Γράφει η Σοφία Λουκέρη*
Κάθε φορά που συμβαίνουν τραγικά γεγονότα στην πατρίδα μας, είτε εξαιτίας ακραίων καιρικών φαινομένων όπως οι πρόσφατες πλημμύρες στην Δυτική Αττική ή όπως το καλοκαίρι που πλήθος πυρκαγιών έκαψαν σχεδόν όλη την Ελλάδα, γίνεται ένας θλιβερός απολογισμός, όπου συνήθως για τρεις μέρες ασχολούνται τα κανάλια και οι πολιτικοί άρχοντες και στη συνέχεια ξαναμπαίνουμε στην θλιβερή ρουτίνα μας. Μέχρι την επόμενη τραγωδία, όπου ξανά θα δηλώνουν όλοι έκπληκτοι και ξανά θα αναζητούνται για άλλους τα αίτια (για όσους βρίσκονται στην εξουσία) και για άλλους οι ευθύνες (για όσους βρίσκονται στην αντιπολίτευση).
Πόσους νεκρούς θα θρηνήσουμε ακόμη, πόσες οικογένειες θα χάσουν αγαπημένους τους ανθρώπους για να παραδεχθούμε με γενναιότητα το αυτονόητο: Φταίμε όλοι. Φταίνε αυτοί που μπαζώνουν τα ρέματα, φταίνε αυτοί που δίνουν τις άδειες για να χτίζονται τα ρέματα που μπάζωσαν οι προηγούμενοι, φταίνε αυτοί που καίνε τα δάση και καταστρέφεται η φυσική προστασία, φταίει η ατιμωρησία, μα πάνω από όλα φταίει η έλλειψη παιδείας που επικρατεί εδώ και δεκαετίες στη χώρα μας.
Η προστασία του περιβάλλοντος δεν είναι ένα ζήτημα που αφορά μόνο κάποιους λίγους γραφικούς που στα μάτια των πολλών απλώς αυτοπροσδιορίζονται ως οικολόγοι. Η προστασία του περιβάλλοντος δεν έχει χρώμα, ούτε ανήκει σε κάποιο κόμμα, δεν πρέπει να ταυτίζεται με κάποια συγκεκριμένη πολιτική ιδεολογία, ούτε μπορεί να αποτελεί προεκλογικό λάβαρο πριν την είσοδο στην αρένα της πολιτικής αντιπαράθεσης για την απόκτηση της εξουσίας.
Οι πολιτικοί δεν υπάρχουν για να διαπιστώνουν τα προβλήματα, υπάρχουν για να δίνουν λύσεις σε αυτά και να κάνουν προτάσεις που δεν θα μένουν στα συρτάρια αλλά που θα υλοποιούνται.
Η πρόσφατη τραγωδία για τους πολλούς θα ξεχαστεί, δεν θα ξεχαστεί όμως από αυτούς που θρήνησαν τα προσφιλή τους πρόσωπα και που σε μια στιγμή είδαν τα όνειρα και τους κόπους μιας ζωής να θάβονται κάτω από τις λάσπες της ανευθυνότητας. Κουράγιο και δύναμη σε αυτούς τους ανθρώπους και τις οικογένειες τους.
Κουράγιο και δύναμη στους άντρες και τις γυναίκες της, πυροσβεστικής, του ΕΚΑΒ, της αστυνομίας και των ενόπλων δυνάμεων που συνεχώς σε τέτοιες περιπτώσεις είναι αυτοί που από την πρώτη γραμμή σε αντίξοες συνθήκες διασώζουν το όποιο κύρος ενός κράτους που συνεχώς απογοητεύει τους πολίτες του.
*Η Σοφία Λουκέρη είναι Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής Αθηνών, Χειρ. Οδοντίατρος & Μέλος της Πολιτικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας
