Τα μεγάλα ερωτήματα είναι, τι θα κάνει ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός, καθώς και εάν τα στελέχη του θα στηρίξουν τη νέα ηγεσία ή θα επιδοθούν σε μία λευκή απεργία ή ακόμα και σε ένα ιδιότυπο αντάρτικο
Εξ ου και η τελευταία «γραμμή άμυνας» ήταν να πετύχει ο κ. Παπανδρέου ποσοστό άνω του 40%. Η συντριπτική ήττα που επιφύλαξε όμως ο τελικός γύρος αναγκάζει τους περισσότερους να επαναπροσδιορίσουν πολλά πράγματα, ορισμένοι ακόμα και την παρουσία τους στο Κίνημα Αλλαγής.
Τα μεγάλα ερωτήματα είναι, τι θα κάνει ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός, καθώς και εάν τα στελέχη του θα στηρίξουν τη νέα ηγεσία ή θα επιδοθούν σε μία λευκή απεργία ή ακόμα και σε ένα ιδιότυπο αντάρτικο.
Κατ’ αρχάς ο κ. Παπανδρέου δεν φάνηκε να το παίρνει και τόσο βαριά, όσο συμβολισμό πίκρας κι αν είχε το ζεϊμπέκικο «συννεφιασμένη Κυριακή», που χόρεψε το βράδυ της Κυριακής. Σύμφωνα με πληροφορίες που κυκλοφορούν ο πρώην πρωθυπουργός ενδιαφέρεται να επιστρέψει στο πρόγραμμα που είχε πριν εμπλακεί στην κούρσα της αρχηγίας, παρά να στήσει οποιασδήποτε μορφής εσωκομματικό «μαγαζί».
Έχει τους συνεργάτες του, το γραφείο του, τα προνόμια του πρώην πρωθυπουργού και αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, αλλά και την ιδιότητα του προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Διαθέτει ή και εφευρίσκει αρκετά πεδία δράσης και παρεμβάσεων και πολλές δραστηριότητες στην Ελλάδα και, κυρίως, στο εξωτερικό. Αυτή την ώρα δεν τον απασχολεί να προκαλέσει προσκόμματα στον κ. Ανδρουλάκη, ούτε να θέσει όρους στη νέα ηγεσία.
Αναγνωρίζει την ισχυρή και καθαρή εντολή, που έλαβε ο νέος αρχηγός να εφαρμόσει την πολιτική του και να κάνει τις επιλογές του. Θα είναι έκπληξη για παράδειγμα, εάν στην αυριανή συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας, κατά την οποία θα υπάρξει αναδιάταξη ρόλων, θέσει οποιαδήποτε ένσταση – εάν συμβεί κάτι τέτοιο θα είναι κατόπιν ασφυκτικών πιέσεων δικών του ανθρώπων, που κάνουν ότι δεν έγινε τίποτα την Κυριακή και θεωρούν ότι τους παραμερίζει η νέα ηγεσία.
Υπό κανονικές συνθήκες και εφόσον δεν επηρεαστεί από τους λεγόμενους σκληρούς «παπανδρεϊκούς», ο πρώην πρωθυπουργός θα εξετάσει αρκετά αργότερα τη δική του πορεία. Εάν δηλαδή θέλει να είναι και πάλι υποψήφιος βουλευτής ή οτιδήποτε έχει να κάνει με το ΚΙΔΗΣΟ και τον δικό του ρόλο.
Από την άλλη υπάρχουν οι «παπανδρεϊκοί». Οι οποίοι δεν έχουν τις ίδιες αγωνίες με τον Γιώργο, ούτε όμως και αποτελούν ένα ενιαίο σύνολο. Άλλοι ετοιμάζονται να ενσωματωθούν, σεβόμενοι την εντολή της Κυριακής και να συνεργαστούν με τη νέα ηγεσία, άλλοι σκέφτονται πώς θα κατοχυρώσουν ρόλους απέναντι σε αυτή, ενώ κάποιοι λίγοι, ήδη σκέφτονται το επόμενο βήμα τους έξω από το ΚΙΝΑΛ, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι υπάρχει οποιαδήποτε οργανωμένη κίνηση, παρά μόνο αφορά σε προσωπικές επιλογές και αδιέξοδα.
Στελέχη της παλιάς φρουράς, όπως πρώην υπουργοί και στενοί του συνεργάτες που πρωτοστάτησαν μάλιστα στη μάχη του 2007 και επιστρατεύτηκαν σε τούτη που έληξε άδοξα, ως «δυνατά χαρτιά», θεωρείται ότι οδεύουν προς οικειοθελή αποχώρηση. Όσοι δεν έχουν αντιληφθεί τι επέλεξε ο κόσμος της παράταξης την Κυριακή, αναμένεται να δεχθούν ευγενικά μία «βοήθεια» για να πράξουν το ίδιο.
Άλλα, πιο ενεργά στελέχη, που βρέθηκαν στο πλευρό του πρώην πρωθυπουργού, «εξετάζονται» ανά περίπτωση. Για όσους πάντως θέλουν να παραμείνουν στις γραμμές της παράταξης, υπάρχει ενωτική διάθεση και βούληση για αξιοποίησή τους από τη νέα ηγεσία.
Προς την αποχώρηση με κατεύθυνση τον ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονται στελέχη, που έτσι κι αλλιώς ένιωθαν εγκλωβισμένα και πριν την αλλαγή ηγεσίας, καθώς το πολιτικό μέλλον τους ήταν θολό στο ΚΙΝΑΛ. Η ενδεχόμενη και επιδιωκόμενη άνοδος του κόμματος κάνει κάποιους να αναθαρρούν – πχ, για την αύξηση των βουλευτικών εδρών – αλλά κάτι τέτοιο δεν σημαίνει κι όταν οι ευοίωνες προοπτικές είναι για τους ίδιους, με δεδομένο ότι έρχεται ένα κύμα ανανέωσης.
Είναι σίγουρο πάντως ότι ο κύκλος του «παπανδρεϊσμού» έχει κλείσει οριστικά για το ΚΙΝΑΛ, μετά τα όσα έγιναν (ή δεν έγιναν) σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση.
