Πριν από περίπου τρεις μήνες, όταν το Πολυτεχνείο βάφτηκε «μαύρο», ξεκίνησε ένα τεράστιο αστικό ντιμπέιτ. Πρέπει το γκράφιτι να αφαιρεθεί ή να μείνει άθικτο πάνω στους τοίχους, σαν όλα τα υπόλοιπα;
Μετά από λεκτικές διαμάχες, έντονες αντιπαραθέσεις αλλά και επιχειρήσεις καθαρισμού που σταμάτησαν λόγω διαμαρτυριών, τελικώς η απόφαση πάρθηκε. Τα συνεργεία καθαρισμού, σχεδόν δύο μήνες αφού προέκυψε το ζήτημα, έπιασαν δουλειά με στόχο να επαναφέρουν τους τοίχους στις οδούς Στουρνάρη και Πατησίων στην αρχική τους κατάσταση. Στις 30 Απριλίου η επιχείρηση «καθαρό Πολυτεχνείο» είχε ολοκληρωθεί. Ολοκληρώθηκε όμως με επιτυχία;
Αν εστιάσει κανείς στο σημείο που είχε γίνει το τεράστιο ασπρόμαυρο γκράφιτι, τότε η απάντηση είναι «ναι». Περπατώντας την οδό Πατησίων, η γωνία επί σχεδόν δύο μήνες καλυπτόταν εξ ολοκλήρου με άσπρες πινελιές πάνω σε κατάμαυρο φόντο, πλέον λάμπει από καθαριότητα. Στρίβοντας στην Στουρνάρη επικρατεί η ίδια εντύπωση, μέχρι να φτάσει κανείς στην οδό Κάνιγγος και να σταθεί απέναντι στο ιστορικό κτίριο.
Κοιτάζοντας αριστερά, το Πολυτεχνείο μοιάζει ολοκαίνουργιο. Οι τοίχοι του είναι βαμμένοι στο αρχικό τους χρώμα, σχεδόν άθικτοι από συνθήματα και μπογιές.
Αν κάνει στροφή 90 μοιρών, τότε το ίδιο κτίριο μοιάζει με καμβά αφηρημένης τέχνης. Δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες, άνθρωποι έχουν συντελέσει σε αυτή τη δημιουργία. Γκράφιτι, συνθήματα, πανό και αφίσες καταλαμβάνουν όλη την επιφάνεια του τοίχου.
Αν παρατηρήσει κανείς πιο προσεκτικά όμως, θα δει πως ακόμα και η αριστερή μεριά έχει τις… «ατέλειες» της. Οι τοίχοι μπορεί να είναι καθαροί, όμως ζουν ανάμεσα στα… απομεινάρια του παρελθόντος τους. Στάσεις λεωφορείων, κολώνες αλλά και το μεγάλο μεταλλικό αντικείμενο κατά μήκους του δρόμου, συνεχίζουν να καλύπτονται από το πολυσυζητημένο γκράφιτι. Δεν υπήρξε η παραμικρή προσπάθεια αφαίρεσης του.
Την ίδια στιγμή, η κεντρική πύλη του Πολυτεχνείου, επί της οδού Πατησίων, παραμένει γεμάτη από τις καλλιτεχνικές παρεμβάσεις των γκραφιτάδων της Αθήνας.
Το τεράστιο ασπρόμαυρο γκράφιτι, που άλλοι ονόμασαν «μουτζούρα» και άλλοι «έργο τέχνης», ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι, όσον αφορά την εμφάνιση του ιστορικού κτιρίου. Το θέμα όμως είναι πως τρεις μήνες μετά, μόνο η… σταγόνα, σχεδόν, σκουπίστηκε, με το ποτήρι να παραμένει γεμάτο.
Μπορεί να θεωρηθεί λοιπόν επιτυχημένη η υλοποίηση του σχεδίου «καθαρό Πολυτεχνείο»;
