Γράφει ο Γιώργος Καντής, υπεύθυνος στον τομέα κοινωνικής αλληλεγγύης Δ.Ε.Ε.Π Δωδεκανήσου και μέλος του Μ.Π.Σ της Νέας Δημοκρατίας στο Νότιο Αιγαίο.
Έχει περάσει ακριβώς ένας χρόνος από την 26η Μαΐου του 2019 όπου ο ελληνικός λαός έδωσε την πρώτη απάντηση σε μία σειρά εκλογικών αναμετρήσεων που ξεκίνησε με τις ευρωεκλογές εκείνης της ημέρας, στην πιο λαϊκιστική και καιροσκοπική διακυβέρνηση της χώρας που επί 4,5 χρόνια εφάρμοσε ο ΣΥΡΙΖΑ κάνοντας το 2015 μια ανίερη συμμαχία με τους ΑΝΕΛ, πού όμοια τους δεν έχουμε ξαναδεί και ευχόμαστε ποτέ να μην δούμε στο μέλλον.
Ακολούθησαν άλλες 42 μέρες αναμονής, ώσπου τελικά στις 7 Ιουλίου του 2019 τα ηνία και τις τύχες της χώρας ανέλαβε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με Πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Στους δέκα μήνες που ακολούθησαν μέχρι σήμερα ξεκίνησε μία τιτάνια προσπάθεια για να κλείσουν οι αμέτρητες πληγές που είχε αφήσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και που είχε αρχίσει να δίνει απτά αποτελέσματα και να βελτιώνει την εσωτερική αλλά και την εξωτερική κατάσταση της Ελλάδας αποκαθιστώντας το κύρος και την αξιοπιστία της διεθνώς πράγμα που φαινόταν ξεκάθαρα μέσα από μετρήσιμα μεγέθη.
Μέσα σε αυτούς τους 10 μήνες η κυβέρνηση δυστυχώς κλήθηκε να αντιμετωπίσει 2 κρίσεις μεγέθους που όμοιό τους δεν είχαμε ξανά αντιμετώπιση και ειδικά στη μία από αυτές δεν υπήρχε προηγούμενο για ένα τουλάχιστον αιώνα, οπότε η κυβέρνηση ήταν αναγκασμένη να κινηθεί σε αχαρτογράφητα νερά πράγμα το οποίο έκανε με απίστευτη επιτυχία κάνοντας τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων αλλά και των υπολοίπων λαών κυριολεκτικά να τρίβουν τα μάτια τους με αυτό που κατάφερε η μικρή χώρα της Ελλάδας σε σχέση με άλλα κράτη πολύ πιο ανεπτυγμένα οικονομικά αλλά και με ασύγκριτα καλύτερα συστήματα υγείας και δημόσιας διοίκησης.
Αναφέρομαι στη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων και όχι σε όλους για τον εξής απλούστατο λόγο: Η καταπληκτική επιτυχία αντιμετώπισης της Υγειονομικής κρίσης του κορονοιού sars cov-2 που προκαλεί την ασθένεια covid 19, οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά στις σωτήριες επιλογές του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη τις οποίες ακολούθησε η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων ευτυχώς με ελάχιστες εξαιρέσεις, οι οποίοι εξ αρχής πίστευαν ότι δεν υπάρχει κανένας κορονοϊός και ότι είναι είναι μία κατάσταση που έχει δημιουργηθεί επίτηδες για να χτυπήσει τα λαϊκά στρώματα ή για να επιβληθούν στην κοινωνία διάφορες καταστάσεις πού διαφορετικά δεν θα μπορούσε και που μόνο υπό το φόβο της υγείας και της απώλειας ανθρώπινων ζωών θα μπορούσαν να επιβληθούν.
