Μια διαδρομή από το Μαρούσι μέχρι την Νέα Υόρκη και την «σύγχρονη Αριστερά» καλύπτει σε 4:21 λεπτά η δήλωση της υποψηφιότητας του Στέφανου Κασσελάκη για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ: «Με λένε Στέφανο και έμαθα τι θα πει Κεφάλαιο στην Goldman Sachs». Μετά πήρε ένα δάνειο με προσωπική εγγύηση, όπως είπε, και αγόρασε καράβια (!) οπότε είδε… και την καλή πλευρά του κεφαλαίου.
Ο Κασσελάκης διεκδικεί ήδη με αξιώσεις τον τίτλο του Παντελή Παντελίδη της Αριστεράς: Όπως ο αείμνηστος καλλιτέχνης έγινε γνωστός στο πανελλήνιο από τα βιντεάκια με τα τραγούδια του που ανέβαζε στο youtube, έτσι και ο Στέφανος παίρνει εσωκομματικούς πόντους μέσα από ένα βίντεο «γνωριμίας», εφάμιλλο αυτών που συνοδεύουν τις καμπάνιες υποψήφιων γερουσιαστών των ΗΠΑ ή ακόμη ανώτατων στελεχών σε εταιρικές παρουσιάσεις. Σαν ένα πολιτικό LinkedIn με φόντο ενίοτε την Ακρόπολη και με την μουσική να κάνει παύση στις κορυφώσεις της «πρόζας», ο κ. Κασσελάκης συστήθηκε στην ελληνική κοινωνία, περιγράφοντας τους σημαντικούς σταθμούς της ζωής του, σε μία δήλωση υποψηφιότητας που με μικρές αλλαγές, θα μπορούσε να αφορά σχεδόν όλα τα κόμματα.
Οι αναφορές στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο, πολλές: Η ζωή εδειξε στον Στέφανο το καλό της πρόσωπο στην αρχή – σπίτι στην Εκάλη, ζωή στα πούπουλα. Μετά, το παραδικαστικό κύκλωμα του στέρησε τα πάντα: «Έτσι, στα 14 μου βρέθηκα μόνος μου στην Αμερική. Όχι για πολυτέλεια. Από ανάγκη. Ήμουν τυχερός που ένα από τα παλαιότερα σχολεία των ΗΠΑ μού έδωσε πλήρη υποτροφία. Και αργότερα, η υποτροφία Ανδρέα Δρακόπουλου (σ.σ. και όχι από το Ιδρυμα Νιάρχος;) μού επέτρεψε να φοιτήσω στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια» ανέφερε στο οπτικοποιημένο μήνυμα του, υπογραμμίζοντας με έμφαση το στοιχείο του αυτοδημιούργητου επιχειρηματία ως ταυτοτικό του χαρακτηριστικό, προλαβαίνοντας από τα πρώτα λεπτά τυχόν ερωτήματα για τον «πρότερο βίο» του.
Δείτε το βίντεο με την ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του:
Έχω επίγνωση ότι δε διαθέτω κομματική προϋπηρεσία. Η προϋπηρεσία μου είναι στην εργασία, στην κοινωνική ζωή. Η υποψηφιότητα που τώρα θέτω δείχνει έναν άλλο δρόμο: Από την κοινωνία και για την κοινωνία.
Αρκετές γενιές χάθηκαν. Είναι ώρα να φτιάξουμε το Ελληνικό Όνειρο που τόσο… pic.twitter.com/cUejwTOany— Stefanos Kasselakis – Στέφανος Κασσελάκης (@skasselakis) August 29, 2023
Υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση του Νίκου Σούλη και συνοδεία επικής μουσικής, ο 35χρονος επιχειρηματίας ανέλυσε βήμα βήμα την επαγγελματική του διαδρομή, ως μάλλον «αιρετική», αν όχι ασύμβατη, με την ορθοδοξία της Κουμουνδούρου. Η σχέση του με την Αριστερά, άλλωστε, προκύπτει ως εργασιακή εμπειρία και επικαθορίζεται από το… «Κεφάλαιο», όπως επισημαίνει: «Tο 2009, στα 21 μου, εν μέσω οικονομικής κρίσης, βρήκα δουλειά στην Goldman Sachs και είδα από κοντά τι είναι Κεφάλαιο. Το να αγοράζεις τον κόπο του άλλου φτηνά. Το πόση αλαζονεία φέρνει το χρήμα. Γι’ αυτό και άφησα αυτήν τη δουλειά», γυρίζοντας κατόπιν την πλάτη στον χρηματοπιστωτικό καπιταλισμό. Κάπως σαν το «όχι άλλο κάρβουνο», στο «Ορατότης μηδέν».
