, η κανονική λήψη των αναγκαίων φαρμάκων μετά την επέμβαση κ.α.
