Ο Κύπριος Πρόεδρος απέρριψε τις προτάσεις για λύση δύο κρατών και αναφέρθηκε στην εισήγησή του για επιστροφή στο Σύνταγμα του 1960
Ο Κύπριος Πρόεδρος απέρριψε τις προτάσεις για λύση δύο κρατών και αναφέρθηκε στην εισήγησή του για επιστροφή στο Σύνταγμα του 1960 με την συμμετοχή των Τουρκοκυπρίων στις δομές του κράτους, ώστε να αποτελέσουν μέρος της μετεξέλιξης σε διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία.
Ο κ. Αναστασιάδης αναφέρθηκε στις παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου από την Τουρκία, στην Κύπρο, την Συρία, το Ιράκ, το Ναγκόρνο Καραμπάχ και την Λιβύη, υπενθυμίζοντας τις προκλήσεις εναντίον της Ελλάδας.
Η προσφώνηση Αναστασιάδη
Αρχικά, θα ήθελα να συγχαρώ τον εκλεγμένο Πρόεδρο της εβδομηκοστής έκτης συνόδου της Γενικής Συνέλευσης, Εξοχότατο κ. Abdulla Shahid, και τον Γενικό Γραμματέα κ. Antonio Guterres για την πρόσφατη επανεκλογή του για δεύτερη πενταετή θητεία και να διαβεβαιώσω για την αμέριστη στήριξη της Κυβέρνησής μου στην αποστολή του.
Αυτή είναι η ένατη συνεχής χρονιά που παρακολουθώ τις εργασίες της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών.
Συσκέψεις που κάθε χρόνο επικεντρώνονται σε σημαντικά ζητήματα σχετικά με εξελίξεις και προκλήσεις που είναι κρίσιμες για την ανθρωπότητα, με στόχο, μέσω συλλογικής δράσης, την αποτελεσματική αντιμετώπισή τους.
Κάνοντας έναν απολογισμό των διακηρύξεων και των αποφάσεών μας στο πέρασμα του χρόνου, πρέπει να ομολογήσω ότι αισθάνομαι – όπως πολλοί από εσάς – ένα βαθύ αίσθημα απογοήτευσης.
Αίσθημα απογοήτευσης, διότι βλέπω να διευρύνεται το χάσμα μεταξύ λόγων και έργων, μεταξύ των ευοίωνων δηλώσεων και δεσμεύσεων που γίνονται και των αποτελεσμάτων των μέτρων που υποσχόμαστε να υλοποιήσουμε.
Με κάθε ειλικρίνεια, πόσες φορές έχουμε μιλήσει για την ανάγκη αντιμετώπισης των περιφερειακών διαφορών, επικαλούμενοι τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ, καθώς και τις αποφάσεις και τα ψηφίσματα της Γενικής Συνέλευσης ή του Συμβουλίου Ασφαλείας;
Σε ποιο βαθμό η αδυναμία ή η ανεπαρκής εφαρμογή των αποφάσεών μας, διαιωνίζει τις συγκρούσεις και ενθαρρύνει τις παραβιάσεις, κάτι που με τη σειρά του πολλαπλασιάζει τις ανθρωπιστικές κρίσεις;
Πόσες φορές έχουμε μιλήσει για την επιτακτική ανάγκη αντιμετώπισης των μεγάλων παγκόσμιων προκλήσεων, όπως η φτώχεια, η πείνα, η παιδική θνησιμότητα, ο κοινωνικός και οικονομικός αποκλεισμός, η έλλειψη επαρκούς υγειονομικής περίθαλψης, η έλλειψη εκπαιδευτικών ευκαιριών;
Πόσο υποχωρητικοί είμαστε στην εφαρμογή των όσων έχουμε συμφωνήσει όσον αφορά τους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης και τη συμφωνία του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή;
Θα μπορούσα να επεκταθώ σε πολυάριθμα άλλα προβλήματα, η επίλυση των οποίων θα ήταν δυνατή, αν τα Ηνωμένα Έθνη είχαν εφαρμόσει τις σχετικές αποφάσεις τους.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η συλλογική και κοινή μας αποτυχία να αντιμετωπίσουμε αποφασιστικά τις προκλήσεις στις οποίες αναφέρθηκα, έχει οδηγήσει σε κατάπτωση και απογοήτευση πολλούς ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, των οποίων τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα και η αξιοπρέπεια δεν προστατεύονται επαρκώς.
