Γράφει ο Πέτρος Γ. Μολυβιάτης
Επειδή τις τελευταίες ημέρες είδαν το φως της δημοσιότητας, με αφορμή την τραγωδία των καταστροφικών πυρκαγιών στην Αττική, διάφορες ανακρίβειες για το λεγόμενο «Ταμείο Μολυβιάτη», θα ήθελα να υπενθυμίσω τα εξής: Αμέσως μετά τις πυρκαγιές του καλοκαιριού του 2007, που και τότε θρηνήσαμε ανθρώπινες ζωές, συνεστήθη διά νόμου, με απόφαση του πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή και εισήγηση του υπουργού Οικονομικών Γ. Αλογοσκούφη, το Ειδικό Ταμείο Αντιμετώπισης Εκτάκτων Αναγκών με άμεσο σκοπό την αποκατάσταση των ζημιών που προκάλεσαν αυτές οι πυρκαγιές αλλά και τη δημιουργία ενός αποθεματικού για την αντιμετώπιση τυχόν μελλοντικών καταστροφών. Στο Ταμείο αυτό –του οποίου η κυβέρνηση μου εζήτησε να αναλάβω την προεδρία– εισέρρευσαν και κατετέθησαν σε ειδικό τοκοφόρο λογαριασμό στην Τράπεζα της Ελλάδος 198.018.545,99 ευρώ από δωρεές οργανισμών, τραπεζών, εταιρειών και χιλιάδων πολιτών, καθώς και 10.295.882,08 ευρώ από τόκους, σύνολο 208.314.428,07 ευρώ.
Για την εκπλήρωση των σκοπών του, το Ταμείο εδαπάνησε μέχρι την 8η Οκτωβρίου του 2009, οπότε και το Δ.Σ. υπέβαλε την παραίτησή του στη νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, 76.622.018,04 ευρώ, κυρίως στην Ηλεία αλλά και σε άλλες πληγείσες περιοχές. Το υπόλοιπο στην Τράπεζα της Ελλάδος την ημέρα εκείνη ήταν 131.692.410,03 ευρώ. Το Ταμείο είχε επίσης αποφασίσει να διαθέσει 80.000.000 ευρώ για έργα υποδομής στις πληγείσες περιοχές –κυρίως έργα αντιπλημμυρικά, αντιδιαβρωτικά, πυροπροστασίας κ.λπ.– και είχε ήδη εγκρίνει τη διάθεση 17.011.340,00 ευρώ για τη χρηματοδότηση αυτών των έργων, βάσει προτάσεων των περιφερειαρχών.
Κατά τη διάρκεια της λειτουργίας του, το Ταμείο, χάρη στη γενναιοδωρία των 93.000 δωρητών, τους οποίους ευχαριστώ για ακόμα μία φορά, χρηματοδότησε, μέσω του υπουργείου Δημοσίων Εργων, την ανοικοδόμηση ή επισκευή, εντελώς ΔΩΡΕΑΝ, 1.158 σπιτιών και 802 άλλων κτισμάτων, κυρίως αγροτικών. Τα χρήματα εδίδοντο απευθείας στους πυρόπληκτους ιδιοκτήτες μέσω των κατά τόπους υπηρεσιών του υπουργείου Δημοσίων Εργων και υπό την επίβλεψή τους, σε τρεις δόσεις, αναλόγως με την πρόοδο των εργασιών. Το Ταμείο χρηματοδότησε, επίσης, Περιφέρειες και Δήμους στην Πελοπόννησο και αλλού για την κατασκευή αντιπλημμυρικών, αντιδιαβρωτικών κ.λπ. έργων, μικρών μεν, αλλά πολύ χρήσιμων για τις τοπικές κοινωνίες. Για τον σκοπό αυτό δαπάνησε –μόνο το 2008– 8.162.883 ευρώ. Για την εξέλιξη των εργασιών του Ταμείου και την κίνηση του λογαριασμού του στην Τράπεζα της Ελλάδος, υπήρχε πλήρης διαφάνεια, με ενημέρωση του κοινού με αναρτήσεις στο Διαδίκτυο, συχνές συνεντεύξεις μου στα ΜΜΕ αλλά και με προσωπικές επιστολές μου στους μεγαλύτερους δωρητές.
Για τη λειτουργία του Ταμείου δεν δαπανήθηκε ούτε ένα ευρώ από τα χρήματα των δωρητών. Η γραμματειακή υποστήριξη παρείχετο από το υπουργείο Οικονομικών, ο πρόεδρος και τα μέλη του Δ.Σ. προσέφεραν τις υπηρεσίες τους εθελοντικά χωρίς καμία αμοιβή ή αποζημίωση, και από τους μόνο τρεις υπαλλήλους που έβγαζαν όλη τη δουλειά του Ταμείου, οι δύο είχαν αποσπαστεί από το υπουργείο των Οικονομικών, του οποίου ήταν λαμπρά στελέχη, και η τρίτη ήταν εθελόντρια. Της τελευταίας επλήρωνε τα έξοδα κινήσεώς της από την τσέπη του ένα μέλος του Δ.Σ.
Η διαχείριση του Ταμείου έχει ελεγχθεί τόσο από το Ελεγκτικό Συνέδριο του Κράτους, κατόπιν δικού μου αιτήματος, όσο και από επιτροπή της Βουλής.
Τελικά, το Ταμείο καταργήθηκε το 2011 με απόφαση της κυβερνήσεως του ΠΑΣΟΚ, και το υπόλοιπο του λογαριασμού του στην Τράπεζα της Ελλάδος μετεφέρθη στον κρατικό προϋπολογισμό. Επιτρέψτε μου, τέλος, να αναφέρω τη σύνθεση του Δ.Σ. του Ταμείου.
Αντιπρόεδρος ο κ. Θ. Παπαλεξόπουλος, τ. πρόεδρος του ΣΕΒ. Μέλη ο αείμνηστος Χ. Μπούρας, διαπρεπής καθηγητής του Πολυτεχνείου, ο κ. Π. Θωμόπουλος, υποδιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, και ο κ. Ι. Σιδηρόπουλος, γενικός γραμματέας του υπουργείου Οικονομικών.
