Σχεδόν τα μισά εμφράγματα μπορεί να είναι «σιωπηλά», χωρίς δηλαδή εμφανή συμπτώματα και άλλα προειδοποιητικά σημάδια, όπως πόνο στο στήθο, δύσπνοια και κρύο ιδρώτα, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα.
Σχεδόν τα μισά εμφράγματα μπορεί να είναι «σιωπηλά», χωρίς δηλαδή εμφανή συμπτώματα και άλλα προειδοποιητικά σημάδια, όπως πόνο στο στήθο, δύσπνοια και κρύο ιδρώτα, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα. Τα αφανή εμφράγματα, που αυξάνουν τον κίνδυνο θανάτου, είναι συχνότερα στους άνδρες (όπως άλλωστε και τα «κανονικά» εμφράγματα), αλλά πιο θανατηφόρα στις γυναίκες.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή επιδημιολογίας Ελσαγιέντ Σολιμάν της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Γουείκ Φόρεστ της Β.Καρολίνα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό καρδιολογικό περιοδικό “Circulation”, ανέλυσαν στοιχεία για περίπου 9.500 μεσήλικες.
Στη διάρκεια εννέα ετών, 386 είχαν πάθει έμφραγμα με κλινικά συμπτώματα και άλλοι 317 έμφραγμα χωρίς συμπτώματα. Διαπιστώθηκε ότι τα «σιωπηλά» εμφράγματα αποτελούν περίπου το 45% των συνολικών, τριπλασιάζουν τον κίνδυνο καρδιαγγειακού θανάτου και αυξάνουν κατά 34% τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου από οποιαδήποτε αιτία.
Τα σιωπηλά εμφράγματα συμβαίνουν συχνότερα σε άνδρες αλλά είναι πιθανότερο να σκοτώσουν τις γυναίκες (58%) από ό,τι τους άνδρες (23%). Τον αυξημένο κίνδυνο των γυναικών έχουν δείξει και προηγούμενες μελέτες.
Τα σιωπηλά εμφράγματα έχουν ανεπαίσθητα συμπτώματα που σπάνια τα προσέχει κανείς (ένας μικρό πόνο ή κάψιμο στο στήθος, μια μικρή δύσπονια κ.α,). Ανιχνεύονται αργότερα, συνήθως όταν οι ασθενείς κάνουν κάποιο ηλεκτροκαρδιογράφημα. Οι επιστήμονες δεν έχουν κατανοήσει καλά γιατί άλλα εμφράγματα γίνονται αμέσως αντιληπτά και άλλα όχι, αν και αμφότερα είναι επικίνδυνα.
«Η έκβαση ενός σιωπηλού εμφράγματος μπορεί να είναι εξίσου σοβαρή με ενός εμφράγματος που αναγνωρίζεται, ενόσω αυτό συμβαίνει. Και επειδή οι ασθενείς δεν γνωρίζουν ότι έχουν πάθει έμφραγμα, μπορεί να μην λάβουν την αναγκαία θεραπεία για να προλάβουν το επόμενο» δήλωσε ο Σολιμάν. Όπως είπε, από τη στιγμή που ανακαλύπτονται, τα σιωπηλά εμφράγματα θα πρέπει να αντιμετωπίζονται εξίσου επιθετικά με αυτά που είχαν ορατά συμπτώματα.
Αυτό πρακτικά σημαίνει, όταν κανείς έχει πάθει σιωπηλό έμφραγμα, πρέπει πλέον να σταματήσει να καπνίζει, πρέπει να μειώσει το βάρος του, να ελέγξει τη χοληστερόλη και την πίεσή του, να ασκείται περισσότερο κ.α.
Το «δίδαγμα» επίσης είναι ότι αν κανείς νιώσει κάτι περίεργο, καλύτερα να πάει έγκαιρα στον γιατρό – έστω κι αν αποδειχθεί ότι δεν υπήρχε τελικά λόγος- παρά να μάθει με καθυστέρηση ότι έπαθε έμφραγμα.