Παράλληλα, έχει οδηγήσει και στην άνοδο ανησυχητικών εξελίξεων, όπως ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός, ο βίαιος εξτρεμισμός, ο σεχταρισμός, η καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς, ο εμφύλιος πόλεμος και οι εθνοτικές συγκρούσεις.
Το εξίσου ανησυχητικό είναι ότι ο συνδυασμός των παραπάνω έχει οδηγήσει σε βίαιο εκτοπισμό εκατομμυρίων ανθρώπων και έχει δημιουργήσει πρωτοφανή κύματα προσφύγων και μεταναστευτικών ροών, τα οποία ασκούν τεράστιες οικονομικές και κοινωνικές πιέσεις σε όλες τις χώρες και περιοχές που επηρεάζονται.
Δυστυχώς – και πρέπει να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας – τα ιδιοτελή συμφέροντα εμποδίζουν τις ιδρυτικές αρχές των Ηνωμένων Εθνών, στις οποίες η ανθρωπότητα έχει εναποθέσει τις ελπίδες της για ένα ευημερούν και ειρηνικό μέλλον.
Προκειμένου να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, υπάρχει μόνο μία απάντηση:
Πολυμέρεια, απτή αλληλεγγύη και ισχυρότερες εταιρικές σχέσεις, βασισμένες σε μια θετική ατζέντα.
Για το λόγο αυτό, στηρίζουμε σταθερά τις προτεραιότητες μεταρρύθμισης και αναζωογόνησης του Γενικού Γραμματέα, οι οποίες αποσκοπούν στην ενίσχυση της αποτελεσματικότητας του Οργανισμού και στην περαιτέρω προώθηση της διατήρησης και οικοδόμησης της ειρήνης, της ανθρωπιστικής βοήθειας και της μακροπρόθεσμης ανάπτυξης και μεγέθυνσης.
Τα όσα μόλις ανέφερα, δεν έχουν σε καμία περίπτωση σκοπό να υποβαθμίσουν τα πολυάριθμα επιτεύγματα του έργου των Ηνωμένων Εθνών.
Οι παρατηρήσεις και τα σχόλιά μου έχουν ως στόχο να τονίσουν την ανάγκη μετασχηματισμού, μέσω μεταρρυθμίσεων, ενός Οργανισμού που θα δώσει πραγματική ελπίδα σε όσους έχουν ανάγκη από διεθνή προστασία, στην αναζήτηση της συλλογικής ασφάλειας, της ειρήνης και της ανάπτυξης.
Να μετατρέψουμε τα Ηνωμένα Έθνη σε έναν πολύ πιο αποτελεσματικό Οργανισμό.
Τα έντονα και ειλικρινή λόγια μου δεν είναι ακούσια.
Βρίσκομαι εδώ μπροστά σας εκπροσωπώντας μια χώρα η οποία, δυστυχώς, εξακολουθεί να υφίσταται τις συνέπειες της κατάφωρης παραβίασης των θεμελιωδών αρχών των Ηνωμένων Εθνών, ως αποτέλεσμα της παράνομης στρατιωτικής εισβολής στην Τουρκία το 1974 και της συνεχιζόμενης κατοχής.
