Νέα μελέτη καταδεινύει ότι οι ασθενείς με Αλτσχάιμερ ξεχνούν τα πράγματα που τους συμβαίνουν, αλλά θυμούνται τα συναισθήματα που αυτά τους προκαλούν.
Παρότι οι άνθρωποι που πάσχουν από τη νόσο Αλτσχάιμερ ξεχνούν πράγματα γρήγορα, μπορούν να θυμούνται για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα τα συναισθήματα που είχαν νιώσει και συνδέσει με ένα γεγονός, διαπιστώνει νέα αμερικανική μελέτη.
Η μελέτη υποστηρίζει επίσης ότι οι άνθρωποι που φροντίζουν ασθενείς με άνοια ή νόσο Αλτσχάιμερ επηρεάζουν βαθιά – θετικά ή αρνητικά – τη συναισθηματική τους κατάσταση.
Οι ασθενείς μπορεί να μην θυμούνται μια πρόσφατη επίσκεψη ενός αγαπημένου τους προσώπου ή ότι παραμελήθηκαν από το νοσηλευτικό προσωπικό στον οίκο ευγηρίας, αλλά αυτές οι ενέργειες μπορεί να έχουν μακροπρόθεσμες συνέπειες για το πώς αισθάνονται.
Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Αϊόβας διεξήγαγαν μελέτη στο πλαίσιο της οποίας 17 ασθενείς με Αλτσχάιμερ και 17 υγιείς εθελοντές είδαν επί 20 λεπτά σειρά σκηνών από μια ταινία, οι οποίες άλλοτε ήταν χαρούμενες άλλοτε λυπητερές.
Πέντε λεπτά αργότερα οι μετέχοντες στη μελέτη ρωτήθηκαν τι μπορούσαν να θυμηθούν από την ταινία.
Όπως ίσως ήταν αναμενόμενο, οι ασθενείς με Αλτσχάιμερ θυμήθηκαν πολύ λιγότερα για την υπόθεση της ταινίας σε σχέση με τους υγιείς μετέχοντες στη μελέτη, με ορισμένους μάλιστα να μην θυμούνται καν ότι είδαν ταινία.
Ωστόσο τα αισθήματα λύπης ή χαράς που είχαν νιώσει παρακολουθώντας τις σκηνές της ταινίας, τα θυμούνταν έως μισή ώρα μετά το τέλος της προβολής.
Προκάλεσε ιδιαίτερη έκπληξη στους ερευνητές ότι το αίσθημα της λύπης διατηρήθηκε για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα στους ασθενείς με άνοια.
Η μελέτη παρουσιάζει έτσι ένα ενθαρρυντικό μήνυμα για τους συγγενείς των ασθενών: ακόμη και αν το αγαπημένο τους πρόσωπο δε θυμάται την τελευταία επίσκεψή τους, τα θετικά συναισθήματα που είχε νιώσει στη διάρκεια της συνάντησης αυτής διατηρούνται μετά στο μυαλό του για αρκετό διάστημα μετά.
Τα ευρήματα της μελέτης δημοσιεύονται στο τεύχος Σεπτεμβρίου 2014 του περιοδικού Cognitive and Behavioral Neurology (Γνωστική και Συμπεριφορική Νευρολογία).
“Αυτό επιβεβαιώνει ότι η συναισθηματική ζωή των ασθενών με Αλτσχάιμερ συνεχίζεται”, επισημαίνει η επικεφαλής της μελέτης Εντμαρί Γκουσμάν-Βέλες, φοιτήτρια που κάνει το διδακτορικό της στην κλινική ψυχολογία και επιστημονική συνεργάτης του Εθνικού Ιδρύματος Επιστημών.
Υπό το φως της νέας μελέτης, η σημασία της ενασχόλησης με τις συναισθηματικές ανάγκες των ασθενών με Αλτσχάιμερ αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία, δεδομένων των προβλέψεων για 16 εκατομμύρια νοσούντες στις ΗΠΑ έως το 2050 με αντίστοιχο ιατρικό κόστος 1,2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων.
«Οι συχνές επισκέψεις και η κοινωνική επαφή, η άσκηση, η μουσική, ο χορός, τα αστεία, το σερβίρισμα στους ασθενείς των αγαπημένων τους φαγητών, όλα αυτά τα απλά πράγματα μπορεί να έχουν διαρκή συναισθηματική επίδραση στην ποιότητα ζωής του ασθενή και στην ευημερία του», καταλήγει η Βέλες.
