Η επιθυμία του πρώην πρωθυπουργού και των προεδρικών για διεύρυνση περνά από τη συνεργασία με στελέχη από το πάλαι ποτέ κραταιό σοσιαλιστικό κόμμα. Οι αντιδράσεις και τα πρόσωπα που μπορούν να φέρουν αέρα κυβερνησιμότητας στην Κουμουνδούρου
Σε ορισμένους κύκλους του ΣΥΡΙΖΑ, πιστούς στον πρόεδρο Αλέξη Τσίπρα κυρίως, κυκλοφορεί συχνά η φράση, εν είδει κομματικού αυτοσαρκασμού ή και πικρόχολης παραδοχής, «αν θες να γίνει μια δουλειά ανάθεσέ την σε πασόκο». Το ότι ο αρχικός ΣΥΡΙΖΑ, εκείνος του 3%, δεν διαθέτει τα πιο ικανά στελέχη στο πεδίο της πρακτικής διαχείρισης πολιτικών πραγμάτων είναι οφθαλμοφανές ακόμα και τώρα. Οσο κι αν βοήθησε η κυβερνητική εμπειρία των πέντε ετών, η Κουμουνδούρου δεν είναι ακριβώς και η Masia (η περίφημη ακαδημία ταλέντων της Μπαρτσελόνα) της ελληνικής πολιτικής σκηνής. Η μη επαφή, διαχρονικά, της Αριστεράς με την εξουσία, ου μην και η κουλτούρα αντιπολίτευσης που διαμόρφωσαν τα στελέχη της, έδωσαν τελικά μία πολύ φτωχή δεξαμενή ανθρώπων ικανών να αναλάβουν κυβερνητικά πόστα, κάτι που δεν κατάφερε να διορθώσει σε θεαματικό βαθμό η διακυβέρνηση της περιόδου 2015-2019. Κάποιοι απέτυχαν παταγωδώς, άλλοι φιλότιμα διέσωσαν απλώς τα προσχήματα και μόνο ελάχιστοι κατάφεραν να βελτιωθούν.
Σε καμία περίπτωση, όμως, αυτή τη στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να υποστηρίξει ότι διαθέτει επαρκές προσωπικό για να κυβερνήσει, εάν υποθέσουμε ότι σύντομα θα κληθεί να αναλάβει τα ηνία της χώρας. Ο κ. Τσίπρας γνωρίζει αυτή την αδυναμία του κόμματός του και δεν είναι υπερβολή το ότι συχνά τον παρομοιάζουν με προπονητή o οποίος κοιτάζει απεγνωσμένος έναν καχεκτικό, χωρίς πολλές εναλλακτικές λύσεις, πάγκο -και διαπιστώνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ρόστερ πιο αδύναμο και από τον φετινό μπασκετικό Παναθηναϊκό.
Οι πρόσφατες εσωκομματικές εκλογές τού έλυσαν κάπως τα χέρια, καθώς έδωσαν στις «προεδρικές» τάσεις τουλάχιστον ένα 65%, έναντι το πολύ 35%, που έλαβαν οι αριστερόστροφες ομάδες, αλλά ο ίδιος δεν θέλει ακόμα να έρθει σε ρήξη με όσους πορεύτηκε επί δεκαετίες, έστω κι αν ορισμένοι εξ αυτών των τελευταίων αμφισβητούν έντονα πολιτικές του επιλογές, κυρίως τη στροφή στον κεντρώο ή άλλως μεσαίο χώρο.
Στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, που αναδείχθηκε από τις εκλογές του 2019, υπάρχουν περίπου 30-40 βουλευτές, που έλκουν ιδεολογικοπολιτική καταγωγή από τον χώρο που οριζόταν επί ΠΑΣΟΚ -και εκφραζόταν από αυτό- ως προοδευτική παράταξη. Περίπου 15 από τους βουλευτές αυτούς, αλλά και ορισμένα εξωκοινοβουλευτικά στελέχη, θεωρούνται, στον ένα ή τον άλλο βαθμό βεβαίως, έτοιμοι ή ικανοί να ετοιμαστούν για σημαντικούς ρόλους την επόμενη μέρα. Παράλληλα, στους κύκλους της προεδρικής φρουράς σκέφτονται όλο αυτό τον καιρό και πώς θα προσελκύσουν πασοκογενή στελέχη που θα σηματοδοτήσουν το άνοιγμα προς το Κέντρο. Με τον κ. Κυριάκο Μητσοτάκη να κάνει «πάρτυ» προς το παρόν σε αυτό τον ενδιάμεσο χώρο, ο οποίος κρίνει κατά τεκμήριο και τις εκλογικές αναμετρήσεις, πολλοί θεωρούν ότι ο κ. Τσίπρας έχει ήδη καθυστερήσει να κάνει τέτοιου είδους κινήσεις.
Η ανθρωπογεωγραφία των πασοκογενών, στους οποίους ο Αλέξης Τσίπρας στηρίζει πολλά, έχει ενδιαφέρον. Στην πρώτη γραμμή, για παράδειγμα, βρίσκονται ορισμένα στελέχη που έχουν κυβερνητική εμπειρία και ήδη διαδραματίζουν ρόλο στην αντιπολιτευτική δράση του ΣΥΡΙΖΑ. Ο πρώην υπουργός, στενός συνεργάτης του κ. Τσίπρα και νυν τομεάρχης Προστασίας του Πολίτη Χρήστος Σπίρτζης είναι ένας εξ αυτών. Με πανελλαδικό δίκτυο στελεχών και δεδομένες οργανωτικές ικανότητες, έφτασε κάποια στιγμή να συζητείται και για γραμματέας του κόμματος – πριν να αναλάβει τελικά ο Δημήτρης Τζανακόπουλος. Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος Γιάννης Ραγκούσης είναι επίσης από τους πληρέστερους πολιτικούς του ΣΥΡΙΖΑ, με κυβερνητική θητεία και δυναμική αντιπολιτευτική παρουσία. Η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου των ήπιων τόνων και ο Θάνος Μωραΐτης της σκληρής αντιδεξιάς ρητορικής είναι επίσης στελέχη που εμπιστεύεται ο κ. Τσίπρας.
Η ομάδα των φερέλπιδων και δραστήριων βουλευτών, που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ, είναι αρκετά μεγάλη για τα δεδομένα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά μένει να φανεί ποιοι θα ξεχωρίσουν και θα δικαιώσουν προσδοκίες. Πάντως οι γνωρίζοντες πρόσωπα και πράγματα μιλούν για στελέχη όπως ο πετυχημένος δήμαρχος Σκύρου την περίοδο 2014-19, Μίλτος Χατζηγιαννάκης, ο πρώην πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου Σωκράτης Βαρδάκης, αλλά και ο συνάδελφός του βουλευτής στον ίδιο νομό Χάρης Μαμουλάκης, ο Λευτέρης Αβραμάκης των Σερρών, ο Γιάννης Σαρακιώτης της Φθιώτιδας, ο Διονύσιος Καλαματιανός της Ηλείας, η Νίνα Κασιμάτη της Β’ Πειραιά, η Ολυμπία Τελιγιορίδου της Καστοριάς. Φυσικά στο πλάνο, μάλλον ως ειδική περίπτωση, είναι η πρώην υφυπουργός και βουλευτής Πέλλας Θεοδώρα Τζάκρη, η οποία πάντως πρέπει να ξεπεράσει τις ενστάσεις που εκφράζουν κομματικά στελέχη για διάφορες δηλώσεις της στο πρόσφατο παρελθόν.
Ειδική και ξεχωριστή περίπτωση είναι ο Παναγιώτης Κουρουμπλής, ο οποίος εισήλθε πριν από λίγο καιρό στη Βουλή δικαιωμένος από το εκλογοδικείο και είναι αποφασισμένος να μιλάει για όλα τα μεγάλα θέματα του ΣΥΡΙΖΑ, όπως φάνηκε στην τελευταία συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Οι περισσότεροι θεωρούν ότι ο θορυβώδης βουλευτής, ο οποίος ήταν ο πρώτος που διέσχισε τον Ρουβίκωνα ανάμεσα σε ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ πριν από δέκα χρόνια, έχει κλείσει τον κύκλο του σε υπουργεία – πέρασε από τρία στην «πρώτη φορά Αριστερά». Παραδέχονται όμως ότι «με τον Κουρουμπλή ποτέ δεν ξέρεις».
