Γράφει ο Αλέξανδρος Μωραϊτάκης*
Ο αείμνηστος Αντρέας Παπαντρέου θεωρούσε τους ελεύθερους επαγγελματίες και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις ως τη «ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας».
Ακούω επίσης εδώ και τέσσερα χρόνια την κυβέρνηση να ισχυρίζεται ότι εκπροσωπεί «τους πολλούς» και όχι τις «ελίτ» και φυσικά οι ελεύθεροι επαγγελματίες με τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις αποτελούν μια από τις πολυπληθέστερες κατηγορίες εργαζομένων.
Πάμε λοιπόν να δούμε πως «η κυβέρνηση των πολλών» αντιμετωπίζει κατά την τελευταία τετραετία τους ελεύθερους επαγγελματίες και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, καθώς ένας συμπολίτης μας που έχει την ατυχία να ανήκει στην κατηγορία αυτή:
Πρώτον, άγνωστο γιατί, επιβαρύνεται με τέλος επιτηδεύματος, ανεξάρτητα από το ύψος του εισοδήματός του.
Δεύτερον, φορολογείται με συντελεστή 22% από το πρώτο ευρώ χωρίς την ύπαρξη αφορολογήτου ορίου.
Τρίτον, του επιβάλλονται πανύψηλοι φορολογικοί συντελεστές (πχ 45% πάνω από τα 45.000 ευρώ).
Τέταρτον, τον «γδύνουν» στις ασφαλιστικές (βλέπε στην πράξη, επίσης φορολογικές) εισφορές (πχ καταβάλλει 21.000 ευρώ το χρόνο για ετήσιο εισόδημα 70.000 ευρώ).
Πέμπτο, αναγκάζεται να πληρώσει προκαταβολή φόρου100% για το επόμενο έτος, καθιστώντας σε πολλές δυσχερή τη συνέχιση της επιχείρησής του (πχ start ups).
Έκτο, υπόκειται σε φορολογικούς ελέγχους μέσα σε ένα θεσμικό πλαίσιο πολυδαίδαλο το οποίο μεταβάλλεται κάθε λίγο και λιγάκι. Ακόμη και οι επαγγελματίες λογιστές μπερδεύονται και έτσι η επιβάρυνση με λογιστικές διαφορές, πρόστιμα και προσαυξήσεις είναι συχνότατες (και πολύ συχνά άδικες-γραφειοκρατικές) ακόμη και σε άτομα που επιδιώκουν να λειτουργήσουν με βάση το «γράμμα του νόμου». Αν τώρα, ο φορολογούμενος αμφισβητήσει το «χαράτσι» και καταφύγει στα φορολογικά δικαστήρια, τότε θα πρέπει να καταβάλει «εδώ και τώρα» το 50% του ποσού, περιμένοντας κάποια χρόνια μήπως και δικαιωθεί στα δικαστήρια.
Έβδομο, επιβαρύνεται με απίστευτα «χαράτσια» ανεξάρτητα από το ύψος των κερδών του. Για παράδειγμα, πληρώνει ΕΝΦΙΑ για το ιδιόκτητο γραφείο του, αλμυρά διόδια και φόρους καυσίμων για τις επαγγελματικές του μετακινήσεις, πλήθος από παράβολα και τόσα άλλα.
Όγδοο, πρέπει να είναι πολύ τυχερός, έτσι ώστε να μην πέσει πολλές φορές θύμα κλοπής και να μην σπάσουν το κατάστημά του διάφορες «συλλογικότητες»
Ένατο, θα πρέπει όχι μόνο να προβλέπει σωστά, αλλά και να αποκτήσει όνομα προφήτη ξακουστό όπως του… Νοστράδαμου. Θα πρέπει δηλαδή να είναι σε θέση να προβλέψει χιλιάδες πράγματα, τα οποία σε άλλες χώρες της Ευρώπης θεωρούνται δεδομένα: Θα έχουμε ευρώ, δραχμή, ή το «νόμισμα Βαρουφάκη»; Θα αρθούν τα capital controls και πότε; θα ξεκινήσουν κάποτε οι τράπεζες να δίνουν δάνεια; Με ποιο φορολογικό συντελεστή θα φορολογείται τα επόμενα χρόνια; Θα επιτρέπει η κυβέρνηση να υλοποιηθούν επενδύσεις στη χώρα και έτσι να ανοίξουν οι δουλειές του, ή θα… ανακαλύπτει «δάση» και «αρχαία»»; Και φυσικά, ο αριθμός των ερωτημάτων μπορεί να συνεχίζεται μέχρι αύριο.
Δέκατο, σε περίπτωση που σε κάποια από τις προηγούμενες προβλέψεις του πέσει έξω και η επιχείρησή του δεν πάει καλά, δεν μπορεί να την κλείσει περιορίζοντας τη ζημία του. Και αυτό όχι μόνο γιατί δεν μπορεί να απολύσει πάνω από το 10% των εργαζομένων του ανά μήνα, αλλά και γιατί δεσμεύεται από συμβάσεις όπως για παράδειγμα το συμβόλαιο του ενοικίου του.
Θα συμφωνήσω απόλυτα πως μπορεί η κατάσταση να επιδεινώθηκε σημαντικά κατά την τελευταία τετραετία, ωστόσο αξιοσημείωτα προβλήματα υπήρχαν και στο παρελθόν.
Και επειδή πρέπει να είμαστε άνθρωποι που κοιτάμε μπροστά, η βούληση, η προτεραιότητα και το στοίχημα της νέας κυβέρνησης που θα προκύψει από τις εκλογές της 7ης Ιουλίου είναι το πώς θα βελτιώσει δραστικά την κατάσταση.
*Ο Αλέξανδρος Μωραϊτάκης είναι τέως Βουλευτής Α’ Αθηνών με τη Νέα Δημοκρατία
