Άρθρο του Γιώργου Σταμάτη για τον Γρηγόρη Δημητριάδη στην Athens Voice
Εδώ και 36 μήνες, άλλοτε αθόρυβα και άλλοτε με δημόσιο τρόπο, στην Κυβέρνηση υλοποιούμε μια σειρά από πολιτικές και δράσεις που βγάζουν ανθρώπους από το περιθώριο. Επενδύουμε στην ορατότητα και προσπαθούμε να δώσουμε μικρές και μεγάλες λύσεις σε κοινωνικά ζητήματα, που συνήθως περνούν κάτω από το ραντάρ, αλλά αφορούν θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Στόχος μας στη Γενική Γραμματεία Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Καταπολέμησης της φτώχειας, πέρα από την οριζόντια ρύθμιση κρίσιμων ζητημάτων, είναι η έστω και προσωρινή ανακούφιση και ενδυνάμωση ευάλωτων κοινωνικών ομάδων σ’ ένα ευρύ φάσμα τομέων της κοινωνικής δραστηριότητας.
Αφήνοντας κατά μέρους τη θεσμικότητα που απαιτεί ο ρόλος μας και συνήθως δοκιμάζεται στα πεζοδρόμια πλάι στους αστέγους, στους καταυλισμούς των Ρομά ή τα κέντρα φιλοξενίας των προσφύγων, στα street work και στο πεδίο.
Θέλω να ευχαριστήσω έναν άνθρωπο που σε όλη αυτή την προσπάθεια ήταν αρωγός και συμπαραστάτης. Ένα πρόσωπο των ημερών, που όμως προσέδωσε στον θεσμό της Γενικής Γραμματείας του Πρωθυπουργού, όχι μόνο συμβολικό, αλλά κυρίως ουσιαστικό κοινωνικό πρόσημο. Τον Γρηγόρη Δημητριάδη.
Δεν είναι ψέμα πως από κοινού αναλάβαμε μια σειρά από πρωτοβουλίες για την υποστήριξη ευάλωτων συμπολιτών μας που βρίσκονταν σε άμεση ανάγκη με διακριτικό πλην όμως ουσιαστικό τρόπο. Στηρίξαμε παιδιά που διαμένουν σε δομές παιδικής προστασίας, οικογένειες και άτομα με αναπηρία που βρέθηκαν στο φάσμα της ακραίας φτώχειας, πρόσφυγες και συμπολίτες μας που τελούν σε συνθήκες αστεγίας, όπως πέρυσι με τη μεγάλη χιονόπτωση που ανοίξαμε ξενοδοχεία να τους φιλοξενήσουν. Είμαι βέβαιος πως κάθε φορά που έβλεπε το νούμερό μου στην οθόνη του κινητού του, αναρωτιόταν τι ακόμα θα ζητήσω. Κι όμως, παρά το εύρος των αρμοδιοτήτων του, ανταποκρινόταν, διότι καταλάβαινε πως έστω και τη ζωή ενός ανθρώπου να βελτιώσουμε, θα ήταν μια νίκη. Και ήταν νίκη!
Με τη βοήθεια και την αρωγή του καταφέραμε να στηρίξουμε ενεργά οργανώσεις με πολυδιάστατο ανθρωπιστικό έργο, όπως οι Γιατροί του Κόσμου και ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός, τόσο με την παροχή αναλώσιμων ειδών πρώτης ανάγκης, όσο και με την ενίσχυση του εξοπλισμού τους, με χαρακτηριστικότερη τη δωρεά απινιδοτών στον ΕΕΣ για την αντιμετώπιση εκτάκτων περιστατικών και την εκπαίδευση των εθελοντών του Οργανισμού. Υποστηρίξαμε από κοινού δομές παιδικής προστασίας, όπως τον Φάρο του Κόσμου στον Δενδροπόταμο, τα παιδικά χωριά SOS και το Κέντρο Ημέρας Παιδιού και οικογένειας, προμηθεύοντας τους με εκπαιδευτικό υλικό και ο, τι άλλο χρειάζονταν, διότι πιστεύουμε στην πλήρη άρση των φραγμών και των εμποδίων για την ισότιμη συμμετοχή των παιδιών στη μόρφωση και την ψυχαγωγία.
Στηρίξαμε το Ελληνικό Κέντρο Σκύλων Οδηγών, και καλύψαμε τα έξοδα εκπαίδευσης ενός σκύλου οδηγού, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η πλήρης αυτονομία και ανεξάρτητη διαβίωση ενός συμπολίτη μας με οπτική αναπηρία. Αναλάβαμε από κοινού πρωτοβουλία για την ενίσχυση του αθλητικού εξοπλισμού του Συλλόγου Ελλήνων Παραολυμπιονικών, της Εθνικής Ομάδας Ποδοσφαίρου Ακρωτηριασμένων και της Εθνικής
Ομάδας Ποδοσφαίρου Τυφλών, γιατί ο αθλητισμός αποτελεί ισχυρό μοχλό κοινωνικής ισότητας και σημαντικό μέσο ισότιμης ένταξης των ατόμων με αναπηρία στον κοινωνικό ιστό. Ήταν με τον κ. Δημητριάδη που πήραμε την πρωτοβουλία στο πρώτο lockdown να κατέβουμε στους δρόμους να μοιράσουμε γάντια, αντισηπτικά και μάσκες στους αστέγους μέσα στην άδεια πόλη της Αθήνας. Ενώ, ανταποκριθήκαμε ταχύτατα στα δεδομένα που δημιούργησε η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία υποστηρίζοντας το Ελληνικό Φόρουμ για τους πρόσφυγες, μέσω του τεχνολογικού εξοπλισμού που προσφέραμε.
Αυτές είναι ορισμένες από τις κοινές μας δράσεις πρωτοβουλίες -και πολλές άλλες- με επίκεντρο τον πολίτη και πρέπει πάντα να αναδεικνύει το ανθρώπινό του πρόσωπο στη βάση των αρχών της αλληλεγγύης και της ισότητας.
Λένε πως κανονικά όταν συμβαίνουν πολιτικές κρίσεις, κερδισμένος βγαίνει όποιος μένει σιωπηλός. Δεν το πιστεύω, γι’ αυτό και αποφάσισα σήμερα να μοιραστώ μαζί σας αυτές τις γραμμές. Όχι για να πάρω πολιτική θέση, ούτε να σχολιάσω τα των ημερών, αλλά για να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον κ. Γρηγόρη Δημητριάδη εκ μέρους όσων βοηθήσαμε σε μια δύσκολη στιγμή. Όχι μόνο μέσα από τα γραφεία και τις θεσμικές λειτουργίες, αλλά κυρίως εκ μέρους εκείνων που συναντήσαμε στον δρόμο, και έστω πρόσκαιρα τους προσφέραμε μερικές όμορφες στιγμές ή σε κάποιους την ευκαιρία να αλλάξουν τη ζωή τους.
Μερικές φορές, έχει σημασία να λέγονται και αυτά.