Στον ΣΥΡΙΖΑ δραστηριοποιούνται πασοκογενή στελέχη, που προς το παρόν έχουν ειδικούς ρόλους, αλλά οι περισσότεροι εξ αυτών δεν θέλουν να περιοριστούν σε αυτούς. Ο δικηγόρος Γιάννης Μαντζουράνης, άλλοτε συνεργάτης του Ανδρέα Παπανδρέου, είναι ο άνθρωπος πολλών ειδικών (νομικών) αποστολών της ηγεσίας. Εξ Αρκαδίας ορμώμενος μεν, ετοιμάζεται ωστόσο να πολιτευτεί στην Αθήνα, ενώ θεωρείται διαχρονικά από τους πιο σκληρούς πολέμιους της Δεξιάς. Η αναπληρώτρια εκπρόσωπος τύπου Τάνια Καραγιάννη είναι επίσης από τα πρόσωπα που ετοιμάζονται για το άλμα στο νέο εσωκομματικό στερέωμα του ΣΥΡΙΖΑ. Υπήρξε δραστήριο συνδικαλιστικό στέλεχος στην ΑΔΕΔΥ. Στελέχη όπως ο Νίκος Μαδεμλής, ο Αγγελος Τόλκας, ο Θανάσης Οικονόμου και άλλοι κάνουν αθόρυβη δουλειά, προσδοκώντας στη μετατροπή της παράταξης σε πλειοψηφικό ρεύμα, ενώ ο Αντώνης Κοτσακάς έχει ήδη καθιερωθεί ως ένας από τους αφανείς, εργατικούς και στιβαρούς πόλους στο εσωκομματικό πεδίο. Για πολλούς, τέλος, η Ρεγγίνα Βάρτζελη εξελίσσεται σε άνθρωπο εμπιστοσύνης του Αλέξη Τσίπρα, χωρίς να είναι πάντως σαφές εάν θα έχει κάποιο ρόλο στην πορεία.
Σενάρια για πρόσωπα
Το μεγάλο στοίχημα για τον Αλέξη Τσίπρα είναι πώς και με ποιους θα καταφέρει να μεγαλώσει τον ΣΥΡΙΖΑ. Η συνεργασία με πρόσωπα που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ και την Κεντροαριστερά δεν είναι κυρίως θέμα «ποσοτικό», αλλά σηματοδοτούν την προσπάθεια του αρχηγού να πείσει ότι το κόμμα του εκφράζει την «προοδευτική παράταξη» – και ότι η προσθήκη «Προοδευτική Συμμαχία» δίπλα στο όνομα ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ψευδεπίγραφη.
Στην πλέον ιδανική περίπτωση, μάλιστα, σε αυτά τα ονόματα περιλαμβάνονται ακόμα και νυν βουλευτές του ΚΙΝ.ΑΛ., οι οποίοι είναι εμφανές ότι εάν τεθεί δίλημμα «με τη Ν.Δ. ή με τον ΣΥΡΙΖΑ», θα απαντήσουν αναφανδόν το δεύτερο. Ωστόσο αυτού του είδους η ονοματολογία αποφεύγεται για προφανείς λόγους και φυσικά δεν νοείται κανενός είδους πρωτοβουλία για μεταγραφές σε αυτό το επίπεδο.
Στελέχη όμως που είναι σε «περίεργη» σχέση με την ηγεσία του ΚΙΝ.ΑΛ. ή πολλά άλλα τα οποία εδώ και καιρό έχουν διαρρήξει τις σχέσεις τους με τη Χαριλάου Τρικούπη είναι στο στόχαστρο της Κουμουνδούρου – για την ακρίβεια, κυρίως των προεδρικών.
Ο μεικτός όσο και πολύ ενδιαφέρον αυτός κατάλογος περιλαμβάνει τουλάχιστον μία δεκάδα από στελέχη όπως ο Δημήτρης Ρέππας, παρότι ο πρώην υπουργός και άλλοτε έμπιστος του Γιώργου Παπανδρέου έχει εκφράσει τη βούληση απεμπλοκής από την τρέχουσα πολιτική, ή ο Μιχάλης Καρχιμάκης, εκ των πλέον φανατικών πολέμιων των κυβερνήσεων της Δεξιάς διαχρονικά και ίσως ο τελευταίος εν ενεργεία πολιτικός, στενός συνεργάτης του Ανδρέα Παπανδρέου.
Από τις περιπτώσεις που βλέπουν με πολύ θετικό μάτι στον ΣΥΡΙΖΑ είναι και ο συνταγματολόγος με ισχυρή πολιτική άποψη και αδιαμφισβήτητη επιστημονική τεκμηρίωση Γιώργος Σωτηρέλης, ενώ κάποιοι πέριξ της προεδρικής φρουράς θα ήθελαν στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης εκπλήξεις τύπου Πέτρου Ευθυμίου.
