Γεώργιος Κ. Βουκελάτος
Ιδρυτικό στέλεχος Ν.Δ.
τ. Μέλος Κεντρικής & Εκτελεστικής Επιτροπής Ν.Δ.
τ. Γενικός Διευθυντής Νέας Δημοκρατίας
τ. Διευθυντής του Πολιτικού γραφείου του Κώστα Μητσοτάκη
Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΚΑΙ Η ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ
Είναι “ ηλίου φαεινότερο” ότι η Ν.Δ., ως άλλοτε κραταιός πολιτικός φορέας της κεντροδεξιάς – φιλελεύθερης παράταξης, διέρχεται μια κρίσιμη φάση, που δεν είναι μόνο ιδεολογικοπολιτική, αλλά και δομική.
Τούτο συμβαίνει, κατά κύριο λόγο, γιατί η Ν.Δ. ανταποκρινόμενη στην ιστορική της ευθύνη, ως μη όντας κόμμα “ευκαιρίας” και ερμηνεύοντας ως λαϊκή επιταγή το εκλογικό αποτέλεσμα του 2012, ανέλαβε σε αναγκαστική συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ να σηκώσει το δυσβάσταχτο βάρος όλων εκείνων των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων, που δυστυχώς έπρεπε τελικά να μας επιβληθούν από τους εταίρους και δανειστές μας, προκειμένου να οδηγηθεί η χώρα μας σε έξοδο από την ολέθρια κρίση.
Και είναι πλέον κοινό μυστικό, ότι η κρίση αυτή προέκυψε ως νομοτελειακή κατάληξη συσσωρευμένων λαθών, παραλείψεων και ατολμίας των προ της κρίσης πολιτικών ηγεσιών, αλλά και κατασπατάλησης δημόσιου πλούτου, εν μέρει και κλοπής.
Τελικά, η συντριπτική πλειοψηφία των ελληνίδων και των ελλήνων, που αισθάνονται και είναι Ευρωπαίοι Πολίτες, αντιμετώπισε με μεγάλο πόνο, αλλά και με μεγάλη ψυχραιμία και καρτερία τις οδυνηρές θυσίες, στις οποίες έπρεπε όλοι να υποβληθούμε, ώστε να αποφευχθούν τα χείριστα.
Παράλληλα όμως επήλθε και η ψυχική κόπωση σε μεγάλο τμήμα του λαού μας και το χειρότερο μια επικίνδυνη χαλάρωση στην σχέση πολιτών και πολιτικού συστήματος, το οποίο χρεώνεται όχι άδικα, με το μέγιστο ποσοστό ευθύνης για ότι συνέβη.
Με αυτό το μεγάλο πρόβλημα εκτός άλλων βρίσκεται σήμερα αντιμέτωπη και η Νέα Δημοκρατία. Οι επιπτώσεις είναι ορατές.
Εκτός της ηρωικής κοινοβουλευτικής ομάδας, η Ν.Δ. ως πολιτικός οργανισμός βρίσκεται σχεδόν σε “χειμερία νάρκη”, σε όλα τα επίπεδα, ως και σε αυτό της κεντρικής διοίκησης. Είναι προφανές ότι η οργανωτική δομή του κόμματος δεν ανταποκρίνεται πλέον στις σύγχρονες απαιτήσεις.
Προκύπτει και εξ΄ αυτού του λόγου η επιτακτική ανάγκη σύγκλησης συνεδρίου της Ν.Δ., στην κατάλληλη χρονική στιγμή που θα επιλέξει ο πρόεδρος του κόμματος. Όμως το συνέδριο αυτό που θα είναι εκ των πραγμάτων καταλυτικής σημασίας, θα πρέπει να είναι καλά προετοιμασμένο, ώστε να λειτουργήσει αφ΄ ενός, ως προσκλητήριο για την επανασύνταξη της κεντροδεξιάς – φιλελεύθερης παράταξης, και αφ΄ ετέρου ως κυρίαρχο θεσμικό όργανο για τον εκσυγχρονισμό όλων των δομών του κόμματος.
Το συνέδριο λοιπόν κατά την ταπεινή άποψη του γράφοντος, πρέπει να έχει τουλάχιστον τους εξής κεντρικούς στόχους :
- Επικαιροποίηση της ιδρυτικής διακύρηξης του αίμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή, που θα καθορίχει με ένα πολιτικό μανιφέστο, τους Εθνικούς στόχους της Ν.Δ. για την μεταμνημονιακή εποχή και θα αποτελεί ταυτόχρονα Δημοκρατικό προσκλητήριο, προς όλες τις κεντροδεξιές – φιλελεύθερες δυνάμεις, ομάδες και προσωπικότητες, να συνστρατευθούν και πάλι στην Νέα Δημοκρατία, για την δημιουργία της μεγάλης πανστρατιάς που θα δημιουργήσει την Νέα Ελλάδα.
- Επικαιροποίηση του καταστατικού, με τον αναγκαίο εκσυχρονισμό, ώστε να επιτευχθεί τάχιστα, η οργανική και οργανωτική ανασύνταξη, προκειμένου να ενεργοποιηθούν όσο το δυνατό περισσότερα νέα και παλαιά στελέχη.