Έκτοτε, τόσο η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών όσο και το Συμβούλιο Ασφαλείας, έχουν εκδώσει πολυάριθμες αποφάσεις και ψηφίσματα, καλώντας την Τουρκία να τερματίσει την παράνομη κατοχή και να αποσύρει τα κατοχικά της στρατεύματα, δημιουργώντας ταυτόχρονα τη βάση για την επίτευξη μιας συνολικής λύσης του Κυπριακού προβλήματος.
Αποφάσεις και ψηφίσματα τα οποία – ελλείψει αποφασιστικότητας και των απαραίτητων μέσων για την εφαρμογή τους – έχουν οδηγήσει στο θράσος του εισβολέα που προσπαθεί να παρουσιαστεί ως θύμα, αντί του θύτη που είναι στην πραγματικότητα.
Δεν είναι πρόθεσή μου να εμπλακώ σε ένα παιχνίδι επίρριψης ευθυνών, αλλά δεν μπορώ να αφήσω απαρατήρητο τον παραλογισμό της τουρκικής ρητορικής, ο οποίος έγκειται στον ισχυρισμό τους ότι οι προσπάθειες για συμβιβασμό έχουν εξαντληθεί και η εστίαση θα πρέπει τώρα να είναι στην επίτευξη μιας διευθέτησης με βάση τις λεγόμενες “πραγματικότητες επί του εδάφους”.
Επιτρέψτε μου να σας υπενθυμίσω ποιες είναι οι πραγματικές πραγματικότητες στο έδαφος:
Δεν είναι γεγονός ότι το τριάντα επτά τοις εκατό του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας, ενός κράτους-μέλους της ΕΕ, παραμένει υπό τουρκική στρατιωτική κατοχή, με περισσότερα από σαράντα χιλιάδες στρατεύματα να βρίσκονται ακόμη στο έδαφος;
Δεν είναι γεγονός ότι μετά την τουρκική εισβολή του 1974, το ένα τρίτο των Ελληνοκυπρίων αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις πατρογονικές τους εστίες;
Δεν είναι γεγονός ότι, ενώ οι Τουρκοκύπριοι κατείχαν περίπου το δεκατέσσερα τοις εκατό της ιδιωτικής γης, σήμερα σφετερίζονται το τριάντα – επτά τοις εκατό του νησιού;
Δεν είναι γεγονός ότι λεηλάτησαν εκκλησίες, κατέστρεψαν αρχαιολογικούς χώρους και πολιτιστική κληρονομιά χιλιάδων ετών;
Δεν είναι γεγονός ότι έχουν σκοτώσει χιλιάδες ανθρώπους και έχουν επιδοθεί σε κάθε είδους θηριωδίες και ακόμη και σήμερα σχεδόν χίλια άτομα αγνοούνται;
Δεν είναι γεγονός ότι έχουν εμφυτεύσει εκατοντάδες χιλιάδες Τούρκους υπηκόους στις κατεχόμενες περιοχές, αλλοιώνοντας έτσι το δημογραφικό χαρακτήρα του νησιού – μετατρέποντας τους Τουρκοκύπριους σε μειονότητα στις περιοχές που κατέχουν;
Δεν είναι γεγονός ότι δεν εφάρμοσαν ποτέ τη Συμφωνία του 1975 για το καθεστώς των εγκλωβισμένων, που τότε ξεπερνούσαν τις είκοσι – τρεις χιλιάδες, ενώ σήμερα αριθμούν μόλις τριακόσιους πενήντα;
Δεν είναι γεγονός ότι όλα τα παραπάνω εγκλήματα έχουν καταδικαστεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και το Συμβούλιο της Ευρώπης με πληθώρα αποφάσεων, με την Τουρκία να μην έχει συμμορφωθεί ούτε σε μία απόφαση;
Δεν είναι γεγονός ότι η Τουρκία έχει εγκαθιδρύσει μια παράνομη οντότητα στα κατεχόμενα, η οποία βρίσκεται υπό τον απόλυτο πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό, πολιτιστικό και θρησκευτικό έλεγχό της;
