Αφιερώματα

05/03/2009: Όταν ο Καραμανλής ζητούσε συναίνεση για να αποφύγουμε τα μνημόνια και ο ΓΑΠ επέμενε στο “λεφτά υπάρχουν”

karamanlis_vs_gap.jpgΉταν μεσημέρι της 5ης Μαρτίου 2009. Ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής είχε καλέσει στο Μέγαρο Μαξίμου τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γιώργο Παπανδρέου για να του ζητήσει συναίνεση σε 6 σημεία, προκειμένου να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της οικονομίας.

Η συνάντηση δεν πήγε καλά, καθώς ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ απέρριψε την πρόταση με το επιχείρημα ότι “ο τόπος χρειάζεται αλλαγή πορείας”. Λίγο αργότερα, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος του Καραμανλή ενημέρωνε στο briefing τους πολιτικούς συντάκτες για το περιεχόμενο της πρότασης Καραμανλή προς τον Παπανδρέου.

Το παρακάτω απόσπασμα που θα διαβάσατε είναι ακριβώς αυτό: Η πρόταση συναίνεσης του πρωθυπουργού.

“Τόσο το δημόσιο χρέος, όσο και η μείωση των ελλειμμάτων ορίζουν τις πραγματικές αντοχές της ελληνικής οικονομίας. Και τις ορίζουν τόσο σε σχέση με την ανάπτυξη όσο και σε σχέση με την κοινωνική πολιτική. Αν ξεφύγουμε απ’ αυτά τα πλαίσια, η κατάσταση θα γίνει ανεξέλεγκτη και ενδεχομένως επικίνδυνη! (…) Όλοι μας, σε αυτές τις δύσκολες περιστάσεις, έχουμε χρέος να μην ενθαρρύνουμε τη διατύπωση υπερβολικών διεκδικήσεων. Φυσικά, κάθε κοινωνική ομάδα έχει τις δικές της προσδοκίες. Κι έχει δικαίωμα να εκφράζει, με τον τρόπο που ορίζουν τα συνταγματικά μας πλαίσια, αυτές τις προσδοκίες. Αλλά η κατάσταση, σε καμία περίπτωση, δεν επιτρέπει την πλειοδοσία παροχών.

Ο Παπανδρέου, όχι μόνο απέρριψε, αλλά στο δρόμο για τις ευρωεκλογές μοίρασε υποσχέσεις στους πάντες: Αυξήσεις στις συντάξεις, αυξήσεις στους μισθούς, μονιμοποιήσεις κ.λπ.

Χθες, η εφημερίδα “Πρώτο Θέμα” που τόσο πολύ πολέμησε τον Κώστα Καραμανλή, την Νέα Δημοκρατία και κατ’ επέκταση το ίδιο το συμφέρον της χώρας για να στηρίξει τον Γιώργο Παπανδρέου, αφιέρωσε το πρωτοσέλιδο της για να παρουσιάσει ανευ στοιχείων ως “κωμικό” το περιβόητο σχέδιο “Πυθία” που θα οδηγηθεί με τεράστια καθυστέρηση στις 19 Απριλίου στην αίθουσα του Δικαστηρίου.

Τον φοβούνται, τον φοβούνται πολύ και τον φοβούνται δικαίως γιατί ότι και να κάνουν, το φως στο τέλος νικάει πάντα το σκοτάδι.

 

Διαβάστε ακόμη

Περισσότερα στην κατηγορία: Αφιερώματα