- Να αποφασισθεί η τυπική και ουσιαστική μετατροπή του ιδρύματός ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ σε πολιτική ακαδημία, με την ανάλογη δομή και επάνδρωση και πρωταρχικό έργο την υψηλού επιπέδου εκπαίδευση πολιτικών στελεχών σε θεματικούς τομείς, κατά τα πρότυπα της ADENAUER STIFTUNG.
Ως προς τα περί “διερεύνησης” της Ν.Δ. θέλω να σημειώσω τα εξής :
Αντιλαμβάνομαι και εκτιμώ τις καλοπροαίρετες σκέψεις του κ. Βορίδη και άλλων νέων στελεχών, που αφορούν στη διασφάλιση του καλύτερου εκλογικού αποτελέσματος, όποτε γίνουν εκλογές. Όμως μια συγκόλληση π.χ. με το κόμμα τους κ. Καρατζαφέρη, εκτός του ότι είναι μάλλον ανέφικτη, θα είχε μόνο αρνητικές συνέπειες για την Ν.Δ.. Αντίθετα, εάν ο κ. Καρατζαφέρης επανέλθει αυτοδύναμα στη Βουλή, θα ήταν χρήσιμος για την δημοκρατία και την πολιτική σταθερότητα.
Υπάρχει, βέβαια, και οι ΑΝ.ΕΛ. μια συγκόλληση με αυτό, το περιστασιακό μόρφωμα, θα ήταν καταστροφική για την Ν.Δ. και ω΄ς εκ τούτου A PRIORI απορριπτέα. Το χάσμα είναι δυστυχώς αγεφύρωτο, δεδομένου ότι πρόκειται για πρόσωπα, που στην πελιοψηφία τους στην πιο κρίσιμη στιγμή για το έθνος, πήδηξαν από το “σκάφος” ως αρουραίοι, αντί να συμπορευθούν στην τιτάνια προσπάθεια της παράταξης για να αποφευχθούν τα χείριστα.
Αντ΄ αυτού επέλεξαν τον εύκολο δρόμο της λασπολογίας, της εθνοκαπηλείας και ενός χυδαίου λαϊκίστικου λόγου, εφάμιλλου εκείνων των ναζιστικών υποκειμένων.
Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι, ότι κάποια πρόσωπα, που αντιλαμβάνονται ίσως, σε ποιο πολιτικό τραγέλαφο έχουν παρασυρθεί, δεν έχουν το δικαίωμα να επανέλθουν στην παράταξη που ουσιαστικά ανήκουν.
Τέλος και αυτό είναι το σημαντικό, υπάρχουν και ανεξάρτητοι βουλευτές, γνήσια τέκνα της Ν.Δ. που πρωταγωνίστησαν σε όλους τους αγώνες αυτής της παράταξης. Ανάμεσα τους, μάλιστα και ιστορικά στελέχη, όπως ο Νικήτας Κακλαμάνης, ο Βύρων Πολύδωρας και άλλοι. Υπάρχουν επίσης μέσα στον ευρύτερο κεντρώο και φιλελεύθερο χώρο, διάσπαρτες, αξιόλογες και αξιόμαχες ομάδες και προσωπικότητες που μπορούν να προσδώσουν στην Νέα Δημοκρατία το ιδεολογικοπολιτικό εύρος που θα την καταστήσει και πάλι κυρίαρχο φορέα μιας σύγχρονης και μεγάλης κεντροδεξιάς – φιλελεύθερης παράταξης.
Χρειάζεται λοιπόν ένα ειλικρινές και μεγαλόψυχο προσκλητήριο προς όσους ευρίσκονται οργανικά εκτός Ν.Δ., ανήκουν, όμως ιδεολογικά και ιστορικά σε αυτή την παράταξη. Κατά κύριο λόγο όμως πρέπει μα προσεγγίσουμε τους εκατοντάδες χιλιάδες νεοδημοκράτες, που έχουν ψυχικά απομακρυνθεί από την παράταξη. Αυτούς οφείλουμε να πείσουμε με την συμπεριφορά μας και τις πράξεις μας, ότι ο επίπονος δρόμος που ακολούθησε η Νέα Δημοκρατία, ήταν μονόδρομος. Και ότι μόνο αυτός θα μας βγάλει οριστικά από την οικονομική και οικονομική κρίση και θα δικαιώσει τελικά της προσδοκίες μας για μια νέα, καλύτερη Ελλάδα μέσα στην ευρωπαϊκή οικογένεια.
Βρισκόμαστε στην τελική φάση της τιτάνιας προσπάθειας, που πρέπει όμως να ολοκληρωθεί χωρίς αμφιταλαντεύσεις και χωρίς ΑΛΛΑ ΤΡΑΓΕΛΑΦΙΚΑ ΛΑΘΗ.
Ο Αντώνης Σαμαράς δείχνει αποφασισμένος να μην λοξοδρομήσει, άλλωστε μόνο έτσι η μεταμνημονιακή εποχή που θα είναι σύντομα η νέα πραγματικότητα, θα μπορεί να στηριχτεί σταθερά στο δίπτυχο : Ανάκαμψη και ανάπτυξη με διακριτό κοινωνικό πρόσωπο.
Αυτοί πρέπει να είναι οι στόχοι μας και όχι “συγκολλήσεις” η “διευρύνσεις” με ακροδεξιά και εθνοκαπηλικά εκτρώματα.
Γεώργιος Βουκελάτος