Έναν έλεγχο που καταγγέλλεται και από την πλειοψηφία των Τουρκοκυπρίων;
Μια παράνομη οντότητα που περιγράφεται από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ως “υποτελής τοπική διοίκηση” της Τουρκίας;
Δεν είναι γεγονός ότι η Τουρκία προσπαθεί να εξισώσει το κράτος, τη διεθνώς αναγνωρισμένη Κυπριακή Δημοκρατία – μέλος των Ηνωμένων Εθνών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης – με την παράνομη αποσχιστική οντότητα;
Δεν είναι γεγονός ότι η παραπάνω διακήρυξη της υποτιθέμενης απόσχισης είχε καταδικαστεί από το Συμβούλιο Ασφαλείας και θεωρήθηκε νομικά άκυρη;
Και δεν είναι γεγονός ότι το Συμβούλιο Ασφαλείας – Συμβούλιο ζήτησε την ανατροπή της και όλα τα κράτη και η διεθνής κοινότητα στο σύνολό της, να μην την αποδεχτούν και να μην την υποβοηθήσουν με οποιονδήποτε τρόπο;
Δεν είναι γεγονός ότι πρόσφατα με την παρουσία του Προέδρου Ερντογάν στην Κύπρο προσπαθούν να αλλάξουν το καθεστώς της περιφραγμένης – πόλης της Αμμοχώστου, κατά παράβαση των ψηφισμάτων του Συμβουλίου των Ηνωμένων Εθνών και της καταδίκης της διεθνούς κοινότητας;
Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στη Γενική Συνέλευση την Τρίτη, ο Πρόεδρος της Τουρκίας, κ. Ερντογάν, δήλωσε, και παραθέτω:
“Ελπίζουμε ότι τα προβλήματα σχετικά με την οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων θα επιλυθούν στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου και των σχέσεων καλής γειτονίας”.
Αναρωτιέμαι σε ποιο διεθνές δίκαιο αναφέρεται ο κ. Ερντογάν.
Δεν είναι γεγονός ότι η Τουρκία αρνείται να συμμορφωθεί με τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982, η οποία κωδικοποιεί το σχετικό διεθνές εθιμικό δίκαιο;
Πώς αντιλαμβάνεται ο κ. Ερντογάν την επίλυση των διαφορών σχετικά με τις οριοθετήσεις;
Μήπως αναφέρεται στην αυθαίρετη ερμηνεία του διεθνούς δικαίου από την ίδια την Τουρκία, η οποία μειώνει την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κύπρου κατά σαράντα – τέσσερα λεπτά, εις βάρος τόσο των Ελληνοκυπρίων όσο και των Τουρκοκυπρίων;
Ο Πρόεδρος Ερντογάν μίλησε επίσης για την ανάγκη διατήρησης σχέσεων καλής γειτονίας.
Και αναρωτιέμαι, για άλλη μια φορά:
Ποια χώρα είχε εισβάλει και μέχρι σήμερα κατέχει την Κύπρο;
Ποια χώρα εισέβαλε στη Συρία;
Ποια χώρα παραβιάζει την κυριαρχία του Ιράκ;
Ποια χώρα παρεμβαίνει στις εσωτερικές υποθέσεις της Λιβύης;
Ποια χώρα παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας;
Ποια χώρα παρεμβαίνει στη σύγκρουση του Ναγκόρνο-Καραμπάχ;
Εξοχότατοι,
Το αφήγημα που προβάλλεται και από την τουρκική πλευρά, σύμφωνα με το οποίο όλες οι προσπάθειες για επίτευξη συμβιβασμού απέτυχαν και θα πρέπει να αναζητήσουμε λύσεις εκτός του πλαισίου του ΟΗΕ, ενισχύει τα βάσιμα επιχειρήματα ότι το τελικό παιχνίδι της Τουρκίας δεν είναι η επίλυση του Κυπριακού, αλλά η μετατροπή της Κύπρου σε προτεκτοράτο της.
Και θα το αναπτύξω περαιτέρω.
Στην έκθεσή του της 28ης Σεπτεμβρίου 2017, σχετικά με τα αποτελέσματα της Διάσκεψης για την Κύπρο στο Κραν Μοντάνα, στην παράγραφο 27 ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ ορθά εκτίμησε ότι όλα τα εσωτερικά στοιχεία που περιλαμβάνονται στο πλαίσιο των έξι σημείων του είχαν σχεδόν ή σχεδόν επιλυθεί.
Έτσι, ενώ ο στόχος του Γενικού Γραμματέα για την επίτευξη στρατηγικής συμφωνίας ήταν σε απόσταση αναπνοής, ο λόγος της ανεπιτυχούς έκβασης ήταν η άκαμπτη στάση της Τουρκίας και η επιμονή της στη διατήρηση της αναχρονιστικής Συνθήκης Εγγυήσεων, του δικαιώματος επέμβασης και της μόνιμης παρουσίας στρατευμάτων.
Επιπλέον, μετά τη Διάσκεψη στο Κραν Μοντάνα, σύμφωνα με τη δέσμευσή μας να επαναλάβουμε την ειρηνευτική – διαδικασία, οι δύο ηγέτες και ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ κατέληξαν σε κοινή συμφωνία στις 25 Νοεμβρίου 2019 σχετικά με τις αρχές που θα πρέπει να διέπουν την επανέναρξη ενός νέου γύρου διαπραγματεύσεων, δηλαδή
– Η κοινή δήλωση του 2014,
– Οι συγκλίσεις που έχουν επιτευχθεί μέχρι σήμερα, και, – Το πλαίσιο έξι σημείων που παρουσίασε ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ στο Κραν Μοντάνα.
Μετά από τα παραπάνω, θα περίμενε κανείς ότι το επόμενο βήμα θα ήταν η επανέναρξη των διαπραγματεύσεων.
Ωστόσο, με τους τουρκικούς στόχους να είναι διαφορετικοί, γίναμε μάρτυρες απροκάλυπτων παρεμβάσεων της Τουρκίας για την εκδίωξη του ηγέτη της τουρκοκυπριακής κοινότητας, με τον οποίο επιτεύχθηκε η πιο πάνω Κοινή Συμφωνία.
Προφανής στόχος ήταν η αντικατάστασή του από μια νέα ηγεσία που θα αναπαράγει και θα υιοθετεί τη θέση της Τουρκίας για αλλαγή της συμφωνημένης βάσης λύσης, με απώτερο στόχο τη λύση των δύο κρατών.
Έτσι, είναι σαφές γιατί δεν είναι δυνατή η επίτευξη συμβιβασμού όταν η μία πλευρά παρεκκλίνει από το πλαίσιο του ΟΗΕ ή ακυρώνει τις συμφωνίες που έχουν επιτευχθεί και επιδιώκει μια διαφορετική μορφή διευθέτησης, σε αντίθεση με τη συμφωνημένη βάση και την εντολή καλών υπηρεσιών του Γενικού Γραμματέα.
Κυρίες και κύριοι,
Μέρος της τουρκικής ατζέντας είναι και η δημιουργία νέων τετελεσμένων επί τόπου στην Αμμόχωστο, κατά πλήρη παράβαση και παραβίαση των σχετικών ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και συγκεκριμένα των πέντε πενήντα και επτά ογδόντα εννέα.
Όλες αυτές οι ενέργειες αποσκοπούν ξεκάθαρα στην καταστροφή των προοπτικών διευθέτησης με βάση το συμφωνημένο πλαίσιο του ΟΗΕ.
