Την πρώτη της ανάρτηση στην προσωπική της σελίδα στο Instagram μετά την παραίτησή της από τη θέση του προέδρου της Τεχνόπολης έκανε η Κατερίνα Γκαγκάκη. Η κυρία Γκαγκάκη που παραμένει δημοτική σύμβουλος του Δήμου Αθηναίων αναγκάστηκε χθες να υποβάλει την παραίτησή της στον Κώστα Μπακογιάννη -ο οποίος την έκανε δεκτή – μετά το σάλο που ξέσπασε από την συμμετοχή της στην εκπομπή του Γιώργου Λιάγκα, αναφορικά με το θέμα μίας φοιτήτριας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, που έπεσε θύμα σεξουαλικής κακοποίησης από άλλον φοιτητή.
Στην μακροσκελή της ανάρτηση την οποία συνοδεύει με μια φουρτουνιασμένη και αγριεμένη θάλασσα η κυρία Κατερίνα Γκαγκάκη εκφράζει τις σκέψεις της για όλα όσα έχουν συμβεί κάνοντας λόγο για μέρες που θα ξημερώνουν σκοτάδι και θα είναι βαριές, αφόρητες, τσιμεντένιες.
«Advice to my younger self #60: Κοίτα να δεις λοιπόν πώς θα χουν τα πράγματα. Θα έρθουν κάποιες μέρες που θα ξημερώνουν σκοτάδι. Βαριές, αφόρητες, τσιμεντένιες. Μέρες, περίοδοι, στιγμές χωρίς κρατήματα, χειρολαβές και ασφάλεια. Κινούμενη άμμος οι σταθερές, κατακάθια καταιγίδας οι πεπατημένες. Θα τις ξέρεις, θα τις περιμένεις, θα καιροφυλαχτείς. Θα έχεις μάθει άλλωστε μέσα στα χρόνια να ερμηνεύεις τα σημάδια, να διαβάζεις τους οιωνούς, να ανασκουμπώνεσαι, να συγκεντρώνεσαι, να παραμονεύεις.
Θα έχεις μάθει. Ότι μόνο μόνη σου θα αποφασίζεις, μόνο πάνω σου θα ακουμπάς. Μόνο όταν το αξιολογείς η ίδια θα οπισθοχωρείς. Θα έχεις συνηθίσει. Να μετράς και να μετριέσαι. Να ξεχωρίζεις τους άξιους, τους διάφανους, τους δοτικούς, τους παρόντες. Στα έργα. Στο εδώ, όχι το όταν και το αν. Με τον καιρό θα καταλάβεις. Θα αναγνωρίσεις, θα παραδεχτείς. Ότι θα είσαι από αυτές. Που πεισμώνουν. Που επιταχύνουν λαβωμένες. Και θέλουν και διεκδικούν. Χωρίς πλάτες. Δεν ξεχνάνε, περιμένουν.
Που όταν τις πληγώνουν, δίκαια ή άδικα, φωνάζουν από μέσα τους. Πολύ, σπαραχτικά, άγρια. Βουβά. Και αντεπιτίθενται στο χρόνο τους. Μόνες. Με δύναμη, ορμή και πάγο. Με απόσταση και συνέπεια. Με στοιχεία, αλλά χωρίς απωθημένο. Με συναίσθημα προσώπου αλλά καμία έκφραση ψυχής.
Το κατέκτησαν, το τελειοποίησαν. Κι εσύ».
