Ερωτηθείς για το αν ο ίδιος έχει διαλέξει για το σπίτι του ο κ. Σκυλακάκης απάντησε «εγώ για το σπίτι μου κράτησα το πράσινο τιμολόγιο. Ο πάροχος δυστυχώς έχει βγει από τους ακριβούς. Του δίνω ένα μήνα καιρό να αλλάξει τιμές αλλιώς θα αλλάξω πάροχο».
Πρόσθεσε ότι «οι καταναλωτές αυτό που πρέπει να κάνουν είναι να κάνουν έναν απλό λογαριασμό. Η διαφορά μεταξύ του φθηνότερου και του ακριβότερου είναι περίπου 3,5 – 4 σεντς αυτή τη στιγμή στο πράσινο τιμολόγιο. 4 σεντς επί 500 κιλοβατώρες -να πάρουμε μια κατανάλωση που δεν είναι πάρα πολύ μεγάλη – είναι 20 ευρώ το μήνα. Αυτή είναι η επίπτωση του ανταγωνισμού ότι έχει κέρδος 20 ευρώ το μήνα, 20 ευρώ το μήνα είναι πάνω από 200 ευρώ το χρόνο, αν έχεις μονίμως έναν φθηνό πάροχο. Όποιος αισθάνεται ότι αυτό είναι ένα ποσό για το οποίο αξίζει τον κόπο να παρακολουθεί τις τιμές λίγο πιο προσεκτικά ή και το μισό από αυτό και το ένα τέταρτο από αυτό, τότε κινείται με βάση το πράσινο ή το κίτρινο τιμολόγιο».
Σε άλλο σημείο ο κ. Σκυλακάκης είπε «όποιος έχει μικρότερες καταναλώσεις, εξοχικά σπίτια από εδώ, από εκεί, μπορεί να μπει είτε ένα καλό κίτρινο είτε ένα μπλε σταθερό και να έχει σχετικά το κεφάλι του ήσυχο. Γενικότερα το θέμα μας δεν είναι διαφορετικά τιμολόγια. Το θέμα μας είναι να διαλέξουμε έναν πάροχο που δεν είναι ακριβός»
Σε ερώτηση αν με δεδομένες τις χαμηλές τιμές και ένα θολό γεωπολιτικό τοπίο μπροστά μας θεωρεί ότι τα σταθερά, τα μπλε τιμολόγια έχουν σε αυτή τη φάση ένα πλεονέκτημα απάντησε «να έχουμε υπόψη μας το εξής. Τα τιμολόγια γενικότερα στο ρεύμα επηρεάζονται από τρεις παράγοντες μεγάλους. Ο ένας είναι οι τιμές του φυσικού αερίου όπου επηρεάζουν το δικό μας μείγμα γιατί έχει πολύ φυσικό αέριο. Ο δεύτερος είναι οι τιμές των ρύπων που επηρεάζουν κυρίως το λιγνίτη.
Όταν έχουμε πολύ υψηλές τιμές των ρύπων, όπως έχουμε τώρα και θα έχουμε και στα επόμενα χρόνια ο λιγνίτης είναι ένα παντελώς μη ανταγωνιστικό καύσιμο, είναι πανάκριβο και μας επηρεάζει αρνητικά το μείγμα. Και ο τρίτος είναι η συμμετοχή των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που είναι η πιο φθηνή πηγή ενέργειας. Και όσο αυξάνουμε τη συμμετοχή τους στο μείγμα, τόσο πιο φθηνή ενέργεια θα πληρώνουμε. Η στρατηγική της κυβέρνηση να κάνει την πράσινη μετάβαση και να φύγει ο λιγνίτης που είναι ακριβός και μη ανταγωνιστικός, να αντικατασταθεί και αυτός και ένα μεγάλο κομμάτι του φυσικού αερίου σταδιακά με ανανεώσιμες πηγές και μπαταρίες. Αυτό είναι η συνολική στρατηγική.
Σε αυτή την πορεία ταυτόχρονα θέλουμε να λειτουργεί ο ανταγωνισμός. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, να έχουμε ανταγωνισμό που να λειτουργεί και θέλουμε να κοιτάξουμε και άλλα πράγματα που δυσχεραίνουν τους πολίτες για να είναι αποτελεσματικοί στον ανταγωνισμό.