Κυρίες και κύριοι,
Ένας συμβιβασμός γίνεται ακόμη πιο δύσκολο να επιτευχθεί όταν οι νέες ιδέες που προτείνονται από την πλευρά μας, όπως ζητήθηκε από τον Γενικό Γραμματέα και σε μια προσπάθεια να προχωρήσει η διαδικασία, απορρίπτονται απροκάλυπτα.
Έχω προτείνει την αποκέντρωση της άσκησης των εξουσιών, την οποία θεωρούμε ως την κατάλληλη ισορροπία μεταξύ της ενίσχυσης του ουσιαστικού ρόλου των συνιστώντων κρατών και της απρόσκοπτης λειτουργίας του κράτους, μεταξύ άλλων και σε διεθνές επίπεδο.
Έχω επίσης επισημάνει την προθυμία μας να εξετάσουμε την επιλογή ενός κοινοβουλευτικού συστήματος με τελετουργικό αρχηγό του κράτους και εκ περιτροπής πρωθυπουργό.
Και πιο πρόσφατα, έχω μάλιστα απευθύνει πρόσκληση στους Τουρκοκύπριους να επανέλθουν στους κρατικούς θεσμούς που θεσπίστηκαν με το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας του 1960, εφαρμόζοντας έτσι πλήρως, τηρουμένων των αναλογιών, τις σχετικές πρόνοιές του.
Είναι αυτονόητο ότι μια τέτοια πρόσκληση δεν προορίζεται να αποτελέσει εναλλακτική λύση στη συμφωνημένη βάση της διευθέτησης.
Αποσκοπεί στο να διευκολύνει την επιστροφή της τουρκοκυπριακής κοινότητας στο κράτος εν αναμονή της τελικής διευθέτησης, εφόσον επιτευχθεί στρατηγική συμφωνία, συμμετέχοντας έτσι πλήρως στην εξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας σε ομοσπονδιακό κράτος.
Η πρόταση αυτή θα πρέπει επίσης να αξιολογηθεί σε συνδυασμό με το πακέτο των μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης που πρότεινα τον περασμένο Δεκέμβριο και δυστυχώς απορρίφθηκαν από την τουρκική πλευρά.
Κυρίες και κύριοι,
Αυτό που θα ήθελα να σας διαβεβαιώσω είναι για την αποφασιστικότητά μου να επαναφέρω τη διαπραγματευτική διαδικασία σε τροχιά, στη βάση του πλαισίου του ΟΗΕ και της συμφωνίας που επιτεύχθηκε στο Βερολίνο στις 25 Νοεμβρίου 2019.
Για εμάς, υπάρχει μόνο ένα Σχέδιο:
Η επίτευξη διευθέτησης στη βάση μιας διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα, όπως ορίζεται στα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και σύμφωνα με τις αρχές στις οποίες βασίζεται η ΕΕ.
Μια διευθέτηση που θα οδηγήσει σε ένα λειτουργικό και βιώσιμο κράτος, χωρίς το απαρχαιωμένο Σύστημα Εγγυήσεων, το δικαίωμα επέμβασης, την παρουσία ξένων στρατευμάτων ή οποιουδήποτε είδους ξένες εξαρτήσεις.
Μια διευθέτηση που θα ωφελήσει εξίσου όλους τους Κύπριους, Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους, σεβόμενη πλήρως τα ανθρώπινα δικαιώματά τους και συμβάλλοντας στην ειρήνη και τη σταθερότητα της περιοχής.
Η εκτενής αναφορά μου στο Κυπριακό, αγαπητοί φίλοι, αποσκοπεί στην ανάδειξη της ανάγκης να αντιμετωπίσουμε τις πραγματικότητες και τα ζητήματα που έχουμε μπροστά μας, στη βάση των αξιών και των αρχών του διεθνούς δικαίου και όχι στη βάση του νόμου που ερμηνεύουν αυθαίρετα οι ισχυροί.
Εξοχότατοι,
Το επιλεγμένο θέμα της φετινής Γενικής Συνέλευσης: “Οικοδομώντας ανθεκτικότητα μέσω της ελπίδας – για να ανακάμψουμε από το COVID-19, να ανοικοδομήσουμε τη βιωσιμότητα, να ανταποκριθούμε στις ανάγκες του πλανήτη, να σεβαστούμε τα δικαιώματα των ανθρώπων και να αναζωογονήσουμε τα Ηνωμένα Έθνη” – είναι, φυσικά, πολύ επίκαιρο και σχετικό με τις βαρυσήμαντες προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπίσουμε.
Καθώς οι ενέργειές μας είναι αλληλένδετες και επηρεάζουν η μία την άλλη, εμείς, όλα τα έθνη του κόσμου, δώσαμε μια συλλογική υπόσχεση για την υλοποίηση των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης, ώστε να αντιμετωπίσουμε τις οικουμενικές προκλήσεις, στις οποίες ήδη αναφέρθηκα, προς όφελος της ανθρωπότητας.
Ταυτόχρονα, πρέπει επίσης όλοι να συνειδητοποιήσουμε ότι βρισκόμαστε σε μια καθοριστική στιγμή όσον αφορά την κλιματική αλλαγή.
Λαμβάνοντας υπόψη τις ανησυχητικές προβλέψεις σχετικά με τον αντίκτυπο της κλιματικής αλλαγής στην άμεση περιοχή μας, δηλαδή την Ανατολική Μεσόγειο και την ευρύτερη Μέση Ανατολή, η Κύπρος έχει αναλάβει συντονιστικό ρόλο για την ανάπτυξη ενός Περιφερειακού Σχεδίου Δράσης, το οποίο αποτελείται από δύο διαφορετικές συνιστώσες: μια επιστημονική και, στη συνέχεια, μια διακυβερνητική.
Κυρίες και κύριοι,
Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθώ στις πρόσφατες εξελίξεις στο Αφγανιστάν.
Μοιραζόμαστε μια συλλογική ευθύνη για την τήρηση του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου, ιδίως όσον αφορά την προστασία των γυναικών και των μειονοτήτων.
Πρέπει επίσης να διασφαλίσουμε ότι το Αφγανιστάν δεν θα γίνει ασφαλές καταφύγιο για την τρομοκρατία και τον εξτρεμισμό, ή έδαφος για την ανάπτυξη του οργανωμένου εγκλήματος, τη διακίνηση όπλων και ναρκωτικών και τα νέα κύματα παράνομης μετανάστευσης.
Μια άλλη περιοχή που θεωρείται επίσης συνώνυμο της διχόνοιας και της διαμάχης είναι η Μέση Ανατολή και η Βόρεια Αφρική.
Από την άποψη αυτή, η Κύπρος, ως ισχυρός υποστηρικτής του ιδεώδους ότι η Ανατολική Μεσόγειος και η ευρύτερη Μέση Ανατολή μπορούν να γίνουν μια περιοχή σταθερότητας, ειρήνης και συνεργασίας, προσπαθεί να προωθήσει ενεργά ένα ενισχυμένο δίκτυο περιφερειακής συνεργασίας.
Εξοχότατοι,
Κλείνοντας, επιτρέψτε μου να τονίσω ότι σε έναν κατακερματισμένο και πολυπολικό Κόσμο, έχουμε περισσότερο από ποτέ ηθικό, δεοντολογικό και πολιτικό καθήκον να προωθήσουμε την ουσία του ανθρώπινου πολιτισμού, να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να διατηρήσουμε τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια και να δημιουργήσουμε συνθήκες που μπορούν να φέρουν ευημερία και ευημερία σε όλους.
Ελπίζω ότι το επόμενο έτος θα είμαστε σε θέση να είμαστε υπερήφανοι για τους εαυτούς μας επειδή έχουμε κάνει σημαντικά βήματα προς την εκπλήρωση αυτού του οράματος.
Σας ευχαριστώ πολύ για την προσοχή σας.