Αυτές οι αντιλήψεις ακούστηκαν κατά κύριο λόγο από πολίτες που ανήκουν στον ιδεολογικό χώρο της αριστεράς αλλά και από άλλους που ανήκουν σε άλλους πολιτικούς χώρους και που θεωρούν τους εαυτούς τους προοδευτικούς και πως μόνο αυτοί γνωρίζουν τη μοναδική αλήθεια.
Ακούστηκαν απόψεις σχετικά με το ότι η κυβέρνηση έλαβε αποφάσεις χωρίς ουσιαστικά αποτελέσματα καταστρέφοντας την οικονομία της χώρας και πως αν ήταν η αντιπολίτευση, το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή σήμερα στην κυβέρνηση τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα.
Ειδικά αυτό το τελευταίο το ακούμε καθημερινά από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ με κάθε ευκαιρία που τους δίνεται. Ξεχνάνε βέβαια όλοι αυτοί πως τα μισά από αυτά που λένε είναι πρακτικά ανεφάρμοστα και τα άλλα μισά τα έχει ήδη κάνει η κυβέρνηση με καλύτερο τρόπο.
Είχα γράψει σε ένα προηγούμενο άρθρο μου το τι θα συνέβαινε αν η κυβέρνηση δεν είχε λάβει τα συγκεκριμένα μέτρα και δεν είχε εφαρμόσει το lock down και είχα παρουσιάσει κάποια στοιχεία σχετικά με το πόσα θύματα θα είχαμε και το πώς αυτό από μόνο του θα συνιστούσε μεγαλύτερη οικονομική καταστροφή της χώρας. Μετά από εκείνο το άρθρο λοιπόν διάφοροι και όχι απαραίτητα αριστεροί, έσπευσαν να αμφισβητήσουν τα στοιχεία που είχα παραθέσει λες και τα είχα επινοήσει μόνος μου.
Θα ήθελα βέβαια πραγματικά κάποιος από όλους αυτούς να μου εξηγούσε επαρκώς το πώς θα μπορούσε η οικονομία της Ελλάδας να λειτουργήσει κανονικά, έχοντας δεκάδες νεκρούς καθημερινά με δεδομένη την υπόσταση της Ελληνικής οικογένειας που δεν συναντάται πουθενά αλλού, τουλάχιστον στην Ευρώπη.
Σήμερα λοιπόν κυκλοφόρησε ένα άρθρο από τους Financial Times στο οποίο παρουσιάστηκε η οικονομική επίπτωση που θα έχει η οικονομική κρίση του κορονοιού στην Σουηδία μία κατεξοχήν σοσιαλιστική χώρα η οποία έχει το τριπλάσιο ΑΕΠ από την Ελλάδα και ασύγκριτα καλύτερο υγειονομικό σύστημα. Σύμφωνα με αυτό το άρθρο λοιπόν στην Σουηδία η οποία δεν εφάρμοσε κανένα lock down παρά μόνο έδωσε κάποιες γενικές οδηγίες στους πολίτες της, η υγειονομική κρίση του κορονοιού θα φέρει το αμέσως προσεχές χρονικό διάστημα, ύφεση 7% και ανεργία περίπου 10% μέγεθος πρωτόγνωρο για τα δεδομένα της χώρας
Όλα αυτά σε μία χώρα η οποία έχει σχεδόν τον ίδιο πληθυσμό με την Ελλάδα και η οποία τελικά εφαρμόζοντας τη συγκεκριμένη πολιτική έχει μέχρι σήμερα 20 φορές περισσότερους νεκρούς λόγω του κορονοϊού από τη χώρα μας.
Αυτό το άρθρο λοιπόν, των Financial Times εξετάζοντας μόνο οικονομικά στοιχεία και όχι κοινωνικά, δημογραφικά και άλλα αποτελεί μία καλή απάντηση σε όλους όσοι ασκούν αυτή τη στιγμή κριτική στην κυβέρνηση εκ του ασφαλούς, γιατί ξέρετε οι άνθρωποι αν δεν δουν τα χειρότερα δεν εκτιμούν τα καλύτερα.
Όλοι αυτοί βέβαια δεν ασκούν κριτική μόνο στο θέμα της υγειονομικής κρίσης του κορονοϊού αλλά και επί παντός επιστητού, όπως για παράδειγμα στο πώς θα πρέπει η κυβέρνηση να αντιμετωπίσει την επερχόμενη οικονομική κρίση, με μοναδικό τους επιχείρημα το τι θα γινόταν αν ήταν αυτή η κυβέρνηση, παρουσιάζοντας στοιχεία τα οποία βασίζονται στα γνωστά μας πλέον “ λεφτόδεντρα ” και δεν τεκμαίρονται από πουθενά, πράγμα το οποίο ευτυχώς η ελληνική κοινωνία δεν θα γνωρίσει γιατί έχει την τύχη να την κυβερνάει μία υπεύθυνη παράταξη που αφουγκράζεται τα γεγονότα και επικαιροποιεί συνεχώς τα μέτρα και τις απόλυτα κοστολογημένες και τεκμηριωμένες πολιτικές της, που είναι και το ενδεδειγμένο για την αντιμετώπιση πρωτοφανών κρίσεων.
Ασκούν βέβαια κριτική και σε άλλα θέματα όπως είναι η αντιμετώπιση της κρίσης που είχαμε στον Έβρο με την Τουρκία και με αφορμή διάφορα περιστατικά που δυστυχώς εξακολουθούν να συμβαίνουν προσπαθούν να δημιουργήσουν καταστάσεις που ακόμα και οι Τούρκοι σύμφωνα με δηλώσεις τους δεν θέλουν, ξεχνώντας βέβαια πώς είναι οι ίδιοι που όταν η κυβέρνηση μαχόταν με επιτυχία και επί μακρόν την επιδιωκόμενη και απόλυτα ενορχηστρωμένη προσπάθεια εισβολής στην αρχή του έτους, διερρήγνυαν τα ιμάτια τους περί ανοιχτών συνόρων ή ακόμα χειρότερα περί μη ύπαρξης συνόρων. Οι τελευταίες φωνές βέβαια, λόγω Εθνικής σημασίας του θέματος, αν δεν ήταν τραγικές θα ήταν γελοίες.
Συνοψίζοντας θα πω τα εξής:
τώρα που με σταθερά βήματα επιστρέφουμε στην κανονικότητα, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πώς η ατομική ευθύνη παίζει πλέον τον πρωτεύοντα ρόλο σε ότι κάνουμε και πως την ίδια σοβαρότητα που επιδείξαμε στην επιτυχή αντιμετώπιση της πρώτης φάσης της υγειονομικής κρίσης, την ίδια θα πρέπει να δείξουμε και στις υπόλοιπες φάσεις που θα ακολουθήσουν.
Ένα από τα πράγματα που μας έμαθε με πολύ σκληρό δυστυχώς τρόπο η υγειονομική κρίση του κορονοιού, είναι πως τα πάντα μπορούν να ανατραπούν στη ζωή μας από τη μία στιγμή στην άλλη και πώς θα πρέπει να αναθεωρήσουμε τον τρόπο που σκεφτόμαστε και ενεργούμε, έχοντας κατά νου πώς όλες οι ενέργειές μας έχουν αντίκτυπο στο κοινωνικό σύνολο. Στο χέρι μας λοιπόν είναι να αρχίσουμε πραγματικά όλοι μαζί να δουλεύουμε για το κοινό καλό και την πρόοδο μέσα από το οποίο θα δούμε ως αποτέλεσμα και την ατομική προκοπή και όχι το αντίθετο που γινόταν μέχρι σήμερα σε μεγάλο βαθμό από αυτούς που με σκουριασμένες ιδέες, αυτοαποκαλούνταν προοδευτικοί.
Γιατί σύντροφοι όπου και αν ανήκετε, προοδευτική σκουριά δεν υπάρχει.