Σε κάθε περίπτωση, τα μηνύματα του Κασσελάκη απευθύνονται σε πολλές και διάφορες κοινωνικές ομάδες, που δεν είναι ορατές με την πρώτη θέαση του βίντεο κλιπ της υποψηφιότητάς του. Υπογραμμίζει, για παράδειγμα, το προσωπικό ρίσκο «όλο το 24ωρο», αλλά και το άγχος διαχείρισης ενός δανείου με προσωπική εγγύηση, «δείχνοντας» προς το μέρος χιλιάδων Ελλήνων δανειοληπτών, αυτός, ένας winner της ποντοπόρου ναυτιλίας.
Φιλελεύθερος, επιτυχημένος πλέον στα αμερικανικά καπιταλιστικά συμφραζόμενα παρά την σκληρή όψη του «κεφαλαίου», αλλά και διαθέτοντας μια «οικονομική ανάσα» μετά τα 30 του χρόνια, ο υποψήφιος Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ εκθέτει το status της προσωπικής του ζωής, διηγούμενος την συνάντηση με το σύντροφό του.
«Γνώρισα τον Τάιλερ στα 31 μου. Νοσοκόμος στις ΜΕΘ, ξαγρυπνούσε δίπλα στους ασθενείς, ενώ έκανε το διδακτορικό του με το φως της ημέρας. Και όπως είχα δει από τους γονείς μου στα εύκολα και στα δύσκολα, όταν βρίσκεις έναν άνθρωπο καλύτερο από σένα, κάνεις ό,τι μπορείς να τον κρατήσεις, ό,τι και να λένε οι άλλοι» περιέγραψε ο κ. Κασσελάκης σπεύδοντας να διευκρινίσει πως «δεν έχω γκέι ατζέντα. Έχω ανθρώπινη ατζέντα. Με προτάσεις που τις διαβάσατε πριν από μερικές μέρες, που άλλοι φοβούνται να τις πουν», αφιερώνοντας αρκετό χρόνο στην προσωπική του ζωή, παρότι διεκδικεί την ηγεσία σε ένα κόμμα εξοικειωμένο, σε επίπεδο διακήρυξης, με τα ατομικά δικαιώματα.
Σε μικρότερη έκταση, σταχυολογεί τις βασικές του προγραμματικές θέσεις, ήτοι:
«Προνόμια για λίγους και εκλεκτούς τέλος, διαφάνεια παντού, τομές σε υγεία, παιδεία, εργασία, δικαιοσύνη, διαχωρισμός Κράτους – Εκκλησίας, κατάργηση της υποχρεωτικής θητείας στον στρατό», για να υποδείξει τον δρόμο προς το «ελληνικό όνειρο», αν και χωρίς «κομματική προϋπηρεσία». «Η προϋπηρεσία μου είναι στην εργασία και στην κοινωνική ζωή» απαντά εμμέσως στους εσωκομματικούς επικριτές του και επιμένει πως για την επίτευξη του «American dream» αλά Ελληνικά, «πρέπει να νικήσουμε όσους ωφελούνται από μία Ελλάδα άγονο χωράφι και όχι Ευρώπη στην πράξη».
Με αυτό το πρόταγμα, «Θέλουμε να βάλουμε απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη κάποιον που θα τον νικήσει;» διερωτάται ο κ. Κασσελάκης απευθυνόμενος στην κοινωνία, για να απαντήσει πως «εγώ έχω όρεξη, δεν έχω καμία απολύτως εξάρτηση, δεν μπορούν να με εξαγοράσουν, όπως δεν μπόρεσαν να εξαγοράσουν τον Αλέξη», κάνοντας την πρώτη και μοναδική εγκωμιαστική αναφορά στον απερχόμενο Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, Αλέξη Τσίπρα.
Μόνο στο τέλος και δύο φορές, μετά από σχεδόν τέσσερα λεπτά προσωπικής αφήγησης, ο κ. Κασσελακης επικαλείται τον ΣΥΡΙΖΑ, σαν η προσωπικότητα του να υπερβαίνει τα στενά κομματικά τείχη του ενός και μόνου κόμματος, για να καταλήξει πως «πάμε μαζί με σχέδιο. Το Ελληνικό Όνειρο δεν έχει χαθεί. Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ. Καιρός να αναγεννηθούμε. Καιρός ο ΣΥΡΙΖΑ να γίνει και πάλι νικητής». Αυλαία…
