Αντιπαράθεση ξέσπασε την Ολομέλεια της Βουλής, μεταξύ του υπουργού Δικαιοσύνης, Γιώργου Φλωρίδη και του προέδρου της Ελληνικής Λύσης, Κυριάκου Βελόπουλου για τους δικαστές καθώς και για τα Τέμπη.
Ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης επιτέθηκε στο δικαστικό σώμα, αφήνοντας υπόνοιες για την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης. «Δεν ξέρουμε εδώ μέσα, ότι δικαστές και εισαγγελείς το κράτος τούς δίνει άλλες θέσεις σε ανεξάρτητες αρχές; Ποια δικαιοσύνη; Της οικογενειοκρατίας; Έχουμε ζωντανό παράδειγμα στη βουλή. Η γυναίκα του, η αδερφή του είναι εισαγγελείς και δικαστές, δεν τα ξέρουμε αυτά; Για ποια δικαιοσύνη μιλάμε; Για ποια δικαιοσύνη».
Τον λόγο πήρε αμέσως μετά ο Γιώργος Φλωρίδης, υπενθυμίζοντας την απόπειρα βομβιστικής επίθεσης στην πρόεδρο Εφετών Θεσσαλονίκης. «Είναι άτυχη στιγμή που επιλέξατε να το κάνετε, γιατί από τύχη δεν έσκασε η βόμβα στο εφετείο Θεσσαλονίκης, δεν είναι στιγμή για τέτοιες αναφορές», τόνισε ο υπουργός.
Στην αντιπαράθεση τέθηκε και το δυστύχημα των Τεμπών με τον κ. Βελόπουλο να υποστηρίζει δεν περίμενε να γίνει τίποτα με την Εξεταστική Επιτροπή, η οποία χθες ολοκλήρωσε τον κύκλο των καταθέσεων και αναμένονται τα πορίσματα των κομμάτων. Έκανε λόγο για ξέπλυμα και συγκάλυψη λέγοντας ότι «για εμάς το αίμα ακόμα είναι ζεστό, εμείς τα εγκλήματά σας δεν θα τα ξεπλύνουμε, όλοι οι υπαίτιοι θα πάνε φυλακή».
Ο Γιώργος Φλωρίδης ανταπάντησε κατηγορώντας την Ελληνική Λύση για υποκρισία, «αν ρωτήσετε σήμερα τους συγγενείς θυμάτων έχουν μια βασική αγωνία. Πότε θα ξεκινήσει η δίκη. Η κυβέρνηση εισηγείται με το νομοσχέδιο σε κάποιες περιπτώσεις όπως ατυχήματα αυτά, να καταργηθεί ενδιάμεση διαδικασία, δηλαδή έκδοση βουλευμάτων ώστε να γίνει δίκη μετά την ανάκριση. Αυτή τη διάταξη το κόμμα σας την καταψηφίζει. Εδώ είναι η υποκρισία σας».
Για το θέμα των Τεμπών τοποθετήθηκε και η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας. «Να σταματήσει αυτή η διαρκής προσβολή στην αγωνία των οικογενειών, των τραυματιών και στο αίτημα της ελληνικής κοινωνίας για την δικαίωση των θυμάτων», σημείωσε η Ζωή Κωνσταντοπούλου και συνέχισε: «η πρώτη τους έγνοια δεν είναι να γίνει γρήγορα γρήγορα το δικαστήριο, είναι να μην υπάρξει υπαίτιος και υπευθυνος που θα προστατευτεί από το πολιτικό σύστημα. Να σταματήσει αυτή η διαρκής προσβολή στην αγωνία των οικογενειών, των τραυματιών και στο αίτημα της ελλ κοινωνίας για την δικαίωση των θυμάτων».
